جک گریلیش، باحال ترین بچه منچسترسیتی، به لیورپول درس می دهد | شهر منچستر

منآیا کسی در بریتانیا در حال حاضر بیشتر از جک گریلیش سرگرم است؟ دو دقیقه قبل از پایان این شکست 4-1 لیورپول در ورزشگاه اتحاد، گریلیش زمین را با تشویق ایستاده ترک کرد و با آغوش کامل پپ گواردیولا که برای مدتی به او اجازه نمی داد، او را در آغوش گرفت. برو، به باسنش دست بزن، در گوشش زمزمه کن، تشنه عشق جک.

سخت نیست که بفهمیم چرا گواردیولا گریلیش را دوست دارد. او راهی دارد که می تواند ماوریک ها، ویرانگرهای زرق و برق دار، پاپت های مهارتی را به چرخ دنده های تیم تبدیل کند. و گریلیش کارهایی را انجام می دهد که پپ دوست دارد، توپ را به خوبی نگه می دارد و همچنین کنترل و فضای امنی را در سمت چپ فراهم می کند. همچنین، آیا فقط اندکی عشق قلابی به مرد هیپ پپ، آهنربای کاریزمای او، باحال ترین بچه کلاس وجود ندارد؟

گرچه عمدتاً گریلیش 88 دقیقه قبلی را با بازی فوق العاده خوب سپری کرده بود. او پرسه زد. او مانند یک اسب درساژ شجره نامه ای تظاهر می کرد و می خندید و یورتمه می زد.

همه چیز در حال حاضر بسیار آسان به نظر می رسد. گرالیش از جام جهانی 8 پاس گل و 4 گل زده است. او با دوست دختر و سگش در مرکز شهر زندگی می کند. احتمالاً این پیروزی شگفت‌انگیز در زمان ناهار با ماشاپ بدنام چینی او جشن گرفته می‌شود. در اینجا مردی است که زندگی او اساساً بهترین بازی آخر هفته است. شاید در زمان تاریکی، گریلیش قهرمانی باشد که ما به آن نیاز داریم.

گاهی این نمایش جک بود. با گذشت 26 دقیقه او را می‌توان دید که به دنبال شکست لیورپول برمی‌گشت، یک چهره تنها، موهایی که پشت سرش تکان می‌خورد، در جای خود برای قطع کردن پاس محمد صلاح جلوی دروازه و تشویق شدید از هر چهار جایگاه. این یک قطعه ردیابی بود که آنقدر قهرمانانه بود که تقریباً صحنه سازی شده بود، نوعی از ردیابی مدیران تا اعماق شب بیش از نیم بطری مالت تک را تماشا می کردند.

یک دقیقه بعد، گریلیش در انتهای زمین بود و بیرون از ترنت الکساندر-آرنولد می چرخید و یک پاس رول کوچک عالی را برای جولیان آلوارز ایجاد کرد تا گل تساوی را به ثمر برساند.

آن دوئل با الکساندر-آرنولد گاهی اوقات کبودی بود و به طور فزاینده ای برای دفاع راست لیورپول آسیب زا بود. با گذشت 70 دقیقه، گریلیش توپ را در جناح چپ گرفت و در داخل الکساندر-آرنولد آنقدر نرم اسکیت کرد که الکس اکسلید-چمبرلین، 10 یارد عقب را پوشانده بود، روی صورتش افتاد.

یک دقیقه بعد از آن، گریلیش گلی برای خود به ثمر رساند که چهارمین گل سیتی و اولین گل او در لیگ در این فصل در اتحاد بود. او یک تمام کننده عالی نیست. وقتی به این فوتبالیست بسیار تکنیکی شلیک می‌کند، به نظر می‌رسد که دارد یک قوطی خالی از لوبیا را در حاشیه بزرگراه می‌کوبد. اما این یک گل دوست داشتنی بود، گریلیش الکساندر-آرنولد را با آرام کردن توپ در مسیر کوین دی بروین از بازی خارج کرد.

سیتی از همان ابتدا در یک بعد از ظهر ملایم منچستر کاملاً راحت به نظر می رسید. قبل از شروع ورزشگاه، PA یک ریمیکس با سرعت گابا از Love Will Tear Us Apart پخش کرده بود، در حالی که طلسم های شهر، Moonchester و Moonbeam حرکات تفسیری به سبک رقص مدرن را در مقابل تابلویی که روی آن نوشته بود Abu Dhabi Find Your Pace را انجام می دادند. بدون شک این رویای دوردست یان کورتیس بود، زمانی که روح خونین خود را به دنیا نشاند. شاید کسی نیاز به نوشتن چند آهنگ جدید برای عصر استادیوم شرکتی داشته باشد.

گواردیولا چهار تیم مدافع میانی خود را انتخاب کرد، بلندترین و قدرتمندترین پنج مدافع سیتی. در مقابل این، یورگن کلوپ به تیمی که کلوپ همیشه قرار بود بازی کند، به تنها شکلی که کلوپ دوست دارد، پرداخت کرد. و از همان ابتدا انرژی هافبک سنگین، شدید و تمام بدن بود. سیتی در همان ابتدا بر فضا و توپ تسلط داشت و در ضربات ایستگاهی پیروز شد.

و بله، جک بود. در مورد آن ضربات آزاد گریلیش بیشترین خطا در دقیقه در لیگ برتر را دارد. بسیاری از این ضربات آزاد “برنده” می شوند، پاداشی برای حرکت منظم با پا و ضربه زدن به موقع، شیرجه قانونی، عملی برای حفظ خود و مدیریت بازی که گریلیش آن را کامل کرده است. و مواقع دیگر، خوب، احتمالاً کمی شیرجه است.

لیورپول اولین گل را با ضربه سر به ثمر رساند، پایان فوق العاده ای از صلاح. اما گواردیولا در حال حاضر در خط بازی خود بیرون آمده بود، برای این مناسبت لباس مشکی بهاری پوشیده بود و آن حرکت آشنا را انجام می داد، مردی در حالی که عصای فلای ماهیگیری را بیرون می انداخت و همزمان ران خود را دراز می کرد، حرکتی که به بازیکنانش می گوید که بازتر پاس بدهند. و طولانی تر

گواردیولا اینجا دو چیز می دانست. اول اینکه لیورپول سعی می کند در وقت استراحت بازی کند. و دوم اینکه سیتی با ارسال آن پاس های مورب پشت مدافعان کناری لیورپول گل می زند. گل تساوی به این ترتیب با پاس بلند فوق العاده آلوارز به ثمر رسید.

و واقعاً، شما تعجب می‌کنید که چند وقت دیگر تا این که این نسخه GCSE در مورد چگونگی شکست دادن لیورپول در نهایت مورد بررسی قرار گیرد. خیلی راحت به نظر می رسد، اهدافی که از سه روز قبل پشت پاکت برنامه ریزی شده اند، مثل این که هر بار به سراغ یک یونجه ساز بیفتیم. لیورپول قرار است بهتر از این باشد.

در مقابل آن سیتی خیلی خیلی خوب بود. دی بروین به طرز شرورانه ای تیزبین بود، رودری منبع ثابت کنترل بود. احساس سبکی در مورد همه اینها درست در لحظه مناسب وجود دارد. سیتی حداکثر 17 بازی از اینجا در سه رقابت باقی مانده است. آیا اگر آنها همه آنها را ببرند یا همه آنها را که مهم هستند، شگفت انگیز خواهد بود؟