خطرات بانک سیلیکون ولی عمیق شد. کنگره می خواهد بداند چرا

واشنگتن – تنظیم‌کننده‌های ارشد مالی کشور روز سه‌شنبه با انتقاد قانون‌گذاران به دلیل سقوط بانک سیلیکون ولی مواجه خواهند شد، زیرا آنها تلاش می‌کنند بفهمند چرا این شرکت اجازه رشد سریع و ایجاد ریسک زیادی را داشت که شکست خورد و نیاز به نجات دولت داشت. برای سپرده گذاران و ارسال امواج شوک در سراسر بازارهای جهانی.

مایکل اس. بار، معاون نظارت فدرال رزرو، روز سه شنبه در کنار مارتین گرونبرگ، رئیس شرکت بیمه سپرده فدرال، و نلی لیانگ، معاون وزیر خزانه داری در امور مالی داخلی، در برابر کمیته بانکی سنا شهادت خواهد داد. همین مقامات قرار است روز چهارشنبه در کمیته خدمات مالی مجلس شهادت دهند.

انتظار می‌رود قانون‌گذاران بر آنچه اشتباه شده تمرکز کنند. تصویری که تاکنون ظاهر شده، مربوط به بانکی است که به شدت رشد کرده و بیشتر شبیه یک استارت آپ است تا یک وام دهنده 40 ساله. این بانک سهم بزرگی از سپرده گذاران بزرگ – و بدون بیمه – را پذیرفت، حتی در حالی که از دارایی های خود برای کاهش دو برابری شرط بندی برای پایین ماندن نرخ های بهره استفاده کرد.

در عوض، فدرال رزرو برای کاهش نرخ تورم سریع، نرخ ها را به شدت افزایش داد و ارزش بازار اوراق قرضه بلندمدت بانک سیلیکون ولی را کاهش داد و از آنجایی که اوراق بهادار جدید بازدهی بالاتری ارائه می کردند، جذابیت آنها را کاهش داد. هنگامی که SVB برخی از دارایی های خود را برای حفظ ترازنامه خود فروخت، متحمل زیان های بزرگی شد.

این امر مشتریان خود را که بسیاری از آنها سپرده های بسیار بالاتر از سقف 250,000 دلاری در مورد آنچه دولت در صورت شکست بانک تضمین می کند، ترسانده بود. آنها برای بیرون کشیدن پول خود به رقابت پرداختند و بانک در 10 مارس سقوط کرد.

سوال این است که چرا ناظران در فدرال رزرو نتوانستند بانک را از انجام اشتباهات خطرناکی که در گذشته بدیهی به نظر می رسد بازدارند. و پاسخ مهم است: اگر فدرال رزرو به دلیل نقص‌های گسترده در روش‌های نظارت و تنظیم بانک‌ها مشکلات را از دست داد، می‌تواند به این معنی باشد که سایر نقاط ضعف در این صنعت از بین می‌روند.

در اینجا خلاصه ای از آنچه قبلاً شناخته شده است، و جایی که قانونگذاران می توانند در این هفته برای پاسخ های محکم تر تلاش کنند، آورده شده است.

با رشد بانک سیلیکون ولی، فدرال رزرو مشکلاتی پیدا کرد.

دارایی بانک سیلیکون ولی در پایان سال 2020 از 71 میلیارد دلار در پایان سال 2019 به بیش از 115 میلیارد دلار رسید. این رشد بانک را در اواخر سال 2021 به سطح جدیدی از نظارت در فدرال رزرو رساند – در حوزه بانکداری بزرگ و خارجی. گروه مدیریت سازمان.

این گروه شامل ترکیبی از کارکنان بانک های ذخیره منطقه ای فدرال رزرو و شورای حکام آن در واشنگتن است. بانک هایی که به اندازه کافی بزرگ هستند که تحت مسئولیت آن قرار گیرند، بیشتر از سازمان های کوچکتر مورد بررسی قرار می گیرند.

بانک سیلیکون ولی به احتمال زیاد حداقل چند سال قبل به آن پله نظارتی سخت‌تر منتقل می‌شد، اگر قوانینی که فدرال رزرو تحت نظارت راندال کی کوارلز، که معاون ناظر آن در طول سال‌ها بود، به اجرا درآورد نبود. دولت ترامپ

زمانی که بانک تحت نظارت شدید قرار گرفت، مشکلات از قبل شروع شده بود: مقامات فدرال رزرو در اولین بررسی جامع خود متوجه مشکلات بزرگی شدند.

ناظران فوراً شش استناد صادر کردند – به نام مواردی که نیاز به توجه دارند یا مواردی که نیاز به توجه فوری دارند – که به منزله هشداری بود مبنی بر اینکه SVB در مدیریت توانایی خود برای جمع آوری وجوه نقد در صورت نیاز اشتباه انجام می دهد.

دقیقاً مشخص نیست که این استنادها چه گفته اند، زیرا فدرال رزرو آنها را منتشر نکرده است. یکی از آشنایان به این موضوع گفت: زمانی که بانک در سال 2022 یک بازنگری نظارتی کامل را انجام داد، ناظران در حال مشاهده نورهایی از پیشرفت در این مسائل بودند.

