خوزه لوئیس مندیلیبار، تثبیت کننده سویا را در مسیر مستقیم به سوی ایمنی قرار می دهد | سویا

جیosé Luis Mendilibar نمی تواند با این مزخرفات اذیت شود. او می‌گوید که به‌طور لذت‌بخشی که در اتاق مطبوعات حضور دارد و در زمین، مدیر فوتبال ضدمدرن است. او آن را همانطور که هست می گوید، احمق ها را به چالش می کشد و اقتدار را به دست می گیرد، VAR را دوست ندارد – سیرک می نامد – و قطعا تئاتر را دوست ندارد و اصرار می کند: «ما در لالیگا انبوه متقلب هستیم. ; ما را لمس کن و انگار کسی ما را کشته است.» او آی‌پد ندارد، به آمارها فکر نمی‌کند و بدش نمی‌آید بگوید. او فکر می‌کند که بسیاری از زمین‌های تمرین شبیه فرودگاه‌ها هستند – مخروط‌ها و پیکان‌ها و خدا می‌داند که همه جا – و تعداد زیادی از مربیان در طول روز در آنجا آویزان هستند تا نکته‌ای را بیان کنند، نه تفاوتی.

در مورد او، او اصلاً نمی‌خواست مدیر شود، اما زمانی که در سال 1994 با سی‌دی کوچک Arratia شروع به کار کرد، نمی‌توانست متوقف شود، حتی یک فصل هم بدون اینکه او کار کند. قرار بود این اولین مورد در 30 سال گذشته باشد، 14 مورد آخر در بخش برتر، تا زمانی که تماسی از اتاق رختکن در Coliseum، در همان زمان، به گوش رسید. کلاسیک دو هفته پیش شروع به کار کرد سویا به تازگی در ختافه شکست خورده بود، سومین شکست آنها در چهار بازی که در آن 12 گل خورده بود. تنها دو امتیاز بالاتر از سقوط، مربی آنها کنترل خود را از دست داده بود و در حال حاضر ناامید، مدیر ورزشی مونچی به کسی نیاز داشت تا آنها را نجات دهد.

یکی مثل اون

کمی دیرتر از ساعت 20:30 بود و هیچ تردیدی وجود نداشت. جلسه ای برای وقت ناهار روز بعد تعیین شد، فقط زمان کافی برای مندیلیبار برای رانندگی از کشور باسک به مادرید بود. ما این را درست می کنیم، وقتی به آنجا رسید به آنها گفت. وحشت زده، خطر سقوط یک واقعیت بود، این دقیقا همان چیزی بود که آنها می خواستند بشنوند. بدون شک، بدون تقاضا، بدون شرط و بند به قرارداد، فقط قطعیت است. او با امضای سه ماهه به یک ماموریت ساده آمد: سویا را نجات دهید.

کلمه ساده است، اگر گاهی اوقات بیش از حد بازی شود. مربی ای که پنج شغل آخرش وایادولید، اوساسونا، لوانته، ایبار و آلاوز بودند، در شرایط عادی سویا ممکن بود به مندیلیبار روی نیاورد، اما این شرایط عادی نیست. چهار بار قهرمان لیگ اروپا در 9 فصل گذشته، یک تیم نیمه اول برای هر یک از 21 فصل از زمان بازگشت به اولینو حتی مدعیان گاه و بیگاه قهرمانی در لیگ، در خطر بازگشت به دسته دوم قرار داشتند. باشگاه این بار در بحران بود، اخراج جولن لوپتگی و بازگرداندن سامپائولی اوضاع را بدتر کرد. حتی زمانی که به نظر می رسید از دردسر بیرون آمده بودند، دوباره به داخل کشیده شدند، پرتگاهی که در زیر آن باز می شد. این جایی نبود که آنها برای آن آماده شده بودند. سویا مردی را می‌خواست که بداند حضور در آنجا چیست.

در عوض، روی خط لمسی، سامپائولی در همه جا حضور داشت. در آن روزها که او روی خط تماس بود، یعنی; دوباره معلق نشد، در یک جعبه خصوصی زندانی شد، مانند بنجامین برادوک کوبیده روی شیشه. گاهی اوقات، این بازیکن آرژانتینی به نظر می رسید که سر و اراده خود را برای ادامه بازی از دست داده است، اما او اصرار داشت که بدون مشکل بازی کند – که بیشتر به بازی سویا کمک کرد.

