مبارزه شهر اکثریت سیاهان جورجیا برای جلوگیری از تصرف زمین توسط راه آهن | گرجستان

یک جامعه روستایی با اکثریت سیاه‌پوست در گرجستان در حال مبارزه برای جلوگیری از تصرف زمین‌های خصوصی توسط یک شرکت راه‌آهن برای خط قطار جدید است که می‌گویند به زیان‌های زیست‌محیطی و اقتصادی منجر خواهد شد.

ساکنان اسپارتا، یک جامعه فقیر 1300 نفری که در صد مایلی جنوب شرقی آتلانتا واقع شده است، با ساخت یک راه آهن که یک معدن محلی را به خط اصلی قطار متصل می کند، مخالف هستند و شرکت شن را قادر می سازد تا استخراج معدنی را که قبلاً به طور گسترده ای گسترش دهد. باعث گرد و غبار، زباله و آلودگی صوتی می شود.

ساکنان، از جمله نوادگان مستقیم جیمز بلر اسمیت، کشاورز آفریقایی-آمریکایی که تقریباً یک قرن پیش زمین را به دست آورد و کشاورزی کرد، تاکنون در برابر تلاش‌های شرکت راه‌آهن برای متقاعد کردن مالکان زمین برای فروش بخش‌هایی از املاک مورد نیاز پروژه مقاومت کرده‌اند. .

اکنون، نگرانی‌ها در حال افزایش است که این شرکت که ادعا می‌کند این پروژه 1.5 میلیون دلار (1.2 میلیون پوند) شغل ایجاد می‌کند و اقتصاد منطقه را تقویت می‌کند، می‌تواند 4.5 مایلی (7 کیلومتر) را به زمین خود تحمیل کند و تولید کند. خطرات زیست محیطی و ارزش های افسرده اموال.

ماه گذشته، شرکت راه‌آهن سندرزویل دادخواستی را به کمیسیون خدمات عمومی جورجیا (PSC) ارسال کرد – اولین گام برای تصرف زمین با استفاده از قانون مالکیت برجسته قرن 19 ایالت. دامنه برجسته به فرآیندی اطلاق می‌شود که طی آن دولت یا یک نهاد خصوصی مجاز می‌تواند دارایی را برای منافع عمومی سلب مالکیت کند – بدون رضایت مالک اما با پرداخت غرامت.

اما یک ائتلاف مردمی از ساکنان سیاه و سفید می گویند که آنها عقب نخواهند نشست.

جانت اسمیت، معلم بازنشسته مدرسه و کهنه سرباز ارتش که طومارها، نامه‌ها، قرار دادن تابلوهای حیاط را سازماندهی کرده است، گفت: «جامعه ما در حال حاضر مانند یک زمین زباله است، بنابراین ما تا انتها با این موضوع مبارزه خواهیم کرد – هیچ سازشی وجود ندارد. تظاهرات نماز، و رهبری ائتلاف “بدون راه آهن در جامعه ما”.

آنها از ما انتظار نداشتند که عقب نشینی کنیم زیرا ما فقیر و سیاه پوست هستیم. اسمیت، 64 ساله، که شوهرش از نسل چهارم صاحب زمین است، اضافه کرد، اما این دارایی تنها چیزی است که ما باید برای پسرانمان بگذاریم – این بی احترامی است.

اسپارتا یک شهر روستایی در شهرستان هنکوک است که 70 درصد جمعیت آن سیاه‌پوست هستند و طبق داده‌های سرشماری ایالات متحده تقریباً از هر سه نفر یک نفر در فقر زندگی می‌کند.

