ممنوعیت آب در تونس خشکسالی به بحران فزاینده می افزاید | توسعه جهانی

تونس جیره بندی آب را در حالی معرفی کرده است که این کشور چهارمین سال از خشکسالی شدید خود را تجربه می کند.

شرکت توزیع آب دولتی Sonede در حال حاضر قطع منابع آب اصلی را هر شب از ساعت 9 شب تا 4 صبح آغاز کرده است. اکنون وزارت کشاورزی استفاده از آب را برای آبیاری، آبیاری فضاهای سبز و سایر مناطق عمومی و شستن ماشین ها ممنوع کرده است.

هیثم هیزل، معلم انگلیسی در پایتخت تونس، گفت: «من طی دو یا سه هفته گذشته یک شبه با قطعی آب مواجه بوده ام. “این هشدار دهنده است. این نشان می دهد که ما واقعاً با بحران آب در تونس روبرو هستیم. حتی دو ساعت هم بدون آب ماندن سخت است.»

گفته می شود مخازن در سراسر کشور حدود 30 درصد کمبود ظرفیت دارند. سطوح مخزن سیدی سالم، که به شمال کشور، از جمله تونس خدمت می کند، تنها حدود 16 درصد پر است.

تونس همیشه به شدت به جذب آب های سطحی برای تامین منابع خود متکی بوده است و این کشور را به ویژه در برابر کمبود بارندگی ناشی از بحران آب و هوا آسیب پذیر کرده است.. در چهار سال گذشته، منطقه مدیترانه تابستان‌های تاول‌آلود، زمستان‌های معتدل و باران نسبتاً کمی داشته است.

تخمین زده می شود که درجه حرارت در سراسر تونس تا سال 2050 تا 3.8 درجه سانتیگراد (6.8 فارنهایت) افزایش یابد، در حالی که میزان بارندگی در مدت مشابه حداقل 4 درصد کاهش خواهد یافت.

شبکه ای از لوله های قدیمی مشکل را بدتر می کند. به گفته کارگران پروژه از صندوق جهانی طبیعت (WWF) در تونس، نشت باعث از دست رفتن حدود 30 درصد از آب این کشور قبل از رسیدن به یک شیر آب می شود.

ایمن رایس، مدیر برنامه آب شیرین WWF گفت: «بسیاری از زیرساخت‌ها بسیار قدیمی هستند و به دهه 1950 بازمی‌گردند، و واقعاً از آن زمان تاکنون نگهداری نشده است. [2011] انقلاب.»

اجرای ضعیف مقررات برنامه ریزی از زمان انقلاب نیز بر دسترسی به آب و کیفیت تأثیر گذاشته است. مسکن‌های غیرمجاز و نبود زیرساخت‌ها در ولسوالی‌های فقیرتر منجر به سیفون شدن آب‌های زیرزمینی از طریق چاه‌های حفر غیرقانونی و فاضلابی شده است که مستقیماً به منبع آب سرازیر می‌شود.

جمل جریجر، مدیر WWF شمال آفریقا، گفت: “این به همان اندازه بد است که ما دیده ایم.” این در دهه 1970 پیش‌بینی می‌شد، اما ما هرگز هیچ اقدامی را ندیده‌ایم. اوضاع پس از انقلاب بدتر شد، جایی که دولت های متوالی همه چیز را وعده دادند اما هیچ کاری نکردند.

در حالی که کمبود آب مستقیماً بر خانوارها تأثیر می گذارد، ممنوعیت آب برای کشاورزان که حدود 75 درصد از مصرف آب تونس را تشکیل می دهند، به ویژه قابل توجه خواهد بود.

محمد رجبیه، یکی از مقامات اتحادیه کشاورزان هفته گذشته، هنگام اعلام جیره‌بندی، به رویترز گفت: خشکسالی فاجعه‌بار خواهد بود. پیش‌بینی می‌شود که محصول غلات امسال تنها یک سوم محصول سال گذشته باشد، یعنی 200000 تا 250000 تن در مقایسه با 750000 تن در سال 2022. بخش کشاورزی حدود 10 درصد از تولید ناخالص داخلی سالانه کشور را تشکیل می‌دهد.

دولت در حال بررسی حفر چاه، شیرین کردن آب دریا و بازیافت فاضلاب است، اما شانس کمی برای فرار از بدترین بحران قبل از تابستان وجود دارد.

تونس در حال حاضر از یک اقتصاد ضعیف، بیکاری بالا و افزایش هزینه های زندگی در حال فروپاشی است و بیم آن می رود که قطعی آب موجب بروز ناآرامی های اجتماعی شود. در ماه فوریه، پس از آنکه رئیس جمهور قیس سعید، مهاجران غیرقانونی را به توطئه ای برای تضعیف هویت عرب تونس متهم کرد، تظاهرکنندگان به خیابان ها ریختند. این اظهارات به طور گسترده به عنوان تلاشی از سوی سعید برای منحرف کردن توجه از مشکلات اقتصادی کشور تلقی شد.

دولت هنوز در حال مذاکره با صندوق بین‌المللی پول در مورد یک طرح نجات است که به نظر می‌رسد شامل محدود کردن سیستم یارانه‌های ریشه‌دار کشور می‌شود که قیمت کالاهای اساسی خانواده‌ها مانند قهوه، نان و غلات را مدیریت می‌کند.