دفاع در محاکمه فتنه پسران مغرور با موانع روبرو می شود

زمانی که پنج پسر مغرور که اکنون به دلیل اتهامات فتنه انگیز ناشی از حمله به کنگره آمریکا محاکمه می شوند، دو هفته پیش دفاع خود را آغاز کردند، آنها قصد داشتند یک پرونده غیرمعمول قوی برای هیئت منصفه مطرح کنند.

هر یک از وکلای آنها قول می‌دادند چندین شاهد را فراخوانند و شاید بازجویی از آنها یک هفته طول بکشد. سه یا چهار نفر از متهمان ظاهراً آماده بودند تا تاس بیندازند و خودشان در جایگاه قرار گیرند.

اما تا روز پنجشنبه، از آنجایی که وکلا اعلام کردند که ممکن است تا هفته آینده پرونده‌های خود را تکمیل کنند، به نظر می‌رسد که طرح‌های دفاع تهاجمی کاهش یافته است. تاکنون هیچ یک از متهمان شهادت نداده اند. و در مورد شهودی که دفاعیات تاکنون با آنها تماس گرفته است، مفید بودن آنها با هیئت منصفه در بهترین حالت مختلط بوده است.

این محاکمه اکنون در یازدهمین هفته خود در دادگاه منطقه فدرال در واشنگتن است. این یکی از سه موردی است که تا کنون وزارت دادگستری تلاش کرده است اتهامات فتنه انگیزی را در ارتباط با رویدادهای 6 ژانویه 2021 ثابت کند، زمانی که گروهی از حامیان رئیس جمهور دونالد جی. ترامپ به ساختمان کنگره حمله کردند، در حالی که کنگره در حال تأیید این موضوع بود. ترامپ در انتخابات 2020 شکست خورده بود. در دو پرونده دیگر، شش عضو یک گروه راست افراطی دیگر، شبه نظامیان سوگند، در دادگاه‌های جداگانه در اواخر نوامبر و اوایل امسال به اتهام فتنه محکوم شدند.

برای متهمان در یک محاکمه فدرال غیرعادی است که یک پرونده دفاعی گسترده تشکیل دهند. وکلای آنها اغلب رویکرد محافظه‌کارانه‌تری را ترجیح می‌دهند، با تکیه بر بازجویی متقابل از شاهدان دادستان و امید به اشاره به تناقضات یا ضعف‌ها در شواهد یا صرفاً ایجاد تردید.

اما با ورود به این محاکمه، وکلای پنج پسر مغرور – انریکه تاریو، اتان نوردین، جوزف بیگز، زاخاری رل و دومینیک پزولا – تقریباً خوش‌بین به نظر می‌رسند.

برخی از آن‌ها احساس می‌کردند که مشتریانشان از گفتن مستقیم داستان‌هایشان برای هیئت منصفه سود می‌برند، علی‌رغم خطرات آشکار بازجویی متقابل توسط دادستان‌هایی که بخش بیشتری از دو سال را صرف تحقیق در مورد آنها کرده بودند.

برخی دیگر احضاریه هایی را برای تعدادی از شاهدان – از جمله چند نفر از خبرچینان FBI در این گروه – صادر کردند به این امید که بتوانند ادعای اصلی دولت را رد کنند: اینکه موکلان آنها برنامه ای برای هجوم به کاپیتول در 6 ژانویه و مختل کردن اجباری انتقال قانونی ریاست جمهوری دارند. قدرت.

در حالی که بسیاری از شاهدان تحت بازجویی وکلای مدافع اصرار داشتند که هرگز در مورد طرح حمله پسران مغرور نشنیده‌اند، اکثر آنها در بازجویی متقابل توسط دادستان با مشکل مواجه شدند. بارها و بارها، دادستان‌ها می‌توانستند – گاه با کمک احکام قاضی تیموتی جی. کلی – نشان دهند که شاهدان در 6 ژانویه یا در آستانه 6 ژانویه بیش از آنچه در ابتدا خود را معرفی کرده بودند یا پیش از آن داشتند، ستیزه‌جو بودند. در غیر این صورت حقیقت را در مورد آنچه در آن روز اتفاق افتاد سایه انداخت.

قاضی کلی همچنین شهادت برخی از شاهدانی را که مدافع می‌خواست با آنها تماس بگیرد را رد کرد و دامنه آنچه را که دیگران می‌توانستند در جایگاه بگویند، محدود کرد و مشکلات دفاع را تشدید کرد.

مورد تراویس نوجنت، پسری مغرور از شمال غربی اقیانوس آرام را در نظر بگیرید که با برخی از متهمان به سمت کاپیتول راهپیمایی کرد اما هرگز متهم به جرم نشد.

آقای نوجنت تحت بازجویی مدافعان، شهادت داد که پسران مغرور هیچ برنامه‌ای برای حمله در آن روز نداشتند و از زمانی که افراد – از جمله چند تن از اعضای گروه راست افراطی – از دیوار خارج از کاپیتول شکستند، “کمی شوکه” شد. . او گفت که شورش “خود به خودی” احساس می شد، گویی که اوباش توسط “ذهنیت گله ای” هدایت شده اند.