تاریخ سیاه اسپارتا به دوران جیم کرو در اعماق جنوب برمی گردد، زمانی که بلین اسمیت موفق شد 600 هکتار زمین (240 هکتار) خریداری کند و یک شرکت کشاورزی پنبه، سپس نخود، لوبیا کره و ذرت راه اندازی کند. او تلاش‌های ساکنان سفیدپوست را برای تصاحب زمین‌ها که در طول قرن گذشته تقسیم شده و نسل‌ها به نسل‌ها منتقل شده است، دفع کرد و به فرزندانش این امکان را داد که ثروت جمع کنند و به فرزندان و نوه‌های خود منتقل کنند. به گفته اندیشکده مرکز پیشرفت آمریکا، خانوارهای سیاهپوست هنوز با موانع سیستماتیک برای ایجاد ثروت نسلی روبرو هستند، که شکاف بزرگ ثروت نژادی را تقویت می کند.

سال گذشته، ساکنان – سیاه و سفید – شروع به دریافت نامه‌هایی از سندرزویل، شرکت راه‌آهن متعلق به خانواده با نفوذ سیاسی تارباتون کردند.

این شرکت می‌خواهد از طریق اسپارت یک خار بسازد تا معدن هانسون را به خطوط راه‌آهن اصلی که در امتداد بزرگراه ایالتی مجاور می‌گذرد، متصل کند. در حال حاضر، این معدن برای حمل شن و ماسه خود به کامیون‌ها متکی است، اما راه‌آهن می‌تواند هزاران تن اضافی را هر هفته جابه‌جا کند، که به معنای انفجارها و گرد و غبار و زباله‌های بیشتر برای ساکنان اطراف است.

ریل قطار از هشت ملک عبور می‌کند و نزدیک بسیاری از خانه‌های دیگر می‌رود که عمدتاً به خانواده‌های سیاهپوست بازنشسته تعلق دارند. اولین دادخواستی که در PSC ثبت شد مربوط به زمین متعلق به دیوید و سالی گرت، یک زوج سفیدپوست بازنشسته است که با راه آهن مخالفند، که دارایی آنها را به نصف تقسیم می کند.

سندرزویل می گوید قطار پیشنهادی یک سفر رفت و برگشت در روز انجام می دهد و در عین حال ترافیک کامیون ها و در نتیجه انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد. بن تارباتون، مالک شرکت راه آهن سندرزویل گفت: «پس از بررسی زمین، مسیر انتخاب شده کارآمدترین و کم تأثیرترین مسیر است.

«در حالی که تمایل ما به استفاده از دامنه برجسته نیست، ما به توانایی قانونی خود برای استفاده از آن در صورت لزوم اطمینان داریم… این پروژه نیاز آشکار در ایالت، منطقه و کشور ما به مواد خام مقرون به صرفه برای برآورده کردن اهداف دو حزبی پرزیدنت بایدن را برطرف می کند. قانون سرمایه گذاری و مشاغل زیربنایی تارباتون گفت: از آنجایی که ایالات متحده در تلاشی تاریخی برای تعمیر، بازسازی و سرمایه‌گذاری مجدد در جاده‌ها و پل‌های حیاتی است، شهرستان هنکوک این فرصت را دارد که از این تلاش‌ها بهره‌مند شود.

این شرکت به شدت رد می‌کند که مسیر پیشنهادی به «نژاد، رنگ، عقیده، سطح فقر یا هر عامل مرتبط» مرتبط است.

اما ساکنان و مشاوران حقوقی آنها در مورد مزایای وعده داده شده تردید دارند، در حالی که نگران خروج از ریل و آلودگی هستند.

جیمی راش، وکیل ارشد مرکز حقوقی فقر جنوبی، که به جامعه مشاوره می دهد، گفت: «این جامعه عمدتاً سیاهپوست این زمین را به دست آورد و حفظ کرد و ثروت نسلی برای خانواده های خود در جنوب ایجاد کرد. این شرکت ادعا می کند که منافع عمومی را تامین خواهد کرد، اما در واقع به نظر می رسد پروژه ای برای ایجاد سود به ضرر ساکنان اسپارت باشد.

اسمیت افزود: ما به اندازه کافی بار داریم. این بی عدالتی زیست محیطی است.»