اجاره دهندگان استرالیایی پس از پایان طرح ملی مقرون به صرفه با هزینه های فزاینده ای روبرو هستند | اخبار استرالیا

روث جانسون می ترسید اجاره خانه اش افزایش یابد، وقتی که دیگر تحت پوشش برنامه یارانه ای دولت فدرال قرار نگیرد. حق با او بود.

به مدت سه سال، جانسون یکی از 32000 مستأجری بود که از طرح ملی اجاره مقرون به صرفه (NRAS) بهره می بردند، برنامه ای در دوران راد که به صاحبان املاک در ازای نگه داشتن اجاره خانه های جدید زیر نرخ بازار برای یک دهه، یارانه پرداخت می کرد.

بر اساس NRAS، خانه شهری جانسون در بریزبن در حومه او 272 دلار در هفته هزینه داشت – تا ماه مه گذشته، زمانی که یارانه منقضی شد.

هنگامی که آبان نیوز استرالیا برای اولین بار در اکتبر 2021 با جانسون صحبت کرد، او به صورت پاره وقت کار می کرد و به صورت انحصاری از کودک نوپای خود مراقبت می کرد. او پس از اینکه چند ماه قبل از تولد دخترش به طور غیرمنتظره ای تک والد شد به ملک NRAS نقل مکان کرده بود.

من به حمایت نیاز داشتم و NRAS آنجا بود تا این حمایت را ارائه دهد. فکر بدون آن بودن بسیار ترسناک است،” او در آن زمان گفت.

NRAS در طول عمر خود تقریباً 3.1 میلیارد دلار هزینه داشت که به گفته منتقدان برای مقدار نسبتاً کمی مسکن مقرون به صرفه ای که در دسترس قرار داد بسیار زیاد بود. در سال 2014 توسط دولت ابوت لغو شد. خانه‌هایی که قبلاً در آن شرکت داشتند پدربزرگ بودند و خانه‌های جدید نمی‌توانستند به آن بپیوندند.

اجاره جانسون بلافاصله پس از لغو طرح خانه به 320 دلار در هفته افزایش یافت. در چند هفته گذشته، به او اطلاع داده شد که دوباره در حال افزایش است، به 400 دلار در هفته.

در واقع تنها چیزی که آنها گفتند این بود که “این ارزش بازار برای منطقه است”. جانسون گفت: بحران اجاره به طور کلی دیوانه کننده است. علیرغم اینکه می‌خواست زمان بیشتری را با دختر پیش‌دبستانی‌اش بگذراند، مجبور شد برای پرداخت هزینه‌های افزایش‌ها به کار تمام وقت بازگردد.

جانسون گفت: «من انتخابی نداشتم.

اما گرین هاگ، مدیر اجرایی سازمان ملی حمایت از مسکن، پناهگاه ملی، گفت که داستان جانسون “غیرعادی نیست”، به ویژه برای کسانی که در خانه های NRAS متعلق به سرمایه گذاران هستند نه انجمن های مسکن محلی.

حدود 30 درصد از تمام املاک NRAS در کوئینزلند واقع شده بود که تا کنون بالاترین غلظت را دارد. حدود نیمی از کل املاک در سطح ملی متعلق به شرکت‌های خصوصی و نیمی دیگر توسط گروه‌های مسکن غیرانتفاعی بود.

بسیاری از ویژگی های NRAS قبلاً از این طرح خارج شده اند. تمام یارانه ها تا سال 2026 منقضی می شود.

گرین هاگ در نقش قبلی خود در Q Shelter گفت که با بسیاری از مستاجران NRAS در موقعیت جانسون صحبت کرده است.

گرین هاگ گفت: «مردم بسیار مضطرب بودند – به ویژه افرادی که در ابتدا از ثبت نام مسکن خارج شده بودند. “این ترس و استرس و ناتوانی است.”

برای رسیدگی به بحران اجاره، دولت ایالت کوئینزلند این هفته پیشنهادی را برای محدود کردن افزایش اجاره بها به یک بار در سال ارائه کرد، اما مورد انتقاد طرفداران مستاجران قرار گرفت که می گویند این پیشنهاد به اندازه کافی پیش نمی رود.

نخست وزیر، آناستاسیا پالاسزوک، همچنین روز چهارشنبه گفت که دولت با مشارکت یک سازمان مسکن اجتماعی، خرید 335 خانه از 5000 خانه ای را که پس از خروج از NRAS در چند سال آینده فروخته خواهند شد، “بررسی” خواهد کرد.

این در حالی است که پس از اینکه ائتلاف، سبزها و سناتورهای مستقل کلیدی از حمایت از آن امتناع کردند، برنامه مسکن دولت فدرال کارگر، صندوق آینده مسکن استرالیا، در بن بست گرفتار شد.

دیوید پوکاک مستقل گفت این لایحه به “جاه طلبی بیشتری” نیاز دارد در حالی که مکس چندلر-متر، نماینده سبزها آن را “قمار 10 میلیارد دلاری در بازار سهام که در آن بازده های بی ثبات در مسکن سرمایه گذاری می شود” خواند. HAFF 10 میلیارد دلار سرمایه گذاری خواهد کرد و سپس درآمد آن را تا سقف 500 میلیون دلار در سال در پروژه های مسکن مقرون به صرفه و اجتماعی هزینه خواهد کرد.

گرین هاگ گفت: «ناامیدی» زیادی در بخش مسکن پیرامون بحث های مربوط به صندوق های آینده در این هفته وجود داشت. “بحران مسکن، در یک سال اتفاق نیفتاد – این یک دهه بوده است.”

پناهگاه ملی به طور گسترده ای از صندوق حمایت می کرد، اما می خواست آن را “بهینه” و “بهبود” کند. این سازمان از دولت فدرال خواسته است تا 2 میلیارد دلار اضافی در صندوق مسکن واکنش سریع سرمایه‌گذاری کند که به ارائه‌دهندگان مسکن امکان می‌دهد مسکن مقرون به صرفه را سریع‌تر از طریق ابزارهایی غیر از ساخت و ساز – به عنوان مثال، از طریق خرید نقطه‌ای یا نوسازی، افزایش دهند.

جانسون گفت که او به دنبال اجاره جدیدی نبوده است زیرا ایده تلاش برای مذاکره در مورد بازار اجاره فعلی بسیار استرس زا بود.

جانسون گفت: “من تماشا کردم که بسیاری از مردم با وسایلشان در کنار جاده بی خانمان می شوند.” مادران مجردی هستند که در فیس بوک پست هایی می گذارند و می گویند، بیا و وسایلم را جمع کن، من جایی برای زندگی ندارم. چگونه می توانیم اجازه دهیم چنین اتفاقی بیفتد؟ این حیرت آور است.»

آیا داستانی در مورد پایان NRAS دارید؟ تماس: stephanie.convery@aban.news.com