حامیان و مخالفان «شهر پلیس» بر سر پروژه 90 میلیون دلاری برای افکار عمومی مبارزه می کنند | آتلانتا

با گذشت نزدیک به دو سال از اعتراضات علیه مرکز آموزشی جنجالی 90 میلیون دلاری پلیس و آتش نشانی در جورجیا که به نام «شهر پلیس» شناخته می شود، هفته های اخیر اولین نظرسنجی دانشگاهی در منطقه آتلانتا درباره این موضوع برگزار شد.

نتایج برتر نظرسنجی اخیر دانشگاه اموری شامل: تعداد بیشتری از ساکنان سفیدپوست موافق این پروژه هستند تا مخالف آن، و بیشتر ساکنان سیاه پوست مخالف آن هستند تا موافق. این اعداد و ارقام به تصویری از شهری تقسیم می شود که در مواجهه با یک جنبش اعتراضی – که هنوز از تیراندازی یکی از اعضایش به دست پلیس حیرت زده است – که تیترهای جهانی را ایجاد کرده است.

چند روز پس از انتشار این نظرسنجی، یک وکیل محلی با یک دهه تجربه در دفاع از شهرها و شهرستان های جورجیا، تحلیلی حقوقی از قرارداد شهر آتلانتا با بنیاد پلیس آتلانتا برای ساخت شهر پلیس منتشر کرد.

نتایج عبارتند از: اگر شهردار آندره دیکنز تصمیم بگیرد که ادامه کار با مرکز ایده خوبی نیست، او می تواند به طور قانونی قرارداد را بدون جریمه لغو کند. این مهمات به رسانه های محلی برای تحت فشار قرار دادن دیکنز در مورد اینکه آیا او این گزینه را در صورت ادامه یا افزایش مخالفت در نظر خواهد گرفت.

این دو رویداد بخشی از طبل اخیر و مداوم در پایتخت جورجیا است، زیرا شهر و پلیس، مخالفان پروژه و کارشناسان خارجی به دنبال اطلاع رسانی یا تأثیرگذاری بر افکار عمومی در مورد این موضوع هستند.

روزهای زیادی در هفته‌های اخیر شامل یک یا چند تالار گفتمان عمومی یا بیانیه آنلاین بوده است، که به آنچه نولان هوبر-روادز، فیلم‌ساز مستندکننده جنبش متنوعی که به دنبال دفاع از جنگل جنوب شرق آتلانتا است، تلاش‌های متعدد و گاه دوئل‌کننده می‌خواند، اضافه شده است. بیش از “قدرت روایت”.

اعتراضات محلی و ملی علیه این پروژه پس از کشتن مانوئل پائز تران یا «تورتوگیتا» که در جنگلی نزدیک مرکز آموزشی برنامه ریزی شده اردو زده بود، توسط پلیس در 18 ژانویه در جریان یک یورش مجری قانون – اولین حادثه مشابه در ایالات متحده – را به خود جلب کرد. تاریخ. مقامات گفته اند که ابتدا Paez Terán اخراج شد و هنوز گزارش اداره تحقیقات گرجستان در مورد این حادثه منتشر نشده است.

الکس جوزف، وکیلی که در مورد قرارداد شهر پلیس تحقیق کرد، گفت که تصمیم گرفت پس از اینکه مقامات منتخب محلی مدام می‌گفتند «لحظه‌ای که پروژه می‌توانست متوقف شود، فرا رسیده و رفته است» وارد گفتگوی عمومی درباره این موضوع شود.

او گفت: “من فکر کردم، “هر قرارداد کتبی می تواند شکسته شود.” جوزف افزود: “من ناامید شدم… به دلیل عدم شفافیت و اطلاعات نادرست” در مورد مرکز آموزشی.

به طور مشابه، مایکل لئو اونز، استاد علوم سیاسی دانشگاه اموری و نویسنده این نظرسنجی، گفت که “بیشتر مردم در مورد روش ها و نتایجی که شهر در مورد حمایت از پروژه استفاده می کند تردید دارند” و او و یکی از همکارانش “می توانند به عنوان دلالان صادق دیده می شود.

شهر آتلانتا نظرسنجی خود را تقریباً همزمان با انتشار نظرسنجی Emory منتشر کرد – اما این نظرسنجی روی Survey Monkey انجام شد، پلتفرمی که هر کسی می‌تواند آن را پر کند، و شامل مواردی بود که مخالفت گسترده با پروژه را منعکس نمی‌کرد. ، “مخالفان این تسهیلات می گویند که آموزش بهتر برای پلیس امکان پذیر نیست و به جای آن می خواهند پول پلیس را کاهش دهند.”

مخالفت با این پروژه شامل گروه های محلی و ملی محیط زیستی مانند مرکز تنوع زیستی، که به اهمیت اکولوژیکی افزایش یافته جنگل رودخانه جنوبی، جایی که مرکز برنامه ریزی شده است، با توجه به تغییرات آب و هوایی اشاره می کنند.

تلاش‌های دیگر در دو هفته گذشته برای اطلاع‌رسانی یا تأثیرگذاری بر افکار عمومی در آتلانتا در شهر کپ سیتی شامل اولین بازدیدهای دیکنز از چندین محله اطراف جنگل که مرکز آموزشی در آن برنامه‌ریزی شده است و سخنرانی شهردار “وضعیت شهر” بوده است. آن‌ها با پانل «ایالت مردم شهر» و «تالار شهر» مملو از سیاه‌پوستان در شهر پلیس مطابقت دارند.

