به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
افیا سالها، وقتی از من خواسته شد در مورد اقتصاد بریتانیا صحبت کنم، به این نکته اشاره میکردم که تأثیر پیشرفت فناوری بر بهرهوری باعث میشود میانگین نرخ رشد 2.25 تا 2.5 درصد در سال باشد. این بدان معناست که استانداردهای زندگی می تواند هر 25 سال یا بیشتر دو برابر شود. نبردهای سیاسی بر سر تقسیم رشد شدید بود، اما در مجموع بیشتر مردم تا حدودی سود بردند.
دیگر نه! در زیر همه پیشبینیهای خیالی ناشی از این دولت خسته، حقایق سخت از سوی دفتر مستقل مسئولیت بودجه (OBR)، بنیاد قطعنامه و سازمان همکاری و توسعه اقتصادی وجود دارد. سقوط سرمایهگذاری، با تصمیم شرکتهای بینالمللی بیشتر و بیشتری که بریتانیا دیگر جایی برای سرمایهگذاری برای جای پایی در بازار اروپا نیست. و پیش بینی های وحشتناک کاهش 6 درصدی استانداردهای زندگی در دو سال آینده. یک برنامه برای انتخابات، نه؟
پس از رشد بسیار سریع در 10 سال منتهی به بحران مالی 2008 – با کمک فرصتهای عضویت ما در بازار واحد اروپا – و سپس تحت تأثیر یک دهه ریاضتهای بیهوده و زیانبار، سرمایهگذاری، که بذر اصلی است. رشد اقتصادی متوقف شد. ابتدا این خود سیاست ریاضت اقتصادی بود که سرمایه گذاری بخش دولتی را که بخش خصوصی و استانداردهای زندگی بالاتر به آن وابسته است، تحت تأثیر قرار داد. سپس برگزیت بود. بهره وری؟ OBR فکر می کند که برگزیت سالانه 4 درصد از پتانسیل مولد کشور کم کرده است. دوست قدیمی من جاجیت چادا، مدیر مؤسسه ملی تحقیقات اقتصادی و اجتماعی، میگوید که ضرر را نزدیک به 5.5 درصد میداند.
سرمایه گذاری رکود داشته است و از این رو رشد نیز راکد شده است. ضربه ای که به شرایط تجاری ما وارد شد – کاهش قدرت خرید صادرات ما در مقابل واردات – ناشی از پیامدهای جنگ در اوکراین به ما کمک نکرد. اما این در مورد سایر کشورها نیز صدق می کند. آنچه ما را به مرد فقیر اروپا تبدیل میکند، با عملکرد اقتصادی بدتر از بقیه کشورهای صنعتی پیشرفته G7، ضربهای است که بر تجارت ما ناشی از ادامه و بدتر شدن تاثیر برگزیت است.
هر دو رهبر اصلی حزب این موضوع را انکار می کنند. درست است، روابط با فرانسه و آلمان از زمان اظهارات فاحش لیز تراس مبنی بر اینکه هیئت منصفه در مورد روابط با رئیس جمهور مکرون صحبت نمی کند، وضعیت بهتری دارد. اما بازگشت ارزشهای متمدنانه و نجابت مشترک، اگرچه خوشایند است، اما هیچ جبرانی برای زخمهای خود برگزیت نیست.
علیرغم همه این مسائل در مورد چگونگی تغییر تصمیم فاجعهبار رفراندوم سالها طول میکشد، تماسهای من در بروکسل این تصور قوی را به من میدهد که شرکای سابق ما درد ما و آنها را احساس میکنند و اگر رهبری در موضوع آشکار را نشان دهیم تسکین مییابند. به زودی به آن ملحق میشویم، مشروط بر اینکه در مورد آن جدی باشیم.
که من را به مقاله ای دقیق می رساند که اخیراً در همه جا نوشته شده است بار مجله شنبه روزنامه این توسط نویسنده فوتبال مارتین ساموئل بود. در میان این همه مزخرفات مبنی بر اینکه برگزیت ایده خوبی بود، اما با سوء مدیریت مواجه شد، پیام ساموئل این بود: “برگزیت، مانند کمونیسم، در حال شکست است زیرا یک ایده فاسد است.” او دوباره میگوید: «آخرین راهحل بهانهای است که ایده بزرگ شما فقط به این دلیل شکست خورد که درست انجام نشد.»
اکنون: سوناک یک برکسیتر است. استارمر نیست – یا، بهتر است بگوییم، نبود. اما با وجود اختلاف فاحش به نفع حزب کارگر در نظرسنجیها، آیا سوناک میتواند استارمر را در مورد برگزیت پشت سر بگذارد؟ مایلم بار دیگر توجه را به آنچه نخست وزیر هنگام مذاکره در مورد چارچوب ویندزور خود به مردم ایرلند شمالی گفت، جلب کنم. «اگر ما قوه مجریه را راه اندازی کنیم، ایرلند شمالی در موقعیت غیرقابل باوری ویژه ای قرار دارد … در دسترسی ممتاز نه تنها به بازار داخلی بریتانیا، که پنجمین بازار بزرگ جهان است، بلکه به بازار واحد اتحادیه اروپا نیز دسترسی دارد. هیچ کس دیگری آن را ندارد. هیچکس.”
اما ما انجام دادیم! سوناک چقدر عملگرا است – که رویکرد اولیهاش به مقام نخستوزیری بدون شک مورد تحسین و تمجید منابع بیمیلی قرار گرفته است؟
شخصاً، من فکر می کنم که حزب محافظه کار فعلی نیاز به یک دوره طولانی در بیابان دارد. آنهایی از ما که آن را میدانستیم که در مقاومت در برابر ایدئولوگهای فریبنده خوب بود، اخیراً زمانی که مایکل هسلتین مهمان یک برنامه معمولی بود، لذت واقعی را به دست آوردیم. فایننشال تایمز ویژگی، “ناهار با FT“.
هسلتین، که همیشه مرد عمل بود، نقش مهمی در احیای لیورپول و داکلندز لندن ایفا کرد. او در سال 1990 توسط جان میجر برای جانشینی مارگارت تاچر شکست خورد، اما تصور من این بود که گروه سه گانه سرگرد، هیسلتین و صدراعظم کنت کلارک بین سالهای 1993 تا 1997، قبل از اینکه حزبشان به استیگیان سقوط کند، تمام تلاش خود را برای آرمان انگلیس و اتحادیه اروپا انجام دادند. اعماق بدبینی اروپا
در همه حال، لرد Heseltine، زمانی که توسط FT آیا میتوانیم در زمان حیات او دوباره وارد اتحادیه اروپا شویم – او اخیراً 90 سالگی خود را جشن گرفت – گفت: “فکر میکنم پاسخ مثبت است.”
امیدوارم!
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.