کیلیان امباپه، کاپیتان فرانسه، نسل جدید هیجان انگیزی را رهبری می کند | فرانسه

منبه نظر می رسد همین دیروز بود که کیلیان امباپه یک نوجوان خوش چهره بود، زانویش موناکو را به قهرمانی لیگ 1 و حضور در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا سوق داد. او اکنون 24 ساله، بازیکن پاری سن ژرمن و کاپیتان فرانسه است. آیا این یک دوره جدید برای طرف دیدیه دشان است یا فقط یادآور این است که زمان با افزایش سن چقدر سریع می‌گذرد؟ بر اساس شواهد دو برد فرانسه در بازی های بین المللی – 4-0 مقابل هلند و 1-0 مقابل جمهوری ایرلند در مقدماتی یورو 2024 – شواهد به مورد اول اشاره دارد.

تیم کنونی فرانسه شباهت چندانی به تیمی که در سال 2018 قهرمان جهان شد، ندارد و پس از بازنشستگی های بین المللی (رافائل واران، استیو مانداندا، کریم بنزما، کاپیتان هوگو لوریس)، حتی می توان ادعا کرد که آنها کم دارند. همانند تیمی که در فینال جام جهانی در دسامبر شکست خورد – به جز امباپه، آنتوان گریزمان همیشه سبز و اولیویه ژیرو. برخی از این اتفاقات شرایطی است، زیرا آسیب‌دیدگی‌ها باعث ایجاد آسیب‌دیدگی در حرفه پل پوگبا و انگولو کانته، مدافع سابق خط میانی، پل پوگبا و انگولو کانته، و همچنین مدافع پرسنل کیمپمبه شده است. اما، بیش از هر زمان دیگری، یک نسل باورنکردنی از فوتبالیست ها در اطراف امباپه گرد هم می آیند، که به نظر می رسد بسیار خوشحال است که ردای کاپیتانی را بر تن می کند.

برای امباپه راحت بود که در این مسابقات راحت شود. او از حذف پاری سن ژرمن از لیگ قهرمانان اروپا (و کوپه دو فرانس) ناامید شده بود، اما به جای این که روی دریچه گاز را رها کند، عزم بیشتری برای موفقیت با کشورش نشان داد، پاسخی محکم برای هر کسی که فکر می کرد آدرین رابیو. یا گریزمان شاید انتخاب بهتری برای گرفتن بازوبند از لوریس بود.

امباپه که در سمت چپ 4-2-3-1 بازی می کرد، تیمش را در استادیوم دو فرانس مقابل هلند رهبری کرد، به عنوان یک دولتمرد بزرگتر، حداقل به عنوان یک سرمربی باتجربه در تیم. یک تیم هلندی طناب دار به طرز شگفت انگیزی مقاومت کمی نشان داد، حتی اگر آنها به دلیل بیماری و آسیب کاهش یافته بودند. آنها در 10 دقیقه اول دو بار گل را دریافت کردند، گریزمان و دایوت اوپامکانو گلزنی کردند، قبل از اینکه امباپه یک جفت پایان عالی برای پایان دادن به نتیجه اضافه کرد.

امباپه خوش بین بود و گفت: “این به ما بستگی دارد که چیزی بسازیم – زیرا بازیکنان زیادی هستند که رفتند – دوباره جلو برویم و عناوین را بدست آوریم.” گفته می‌شود، حتی با وجود اینکه او در زمین چمن خانگی یک نمایش کاپیتان را نشان داد، فرانسه در دوبلین کمتر اطمینان داشت. این تیم در برابر ایرلند عصبی تر به نظر می رسید، اما این بازی فشرده تر، قدرت خود را در عقب نشان داد و نشان داد که چرا آنها در موقعیت خوبی برای ادامه هژمونی نسبی خود در فوتبال جهان هستند و اکنون به فینال سه تورنمنت از چهار تورنمنت مهم گذشته خود رسیده اند. .