در بازی ختافه اولین هدیه در عرض دو دقیقه رسید. پس از آن، یاسین بونو، دروازه بان این تیم که 66 لمس داشت، گفت: “وقتی شرایط سخت است و در حالت احساسی هستید، نمی توانید همان کاری را که قبلا انجام می دادید انجام دهید.” با این حال، اگر نمادی از سردرگمی وجود داشت، سامپائولی بود که یک تکه کاغذ را روی زمین می‌فرستاد، نه آنقدر یادداشت‌های کوچک که دستورالعمل‌هایی برای کمد لباس ایکیا. مهمتر از همه، مارکوس آکونا بود که می دوید، آن را از دست اولیور تورس درآورد، پیچش کرد و دور انداخت.

Mendilibar معادل مدیریتی آن لحظه Acuña است. حداقل برنامه همینه دست از عصبانیت بردارید، از پیچیده کردن همه چیز دست بردارید. او هنگام ورود به جنوب گفت: “ایده این است که کارها را ساده کنیم.”

مندیلیبار همیشه موفق نبوده است – وایادولید پس از 20 بازی اخراجش در فصل 10-2009 سقوط کرد، در سال 2021 با ایبار سقوط کرد و نتوانست آلاوز را در سال 2022 نجات دهد، چیزی که او را می سوزاند – اما حرفه او با موفقیت بیش از حد، کسب بهترین ها تعریف می شود. خارج از بازیکنان غافلگیری آنقدر نبود که ایبار سقوط کرد، بلکه این بود که آنها خیلی طول کشید: تیمی که باید برای بالاترین سطح کوچک بود، او آنها را به لبه اروپا برد تا سرانجام در پایان پنجمین بازی خود سقوط کرد. فصل او این فوتبال را می شناخت. در این میان همه فوتبال او را می شناختند یا همین طور می شود. اگر کسی می توانست آنها را از این ماجرا بیرون بکشد و به سویا شفافیت و شخصیت بدهد، او بود.

گاهی اوقات آن تصویر ساده و حتی غیرمنصفانه به نظر می رسد – به همان اندازه که هر چیزی تصور می شود، کل بسته بی معنی که رویکرد او را اغراق می کند و تقریباً یک الگوی رفتاری از آن می سازد. اما پس از آن این خود مندیلیبار است که بیشتر به کلیشه کمک می کند. هافبکی که هرگز در لیگ دسته اول بازی نکرد، تکنیکی بود، اما به قول او کمی خیس بود: او نمی خواست بازیکنانش به همان دلایلی که داشت کوتاه بیایند، بنابراین کار را به همان سادگی که خواستار بود انجام داد. . سخت اما گرم با آن، مصمم به لذت بردن آنها از تمرین، در ایبار، او ادعا کرد: “ما ساده ترین تیم برای تجزیه و تحلیل هستیم. ما هیچ کار خارق العاده ای انجام نمی دهیم. ما روی کاری که خوب انجام می‌دهیم پافشاری می‌کنیم: توپ دوم را ببریم، آن را به جناحین برسانیم، توپ را وارد کنیم، شوت کنیم. هر تیم یا هر تحلیلگر رسانه‌ای می‌داند که ما چه کار می‌کنیم.”

این راه مندی بود. هیچ کس در اسپانیا خط بالاتری بازی نکرد، توپ را بیشتر به دست آورد یا سریعتر توپ را وارد محوطه کرد. او وینگرهای پهن و با پای طبیعی آنها را دوست داشت، بازی را در نیمه دیگر می خواست، هیچ فایده ای در مالکیت توپ به خاطر خودش نمی دید و مشکلی نداشت که هر چند وقت یکبار آن را خوب کند. اگر بتوانید بازی کنید، خوب است. اگر نه، خیلی برو.» او گفت. آنقدرها هم ابتدایی نبود: او دایناسور نیست، و نه تنها کار کرد، بلکه تماشای آن نیز خوب بود. مطمئناً دفاعی نبود، کاملا برعکس. علاوه بر این، یک مرد محبوب بدون ادعا، در موقعیتی که سویا در آن قرار گرفت، به یک پیشنهاد جذاب تبدیل شده بود – و چیزی که خارج از هویت آنها نیست. آنها همچنین سه بازیکنی را که او قبلاً با آنها کار کرده بود – مارکو دیمیتروویچ، برایان گیل و خوان جوردان – که نمی‌توانستند بیشتر از این درباره او صحبت کنند، صحبت کرده بودند. با توجه به آنچه پشت سر گذاشته بودند، بقیه نیز پذیرا بودند.