ویل پاتر، روزنامه‌نگار، که جنبش‌های زیست‌محیطی را در کتاب خود به نام سبز قرمز جدید است: روایت خودی از یک جنبش اجتماعی تحت محاصره مطالعه کرده است، وضعیت آتلانتا را از نزدیک دنبال کرده است. این احساس را دارید که همه در مورد این موضوع صحبت می کنند. همه می دانند که در جریان است مثل این است که موضوع، گفتمان عمومی را اشباع کرده است. در همه جا نفوذ کرده است.»

پاتر خاطرنشان کرد که “بیشتر جنبش ها خارج از حباب کنشگران شکست نمی خورند” – اما در آتلانتا در حال حاضر، “تلاش های مختلف به مردم اجازه می دهد به روش های مختلف به اطلاعات دسترسی داشته باشند – و مردم با یک موضوع عمومی پیچیده و ظریف درگیر هستند.”

شنبه گذشته، شهردار دیکنز، یک کارگروه جدید 42 نفره را اعلام کرد که قرار است اعضای جامعه و کارشناسان را در برنامه‌های این مرکز آموزشی، با هدف حفظ هر چه بیشتر جنگل، شامل شود. این امر به ناظران دقیقی مانند یک گزارشگر محلی اجازه داد تا متوجه شوند که کمیته دیگری که هدف آن مشارکت جامعه بود قبلاً «مشکلات شفافیت و اخلاقیات را درگیر کرده بود».

مجموعه مطبوعاتی جامعه آتلانتا، یک رسانه محلی که کپ سیتی را پوشش می دهد، سپس ایمیلی را از طریق درخواست های سوابق باز دریافت کرد که در آن سخنگوی بنیاد پلیس آتلانتا در مورد گروه کاری جدید نوشت: “ما مطمئن هستیم که این امر بر چیزی که در حال حاضر حمایت گسترده جامعه است تاکید می کند” مرکز آموزش – قبل از اینکه گروه ضربت حتی ملاقات کند.

سخنگوی شهردار پاسخ داد: «اگر نتایج مربوط به حمایت جامعه را پیش‌فرض بگیریم، با هدف حمایتی کارگروه مغایرت دارد.»

سپس، روز سه‌شنبه، سخنرانی دیکنز در ایالت شهر آتلانتا در ماریوت مارکیز آتلانتا نشان داد که قصد دارد با مرکز آموزشی پیش برود، و با استناد به نیاز به تسهیلات «به‌روزترین» با توجه به سایت‌های قدیمی در حال استفاده، اشاره کرد.

بلافاصله پس از آن، سازمان‌های اجتماعی که روی موضوعاتی مانند اعیان‌گرایی، حقوق بشر، سوء استفاده پلیس علیه ساکنان تراجنسیتی و حمایت قانونی از معترضان دستگیر شده کار می‌کنند، «ایالت شهر» خود را برگزار کردند. مسائلی که آنها به آن پرداختند عبارت بودند از: “حداقل نیمی از شهر با شهر پلیس مخالف است، اما دیکنز فقط به بنیاد پلیس آتلانتا گوش می دهد…”

نوشته شده خلاصه از نکات این هیئت نیز اشاره شد: «AJC [Atlanta Journal-Constitution, the city’s daily newspaper] متعلق به شرکت Cox Enterprises است که 10 میلیون دلار به Cop City کمک کرده و مدیر عامل آن در حال جمع آوری کمک های مالی برای Cop City است.

AJC روز بعد، در همان داستانی که به اظهارات شهردار اشاره کرد، در پانل گزارش داد.

همچنین در روز سه‌شنبه، ائتلافی از گروه‌های تحت رهبری سیاه‌پوستان – از جمله سازندگان جنبش جامعه مستقر در آتلانتا – سالن شهرداری را در یک کلیسای باپتیست آتلانتا برگزار کردند. پیوها مملو از جمعیت متنوعی بودند که از کودکان نوپا گرفته تا سالمندان را شامل می شد – از جمله یک ساکن لیتونیا، جورجیا، که برای اولین بار در یک رویداد مربوط به شهر پلیس شرکت می کرد و با نام “Hellcat” شناخته می شود.

آشپز آماده‌کننده آشپزخانه مدرسه توضیح داد که «تردید درگیر شدن در جایی که پلیس مردم را آزار می‌دهد و به قتل می‌رساند» – یعنی جنگلی که تورتوگیتا در آن تیراندازی شد و ده‌ها «مدافع جنگل» بیش از یک سال در آن اردو زده‌اند. مادر دو فرزند در توضیح تصمیم خود برای حضور در این مراسم گفت: “اما من هم می خواهم فرزندانم دنیای زیبایی داشته باشند.”

این مرد 34 ساله در این رویداد حقایقی را در مورد اندازه مرکز آموزشی و نتایج کالبد شکافی مستقل خانواده Paez Terán یاد گرفت و علاقه مند بود که با این موضوع پیگیری کند.

ویل پاتر، نویسنده، که در مورد سرکوب محیط زیست در ایالات متحده نوشته است، اظهار داشت: «مقامات نمایشی از شفافیت و دموکراسی ساخته اند. [regarding the training center]. اما آنچه اکنون می بینید این است که این روند باز نبود و شامل گروهی از صداهای علاقه مند به این موضوع نمی شد.

پاتر گفت که سرکوب سنگین تری بر روی اطلاعات مربوط به شهر پلیس در انتظار است. با رشد مخالفان، مقامات تلاش خواهند کرد اطلاعات را محدود کنند – زیرا آنها آن را بالقوه خطرناک می بینند.