نفوذ امباپه در دوبلین به میزان قابل توجهی کمرنگ شد و علیرغم چند سیو خوب از گاوین بازونو، فرانسه برای زدن تنها گل بازی به موشکی از بنجامین پاوارد نیاز داشت. در مقابل سه مدافع، امباپه تاثیر چندانی بر بازی نداشت، اما برخی از هم تیمی های جدید او قدم گذاشتند. مایک میگنان در ماه ژوئیه 28 ساله خواهد شد و علیرغم کسب عناوین لیگ با لیل و میلان، او تنها 5 بازی برای کشورش پیش از این تعطیلات بین المللی انجام داده بود، زیرا بیشتر فصل از جمله جام جهانی را به دلیل مصدومیت از دست داده بود.

به نظر می رسد ماینان – و نه آلفونس آرئولا، که مدت طولانی تری در حساب دشان بوده است، و نه آلبان لافونت، که در فصول اخیر چشمگیر بوده است – جانشین لوریس و مانداندا، دو دروازه بان با 180 بازی ملی خواهند بود. بین آنها. ماینان به جز حفظ کلین شیت خود با مهار پنالتی دیرهنگام ممفیس دیپای، کار چندانی در مقابل هلند نداشت. با این حال، در مقابل ایرلند، او بسیار شلوغ تر بود، به خصوص در آخرین دقیقه، و با انجام یک جفت دفع واکنشی غیرقابل باور برای تضمین پیروزی، انجام داد.

او توسط L’Équipe به عنوان “مایک جادویی” مورد ستایش قرار گرفت و در مورد دروازه بان میلان چیزهای زیادی وجود دارد. علاوه بر انجام چند سیو عالی، توزیع، حضور هوایی و ارتباطات او همگی بی عیب و نقص بود – این چیزی نیست که ما همیشه بتوانیم در مورد لوریس، علیرغم همه موفقیت هایش بگوییم. ماینیان تجربه ارائه شده توسط دروازه بان تاتنهام را ندارد، اما عملکرد او نشان می دهد که بعید به نظر می رسد که در خط دفاعی عقب بیفتد. بلوز، چیزی که پس از جدایی لوریس و واران به عنوان یک مشکل بالقوه دیده می شد.

فرانسه هنوز در دفاع راست به پاسخ نیاز دارد، حتی اگر مالو گوستو و پیر کالولو پر پتانسیل به نظر برسند. ژول کونده و پاوارد از منظر دفاعی با تجربه و نسبتا مطمئن هستند، اما پویایی ندارند. با وجود این تردیدها، دفاع بسیار امیدوارکننده به نظر می رسد. Maignan در اولین چرخش واقعی خود در کانون توجهات چشمگیر به نظر می رسید – و همین امر در مورد اوپامکانو و ابراهیما کوناته در دفاع مرکزی صادق بود. بازیکن بایرن مونیخ در فینال جام جهانی مقابل آرژانتین شروع کرد، اما دوران حرفه ای شطرنجی برای کشورش داشته است، در یک لحظه در کلاس جهانی به نظر می رسد و در لحظه دیگر مستعد خطا. کوناته برای فرانسه ثابت‌تر بوده است، اما به سختی در این فصل برای لیورپول بازی کرده است، هم به دلیل مصدومیت و هم به دلیل فرم جو گومز و جوئل ماتیپ.

با این حال، به عنوان یک جفت، آنها به دنبال یافتن پاهای خود هستند، حتی اگر دشان یادآوری کند که هنوز “جای پیشرفت” دارند. علیرغم این سخنان محتاطانه، این واقعیت که او آنها را دوباره در ایرلند به کار گرفت نشان می دهد که او به آنها ایمان دارد – و همچنین می تواند منتظر بازگشت ویلیام سالیبا و وسلی فوفانا از مصدومیت باشد. دشان می خواهد تیمی با پایه ای قوی برای حفظ ثبات و ایجاد اعتماد بسازد. دو برد آنها در این هفته نشان می دهد که آنها در مسیر خوبی هستند و همچنان مدعی خواهند بود.