موزامبیک برای مهار شیوع وبا پس از طوفان تلاش می کند

کولیمان، موزامبیک — هفته‌ها پس از اینکه طوفان عظیم فردی برای دومین بار موزامبیک را درنوردید، این کشور پر از سیل با شیوع مارپیچ وبا مواجه است که تهدیدی برای افزایش ویرانی است.

به گفته دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل، تا 27 مارس بیش از 19000 مورد تایید شده ابتلا به وبا در هشت استان موزامبیک وجود داشته است که این رقم در یک هفته تقریبا دو برابر شده است.

فردی به احتمال زیاد طولانی‌ترین طوفان تاریخ بود که بیش از پنج هفته دوام آورد و دو بار به موزامبیک برخورد کرد. طوفان استوایی 165 نفر را در موزامبیک، 17 نفر را در ماداگاسکار و 676 نفر را در مالاوی کشت. با گذشت دو هفته، بیش از 530 نفر همچنان در مالاوی مفقود هستند، بنابراین تعداد قربانیان این کشور می تواند از 1200 نفر فراتر رود.

فردی برای دومین بار به استان زامبزیا موزامبیک رسید، جایی که ده‌ها روستا درگیر سیل هستند و منابع آب همچنان آلوده هستند.

در بیمارستانی در Quelimane، مرکز استان زامبزیا، مدیر کل موسسه ملی بهداشت، Eduardo Sam Gudo Jr گزارش داد که روزانه 600 مورد تایید شده جدید تنها در منطقه Quelimane وجود دارد، اما گفت که تعداد واقعی ممکن است به 1000 برسد.

بر اساس داده های وزارت بهداشت، حداقل 31 نفر بر اثر وبا در زامبزیا جان باختند و بیش از 3200 نفر بین 15 تا 29 مارس در بیمارستان بستری شدند.

بیشترین موارد در محله ایسیدوا در حومه شهر است، جایی که اکثر ساکنان آن در کلبه های گلی بامبو یا خشتی زندگی می کنند و آب را در سطل از چاه های عمومی می آورند. سیل ناشی از طوفان بسیاری از این چاه ها را در معرض آب آلوده به سرریز فاضلاب و دیگر منابع باکتری قرار داده است. وبا از طریق مدفوع پخش می شود، اغلب زمانی که وارد آب آشامیدنی می شود.

اما تا زمانی که خطوط لوله آب پاره شده در سیل تعمیر نشوند، این چاه ها تنها منبع آب برای ساکنان ایسیدوآ و جوامعی مانند آن هستند. در حال حاضر، راه حل های موقت تنها امید برای جلوگیری از شیوع این بیماری است.

داوطلبان خانه به خانه می روند و بطری های Certeza، یک دستگاه تصفیه آب محلی مبتنی بر کلر را توزیع می کنند. هر بطری باید به مدت یک هفته برای یک خانواده دوام بیاورد، اما با توجه به تلاش تولیدات محلی برای همگام شدن با تقاضا، منابع رو به پایان است. گودو گفت که افراد کافی برای توزیع Certeza وجود ندارد، حتی اگر بتوان تدارکات بیشتری تهیه کرد.

در این میان، کارکنان بهداشتی با بسیاری از کلینیک‌ها و بیمارستان‌هایی که به شدت آسیب دیده‌اند، برای معالجه مبتلایان تلاش می‌کنند. خوزه دا کوستا سیلوا، مدیر بالینی مرکز بهداشت ایسیدوا گفت: «طوفان زیرساخت های اینجا را نابود کرد. ما در بخش‌هایی از بیمارستان کار می‌کنیم که تخریب نشده است. برخی از همکاران در فضای باز کار می کنند زیرا فضای کافی برای همه وجود ندارد.

به گفته INGD، آژانس مدیریت بلایای این کشور، در مجموع 80 مرکز بهداشتی تحت تأثیر دو سقوط فردی در موزامبیک قرار گرفتند.

اگرچه طوفان‌ها از دسامبر تا مه در جنوب آفریقا رخ می‌دهند، تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان، طوفان‌های استوایی را مرطوب‌تر، شدیدتر و مکررتر کرده است. رویداد طبیعی لا نینا که اکنون از بین رفته است نیز فعالیت طوفان را در منطقه بدتر کرد. در حالی که خود طوفان فردی هنوز به تغییرات آب و هوایی نسبت داده نشده است، محققان می گویند که این طوفان دارای تمام نشانه های مناسب یک رویداد آب و هوایی گرمایشی است.

این طوفان که در اوایل فوریه در نزدیکی استرالیا شکل گرفت، با طول عمر استثنایی، عبور بی سابقه ای از بیش از 8000 کیلومتر (5000 مایل) از شرق به غرب را در اقیانوس هند انجام داد.

این یک مسیر چرخشی را دنبال کرد که به ندرت توسط هواشناسان ثبت شده بود، برای اولین بار در پایان فوریه به ماداگاسکار و موزامبیک برخورد کرد و سپس دوباره در ماه مارس قبل از ورود به مالاوی.

بازگرداندن منابع طبیعی آب در موزامبیک به زمان نیاز دارد، زیرا بسیاری از خطوط لوله آسیب دیده از مناطقی عبور می کنند که هنوز دو هفته پس از آخرین برخورد طوفان غیرقابل دسترس هستند.

میرتا کاولارد، هماهنگ کننده مقیم سازمان ملل در موزامبیک، به آسوشیتدپرس گفت: «شیوع وبا در یک زمین مسطح سیل زده با سطح آب بسیار بالا «ماموریت غیرممکن» است که رسیدگی شود. سرویس بهداشتی مشکل بزرگی است و سیل بر زیرساخت‌های کلیدی، مانند خطوط لوله آب و تامین برق تأثیر گذاشته است… تعمیر این زیرساخت‌ها در مناطق سیل‌زده یکی دیگر از «ماموریت‌های غیرممکن» است.

در همین حال، مناطق روستایی اطراف Quelimane با تهدیدهای دیگری روبرو هستند. بسیاری از روستاها و مزارع هنوز در زیر آب هستند و رطوبت باعث ایجاد انبوهی از پشه های ناقل مالاریا شده است. به گفته هیلاریو میلیستو ایراوه، رئیس محلی، در یک اردوگاه آوارگان موقت در ساحل یک شالیزار برنج سیل زده در نزدیکی روستای نیکوآدالا، 20 نفر از 290 نفر ساکن به مالاریا مبتلا هستند.

تنها در 24 مارس 444 مورد مالاریا در منطقه کولیمان گزارش شده است، اما این تعداد احتمالاً بسیار بیشتر است زیرا بسیاری از آنها، مانند مواردی که در کمپ خارج از نیکوآدالا هستند، به امکانات بهداشتی دسترسی ندارند.

با تشدید بحران بهداشت عمومی، معیشت مادی صدها هزار نفر در خطر است، زیرا فردی درست قبل از برداشت اصلی محصول ضربه می زند. همچنین آب دریا را به داخل می برد و حاصلخیزی طولانی مدت خاک را در منطقه ای که سوءتغذیه از قبل مزمن است تهدید می کند.

«تمام مزارع ما زیر آب رفته است. مزارع برنج ما ویران شده است. تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که از نو شروع کنیم، اما نمی‌دانیم چگونه این کار را انجام خواهیم داد.»