به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
کatie Tannenbaum تنها ورزشکاری بود که امسال از جزایر ویرجین ایالات متحده به المپیک زمستانی رفت و اولین نفری بود که آنها از سال 2014 اعزام کرده بودند. او مدتی بود که برای رسیدن به المپیک زمستانی می جنگید. در سال 2018، علیرغم رسیدن به استانداردهای مقدماتی، جزایر ویرجین ایالات متحده در مسابقات اسکلت پیونگ چانگ جایی نداشتند. درخواست تجدیدنظر به دادگاه داوری ورزش شکست خورد.
تاننبام 36 ساله که در نهایت جایگاهی را برای بازیهای 2022 کسب کرد، زمانی که در پکن بود، تست کووید مثبت پیدا کرد و مجبور شد به انزوا برود. رویای او برای پرچمدار شدن گروه جزایر کارائیب با جمعیتی حدود 87000 نفر به پایان رسیده بود. کمیته ملی المپیک جزایر ویرجین ایالات متحده در حالی که تنها ورزشکار آنها غایب بود و لباس های مراسم افتتاحیه آنها به موقع نمی رسید، تصمیم گرفت که اصلاً در مراسم افتتاحیه شرکت نکنند.
تاننبام از طریق ایمیل به آبان نیوز گفت: «در اخبار مبنی بر ابتلای من به کووید سخت گیر مانده بودم، اما این فکر که جزایر ویرجین هیچ نماینده ای در مراسم افتتاحیه ندارند مرا احساساتی کرد. اصرار کردم که اگر نمیتوانم آنجا باشم، کسی باید باشد.»
بنابراین تیم لباسهای بداهه ساخت و یک داوطلب برای حمل پرچم انتخاب کرد. و سپس درست قبل از ورود به عرصه، در لحظهای که برای رسانههای اجتماعی ضبط شده بود، با Tannenbaum تماس ویدیویی گرفتند تا او بتواند بخشی از آن باشد. “من با هیجان از اتاق انزوا تلویزیون را تماشا می کردم که درست زمانی که می خواستند بیرون بروند با من تماس گرفتند. مربی ام به من گفت که این لحظه برای من است و بدون من در بازی ها حضور نخواهیم داشت و از من تشکر کرد که ما را به اینجا رساندم. اشکم در اومد.»
Tannenbaum، که حرفه خود را در اسلایدینگ در سال 2011 آغاز کرد، به موقع از انزوای کووید رهایی یافت تا در مسابقه شرکت کند – اما به سختی فرصتی برای تمرین در مسیر ناآشنا در مرکز ملی لغزنده Yanqing قبل از روز مسابقه داشت.
او گفت: «همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد. «بیش از یک هفته در انزوا بودم، سپس چیز بعدی که میدانستم در بازیهای المپیک در خط شروع هستم. در حالی که از اینکه توانستم مسابقه بدهم خوشحال بودم، شرکت در بزرگترین مسابقه دوران حرفهای من، با تماشای جهانیان، کمتر از همیشه، ویرانگر بود. وقتی روز مسابقه فرا رسید، دقیقاً دو گزینه داشتم… میتوانم ناآماده مسابقه دهم یا اصلاً نمیتوانم مسابقه دهم.»
Tannenbaum تصمیم گرفت مسابقه دهد و پس از سومین دوره حذفی حذف شد و در جایگاه آخر قرار گرفت و در مجموع 12.69 ثانیه از برتری برنده نهایی مدال طلا هانا نیس از آلمان فاصله داشت. او میگوید: «وقتی به این فکر میکنم که چقدر به نداشتن هیچ گزینهای نزدیک شدهام، به اینکه نمیتوانم حتی در مسابقه شرکت کنم، پذیرش و انتخاب شکرگزار بودن را آسانتر میکنم. علیرغم آخرین جایگاهش، تاننباوم در پایان دویدن تمام لبخند می زد و پرچم جزایر ویرجین ایالات متحده را با افتخار به نمایش می گذاشت.
در هر المپیک دیگری پایان خوشی وجود خواهد داشت و تاننبام که از انزوای کووید رهایی مییابد، حداقل این شانس را پیدا میکند که پرچم جزایر ویرجین ایالات متحده را در مراسم اختتامیه روز پایانی پکن به اهتزاز درآورد. اما این یک المپیک معمولی نیست.
او توضیح میدهد: «با توجه به سیاستهای کمیته سازماندهی پکن برای کووید-19، ورزشکاران باید بازیها را ظرف 48 ساعت پس از پایان رقابتها ترک کنند، بنابراین من نمیتوانم در مراسم اختتامیه شرکت کنم.»
جزایر ویرجین ایالات متحده در سال های اخیر شانس چندانی در بازی های المپیک زمستانی نداشته اند. آنها در سال 2014 یک شرکت کننده را فرستادند، اما تنها ورزشکار آنها در بازی های تورین 2006 قرار بود برای ششمین بار متوالی در مسابقات قایق شرکت کند و رکورد خود را به عنوان مسن ترین زن شرکت کننده در بازی های المپیک زمستانی بشکند. در عوض آن آبرناتی 52 ساله در یک دوی تمرینی مچ دستش شکست و نتوانست شرکت کند.
آیا این تنها تجربه تاننباوم در المپیک است؟ آیا ممکن است او را در میلان کورتینا 2026 ببینیم؟ آیا او می خواهد از آبرناتی تقلید کند؟ این مسئله بعدا بررسی خواهد شد. او میگوید: «درباره این که چهار سال آینده شغل اسکلت من چگونه خواهد بود، فکر نکردهام. “ابتدا از استراحت با دوستان و خانواده لذت می برم و سپس به موقع تصمیم می گیرم.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.