آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
دانش بومی ممکن است به حل معمای علمی چگونگی رخ دادن “دایره های پری” نقطه ای در بیابان های استرالیا کمک کرده باشد.
تکه‌های دایره‌ای خالی برای اولین بار توسط دانشمندان در آفریقا در دهه 1970 ثبت شد و بحث جهانی درباره این پدیده را برانگیخت.
فیونا والش، متخصص اتنواکولوژیست، گفت که دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که آنها از گیاهانی به وجود آمده اند که برای آب و مواد مغذی رقابت می کنند.
اما مالکان سنتی برای دایره هایی که قطری بین دو تا 12 متر دارند، فرضیه متفاوتی دارند.
گلادیس بیدو، بزرگ مارتو، گفت که این تکه ها لینیجی نامیده می شوند و موریانه ها در زیر آنها در زمین زندگی می کنند.
او گفت: “من این را از افراد قدیمی ام آموختم و خودم بارها آن را دیده ام.”
“ما جمع شدیم و Warturnuma را خوردیم [flying termites] که از لینیجی پرواز کرد.»
بیدو گفت که اجداد او همچنین از دایره های سخت سنگ برای شکستن و خرد کردن دانه ها برای استفاده در مواد غذایی مانند دمپر استفاده می کردند.
والش روز سه شنبه گفت: «مردم بومی به ما گفتند که این الگوهای دایره ای منظم از سنگفرش های برهنه توسط موریانه های اسپینیفکس اشغال شده است.
ما شباهت‌هایی بین الگوهای هنر بومی و نماهای هوایی از سنگ‌فرش‌ها دیدیم و نقاشی‌هایی یافتیم که داستان‌های عمیق و پیچیده‌ای درباره فعالیت‌های موریانه‌ها و اجداد موریانه دارند.»
محققان در کشور نییاپارلی، شرق نیومن در منطقه پیلبارا در استرالیای غربی، ترانشه‌هایی را در زمینی حاوی حلقه‌های پری متعدد بررسی و حفاری کردند.
آنها همچنین به تکه‌های نیوهون، یک ملک استرالیایی حفاظت از حیات وحش در کشور وارلپیری در قلمرو شمالی، نگاه کردند.
والش گفت: “سطح روسازی بتن سخت است.”
پس از حفر و گردگیری برای تمیز کردن ترانشه ها، 100 درصد آنها دارای اتاقک های موریانه به صورت افقی و عمودی در ماتریکس بودند.
پس از ارتقاء خبرنامه
والش گفت موریانه‌ها و ساختارهای آنها در زیر دایره‌ها بسیار رایج‌تر از علف‌زارهای اسپینیفکس هستند، «که شواهد علمی جایگزینی برای نظریه بین‌المللی غالب در توضیح پدیده دایره پری در استرالیا ارائه کرد».
تحقیقات بین فرهنگی به یافته های غیرمنتظره دیگری منجر شده است.
دزموند تیلور، مترجم مارتو، دانش فرهنگی خود را در مورد مولیامیجی یا پوسته‌های بیابانی بزرگ، که گونه‌ای در معرض تهدید هستند، به اشتراک گذاشت.
او گفت: «بعد از بارندگی های خوب در کشور لینیجی، مولیمیجی در آبی که روی لینیجی قرار دارد متولد می شود.
مادرم، دو پدرم، عمویم این را خیلی وقت پیش به من گفتند.
این رفتار پرورشی قبلاً برای این گونه گزارش نشده بود و والش گفت که این یک نمونه برجسته از این بود که چگونه دانش مردم بومی نه تنها اطلاعات علمی را مطرح کرده، بلکه منجر به سوالات علمی می شود.
او گفت: «ویژگی‌های نگهداری آب سنگفرش‌های موریانه‌ها برای دانشمندان بیابانی ناشناخته بود تا زمانی که ما سرنخ‌هایی را در داستان‌های همکاران بومی و هنر بومی‌مان تشخیص دادیم».
“مردم بومی دایره المعارف و دانش معتبر خود را هنگام زندگی مداوم در این قاره برای حداقل 65000 سال اصلاح کردند و دانش آنها برای بهبود مدیریت اکوسیستم و درک و مراقبت از صحرای استرالیا حیاتی است.”
این تحقیق در Nature Ecology and Evolution توسط محققان منطقه صحرای غربی، دانشگاه WA، سازمان حفاظت از حیات وحش استرالیا و موسسه تحقیقات محیطی آرتور رایلا منتشر شد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