با این حال، کانر مولرو، دادستان، در بازجویی متقابل، چند پیام تهاجمی را به آقای نوجنت نشان داد که او در یک گفتگوی گروهی داخلی Proud Boys در آستانه 6 ژانویه نوشته بود.

در یکی از پیام‌ها آمده بود: «همیشه برای جنگیدن آماده باش». “این دنیایی است که ما در آن زندگی می کنیم.”

آقای مولرو همچنین از آقای نوجنت اعتراف کرد که پس از دومین نقض امنیتی در کاپیتول، او سعی کرد آقای نوردین را وادار کند تا آشوبگران اطراف آنها را آرام کند و تا آنجا پیش رفت که از یک افسر پلیس پرسید که آیا می تواند از بول هورن خود استفاده کند. . او تصدیق کرد که به آقای نوردین پیشنهاد داده که منطقه را ترک کنند، و گفت که “فکر خوبی” نیست که دیگر در آنجا باشم، اما افزود که به نظر می رسد آقای نوردین او را نادیده گرفته است.

چیزی مشابه در شهادت چند روز بعد اتفاق افتاد، زمانی که جورج مزا، پسر مغرور دیگری، در جایگاه حاضر شد و به هیئت منصفه گفت که گروهی از مردانی که توسط رهبران سازمان انتخاب شده بودند تا در روز 6 ژانویه در زمین حضور داشته باشند – به اصطلاح وزارت امور خارجه. دفاع از خود – همانطور که از نامش پیداست، ماهیت دفاعی داشت، نه تهاجمی.

با تکرار این موضوع، آقای مزا شهادت داد که هدف پسران مغرور جلوگیری از آسیب دیدن “وطن پرست” و “آمریکایی های بی گناه” بود.

اما، بار دیگر، اوضاع در بازجویی متقابل بسیار متفاوت به نظر می رسید.

دادستان ها ویدئویی را به هیئت منصفه نشان دادند – با عنوان “اگر نه اکنون، پس کی؟” – که آقای مزا چند روز پس از حمله به کاپیتول در ماشینش ساخته بود. در آن، او از متحدان آقای ترامپ در حزب جمهوری خواه که به نظر می رسید از خشونت ناآرامی ناراحت شده بودند ابراز ناامیدی کرد.

“چه زمانی خشونت از نظر جمهوری خواهان موجه است؟” آقای مزا در این ویدئو سوال کرد و افزود: به نظر من ما به اندازه کافی کار نکردیم.

آقای مزا در بازجویی از دادستان‌ها افزود که او هنوز معتقد است که افراد منطقی می‌توانند به این نتیجه برسند که پیروزی پرزیدنت بایدن در انتخابات نتیجه دستکاری صندوق‌های رأی در طول همه‌گیری بود و کسانی که وارد کاپیتول شده‌اند همچنان باید به‌عنوان «قهرمان» نگه داشته شوند.

او اعلام کرد که هجوم به کاپیتول “میهن پرستانه ترین اقدامی بود که در این کشور در 100 سال گذشته انجام شد.”

در ژانویه، در حالی که دادگاه به سمت بیانیه های آغازین پیش می رفت، نیکلاس اسمیت، وکیل آقای نوردین، گفت که برای هفت یا هشت نفر از خبرچینان FBI در Proud Boys احضاریه صادر کرده است که به روایت او می توانستند شهادت دهند که حمله به کاپیتول انجام شده است. خود به خود فوران کرد. یکی از آن مخبران – یکی از اعضای شعبه پسران مغرور در کانزاس سیتی – روز چهارشنبه در جایگاه ایستاد و با نام میانی خود، ارن، شهادت داد.

ارن در بازجویی از آقای اسمیت به هیئت منصفه گفت که اگرچه او در میان جمعیت پسران مغرور بود که به ساختمان کنگره هجوم بردند، اما به میل خود و نه به دستور FBI به واشنگتن رفت. از گروهی که از سدی خارج از ساختمان هجوم بردند، او به مسئول خود در دفتر پیام داد و گفت که این رخنه “سازماندهی نشده” بوده است.

Ehren نوشت: “PBs این کار را انجام ندادند و الهام بخش نبودند.” “جمعیت مانند یک ذهنیت گله عمل کرد.”

اما در بازجویی متقابل، ارن اعتراف کرد که در میان جمعیتی که راه خود را از طریق سنگر عبور داده بودند، عقب مانده است و این نشان می‌دهد که احتمالاً نمی‌دانست دقیقاً چه اتفاقی افتاده است. او همچنین اذعان کرد که به رهبری پسران مغرور دسترسی ندارد، که احتمالاً هر طرحی را که برای 6 ژانویه وجود داشت ارائه می کرد.

علاوه بر این، شهادت ارن به دادستان اجازه داد تا شواهدی درباره هموطنانش در پسران پرافتخار کانزاس سیتی، که چندین نفر از آنها در یک پرونده توطئه جداگانه با اتهاماتی روبرو هستند، معرفی کنند. دادستان ها فیلم های هیئت منصفه را پخش کردند که ارن در حالی که همکارانش در کانزاس سیتی به شدت در کنارش ایستاده بود، سنگرها را به کناری پرتاب کردند و در یک مورد، با تکان دادن دسته تبر به جلو حرکت کردند.