در مورد مندیلیبار، شانس کار با بازیکنانی به این خوبی – فوتبالیست هایی که او احساس می کرد برای یافتن سطح بالاتر نیازی به چیز زیادی ندارند – عالی بود. او پیشنهادات خود را در لیگ دسته دوم اسپانیا و در المپیاکوس رد کرده بود، اما حالا تردیدی برای ترک شمال و رفتن به سویا وجود نداشت. وقت آن بود که کارها را ساده کنیم، آن را از بین ببریم. او گفت: “ایده ای که من سعی می کنم به آنها برسم این است که باید از اشتباهات وحشتناک در قسمت های خاصی از زمین خودداری کنیم.”

اهمیت احتمالی این انتصاب ممکن است فقط از طرف اولین حریف او باشد. سرجیو گونزالس، مربی کادیز که در اولین بازی خود با مندیلیبار روبرو می‌شود، گفت: «او یک مدیر عالی است. چشم انداز در حال حاضر “آنها با خون در چشم به اینجا خواهند آمد و آماده شورش هستند.”

و همینطور هم شد. شنبه شب، اولین بازی مندیلیبار، با تیمی که بر اساس آنچه در تمرینات در طول هفته بین المللی دیده بود، شامل همه بازیکنان سابقش بود، سویا 2-0 در کادیز پیروز شد. لوکاس اوکامپوس گل اول را به ثمر رساند و یوسف ان نسیری گل دوم را به ثمر رساند. گیل به زیبایی یک ضربه ایستگاهی بلند را روی ضربه والی مهار کرد و آن را به مسیر مراکشی هدایت کرد تا گلزنی کند. سه لمس تمام چیزی بود که لازم بود، از ضربه اولیه تا پایان، روزنامه سویل آن را “شعر ناب” در مقابل “همه این مزخرفات وسوسه انگیز” نامیدند، و بلافاصله مربی خود را به یک ضدقهرمان تبدیل کردند، شورشی که امیدوار بودند او باشد.

مندیلیبار پس از آن گفت: «دو لمس خوب است، 40 تا هم خوب است. ما به سرعت به ایده های مدیر رسیدیم. این یک سبک قابل تشخیص تر برای سویا است: ما بسیار حمله کردیم. ژسوس ناواس افزود: “هیچ خطایی وجود نداشت و این بسیار مهم است.” اگر ممکن است مندیلیبار وینستون ولف خود سویا باشد، تمام حرف‌های بی‌معنی و بی‌معنی، انجام دادن آن، که توصیه های شخصیت هاروی کایتل در اینجا اشتباه نمی شود.

کادیز یک فریاد بزرگ برای یک پنالتی رد شده برای توپ دستی از پاپ گیه و یک فریاد نه چندان بزرگ برای یک چالش روی پاچا اسپینو داشت. شوت اوکامپوس به نوعی از کنار چهار بازیکن گذشت، در حالی که فالی به تیرک سویا برخورد کرد. ناواس مجبور شد یک تکل عالی انجام دهد تا سرجی گواردیولا را رد کند. کادیز شوت های بیشتری داشت. اما در نهایت، تیتر در AS بود، “Mendilibar باعث شد سویا لبخند بزند” و این بسیار بزرگ بود: اولین باری که کادیز در خانه در 10 شکست خورد. چهار امتیاز بالاتر از منطقه سقوط

این متفاوت است و مطمئناً یک شروع است، اما آنها نباید آنقدر احمق باشند که فکر کنند کار تمام شده است. مندلیبار گفت: «هر برد هزینه دارد.» و او می داند. او قبلا اینجا بوده است