دیدگاه گاردین در مورد جبران کربن: تعمیرات اساسی به تعویق افتاده است | سرمقاله

تیاو در حال ظهور بازار جبران کربن هرج و مرج و ناکارآمد است. مشکلات باید آشکارا حل شوند و در اسرع وقت حل شوند. تحقیقات مشترک توسط آبان نیوز، هفته نامه آلمانی Die Zeit و SourceMaterial در ژانویه نشان داد که اکثریت قریب به اتفاق اعتبارات جبران خسارت جنگل های بارانی از گواهی دهنده پیشرو – که به شرکت هایی فروخته می شود و سپس از آنها برای ادعای ادعا در مورد انتشار کلی خود استفاده می کنند – ارائه نمی شود. مزایای زیست محیطی که آنها ادعا می کنند. از آن زمان، بررسی‌ها تنها افزایش یافته است و سؤالات بیشتری از کسب‌وکارهای غربی در پشت پروژه‌هایی مانند Kariba، یک جنگل بزرگ در زیمبابوه که در زیمبابوه تبلیغ می‌شود، بیشتر شده است.

شورای یکپارچگی بازار داوطلبانه کربن هفته گذشته اعلام کرد که قوانین جدیدی برای صادرکنندگان افست در ماه مه اعلام خواهد شد، با درک نیاز فوری به بازسازی اعتماد پرچم‌دار، اگر قرار باشد سیستم تجارت کربن مانند یک بار فروپاشی نشود. فرآیند جداگانه‌ای که توسط یک نهاد متفاوت نظارت می‌شود، بررسی ادعاهایی است که کسب‌وکارها بر اساس خریدهای افست خود انجام می‌دهند. در حالی که همه اینها ممکن است دور از نگرانی های اکثر مردم به نظر برسد، خطرات به سختی می تواند بالاتر باشد. بسیاری از دوستداران محیط زیست ترجیح می دهند که دولت ها بر انتقال منابع از کشورهای ثروتمند به کشورهای جنگلی که به مشوق هایی برای حفظ مخازن کربن گرانبها نیاز دارند نظارت کنند. واقعیت این است که به دلیل نحوه سازماندهی نظام اقتصادی جهانی ما، همه ما به مکانیسم های بازار وابسته هستیم.

موسسه غیرانتفاعی Verra مستقر در واشنگتن به‌عنوان نهادی که اکثر جبران‌ها را تأیید می‌کند، از جمله برای شرکت‌های معروف مانند دیزنی و شل، در موقعیت بسیار ناخوشایندی قرار دارد. ماه گذشته اعلام کرد که برنامه جنگل‌های بارانی فعلی‌اش حذف می‌شود و تا جولای 2025 جایگزین می‌شود. اما از روش‌های فعلی خود نیز دفاع کرده و آنها را در حال حاضر به عنوان «بهترین در کلاس» توصیف کرده است. مشخص نیست که آیا سازمان هایی که از اعتبارات Verra استفاده می کنند به آنها پایبند خواهند بود یا خیر.

خطر جبران کربن، که اغلب توسط مبارزان مطرح می شود، این است که وظیفه اصلی آنها شستشوی سبز است. شرکت های سوخت فسیلی یکی از بزرگترین خریداران آنها هستند. Verra روابط نزدیکی با صنعت دارد. اجازه دادن به شرکت‌ها برای اعلام «کربن خنثی» به خود یا محصولاتی از جمله بلیط هواپیما، نه تنها گمراه‌کننده است – زمانی که جبران‌ها ناقص هستند – بلکه مضر است. علاوه بر این که به کسب و کارها مجوزی برای ادامه آلودگی می دهد، این فانتزی گسترده را تقویت می کند که سبک زندگی غربی نیازی به تغییر ندارد و مصرف می تواند بی وقفه ادامه یابد.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی از طرح‌های اعتباری نه تنها در ارتقای نقش مردم بومی به عنوان نگهبان زیستگاه‌های مهم ناکام هستند، بلکه برعکس عمل می‌کنند. رهبران جامعه از «دزدان دریایی کربن» شکایت کرده‌اند که در مکان‌های دورافتاده با پیشنهادهای پرسود ظاهر می‌شوند که ظاهراً آنطور که به نظر می‌رسند نیست.

نشان داده شده است که برخی از طرح‌های جبران کربن به‌عنوان وسیله‌ای برای تأمین مالی حفاظت، کار می‌کنند. اگر صنعت 2 میلیارد دلاری (1.6 میلیارد پوند) بتواند از رویدادهای اخیر درس بگیرد، با افزایش شفافیت و یکپارچگی، این شانس وجود دارد که بتوان رویه خوب را پایه گذاری کرد، در حالی که عملکرد ضعیف از بین می رود. اگر بازار داوطلبانه کربن شکست بخورد، باید مکانیسم‌های جایگزینی برای احترام به وعده ضمنی توافق‌نامه آب‌وهوای پاریس، که ارزش جنگل‌های جهان زنده‌تر از مرده‌اند، پیدا کرد. مهم ترین پیام این است که ما نمی توانیم معامله کنیم یا راه خروج از بحران آب و هوا را جبران کنیم. منابع سیاره ما محدود است.