بانک سیلیکون ولی علیرغم مشکلاتش، رتبه “رضایت بخش” را دریافت کرد.

شاید تا حدی به دلیل این پیشرفت، نقدینگی SVB – توانایی آن در به دست آوردن سریع پول در مواجهه با مشکلات – در سال گذشته رضایت بخش ارزیابی شد.

در حوالی آن زمان، مدیریت بانک در حال تشدید شرط بندی خود برای توقف افزایش نرخ ها بود. SVB محافظت در برابر افزایش نرخ‌ها را در بخش‌هایی از سبد اوراق قرضه خود حفظ کرده بود – اما حتی در اوایل سال 2022 شروع به کاهش نرخ‌ها کرد و میلیون‌ها سود را با فروش حفاظتی به ثبت رساند. با توجه به ارائه یک شرکت، SVB به تازگی بر روی سناریویی متمرکز شده است که در آن هزینه های استقراض کاهش می یابد.

تماس بدی بود فدرال رزرو در سال گذشته و در تلاش برای کنترل تورم سریع، نرخ های بهره را با سریع ترین سرعت از دهه 1980 افزایش داد – و بانک سیلیکون ولی به طور ناگهانی به زیان های هنگفت خیره شد.

سقوط این بانک باعث نگرانی های آبشاری شد.

در اواسط سال 2022، ناظران فدرال رزرو نگاهی بدبینانه به مدیریت SVB معطوف کردند و با خرید سایر موسسات از رشد آن جلوگیری شد. اما زمانی که مقامات فدرال رزرو دوباره نقدینگی بانک را به طور کامل در سال 2023 بررسی کردند، مشکلات آن فلج‌کننده شد.

SVB ماه ها از بانک وام مسکن فدرال سانفرانسیسکو وام گرفته بود تا پول نقد جمع آوری کند. در 8 مارس، بانک اعلام کرد که پس از فروش سبد اوراق قرضه خود با زیان، نیاز به افزایش سرمایه دارد.

در 9 مارس، مشتریان سعی کردند در یک روز 42 میلیارد دلار از SVB – سریع‌ترین بانکی که در تاریخ فعالیت می‌کند – بیرون بکشند و این بانک مجبور شد از منبع تامین مالی پشتیبان فدرال رزرو یعنی پنجره تخفیف استفاده کند. چه وام هایی که می توانست در ازای دارایی های خود بگیرد کافی نبود. در 10 مارس شکست خورد.

این تنها مشکلات سیستم بانکی گسترده تر را آغاز کرد. سپرده گذاران بدون بیمه در سایر بانک ها با عصبانیت به مؤسسات خود نگاه کردند. در 12 مارس – یک عصر یکشنبه – رگولاتورها اعلام کردند که شرکت دیگری به نام Signature Bank را می‌بندند.

برای جلوگیری از رکود بانکی در سراسر کشور، رگولاتورها گفتند که مطمئن خواهند شد حتی سپرده‌گذاران بزرگ بانک‌های ورشکسته نیز به طور کامل بازپرداخت می‌شوند و فدرال رزرو برنامه جدیدی را برای کمک به بانک‌ها برای دریافت پول نقد در کوتاه‌مدت آغاز کرد.

اما این بلافاصله خونریزی را متوقف نکرد: داده های فدرال رزرو نشان داد که سپرده های بانکی در هفته منتهی به 15 مارس با 98 میلیارد دلار کاهش به 17.5 تریلیون دلار رسید که بزرگترین کاهش در نزدیک به یک سال گذشته است. اما حتی این اعداد نیز روندی را پنهان می‌کردند که در زیر سطح ظاهر می‌شد: مردم پول‌های خود را از بانک‌های کوچک‌تر به غول‌های بانکی منتقل کردند که فکر می‌کردند احتمال ورشکستگی کمتری دارند.

سپرده‌ها در بانک‌های کوچک ۱۲۰ میلیارد دلار کاهش یافت، در حالی که سپرده‌ها در ۲۵ بانک بزرگ حدود ۶۷ میلیارد دلار افزایش یافت. مقامات دولتی گفته اند که این جریان ها کاهش یافته است.

هنگامی که مشتریان و سرمایه گذاران شروع به بررسی نقاط ضعف در سیستم مالی کردند، سایر بانک ها خود را در آشوب دیدند – از جمله Credit Suisse در سوئیس که تصاحب شد و First Republic که تزریق سرمایه از سایر بانک ها دریافت کرد.

قانونگذاران هر دو حزب پاسخ می خواهند.

جمهوری خواهان کمیته خدمات مالی مجلس نمایندگان آمریکا در نامه ای که روز جمعه منتشر شد نوشت: «این نگران کننده است که کارکنان فدرال رزرو به موقع مداخله نکردند و از ابزارهای نظارتی و اجرایی قدرتمند موجود برای جلوگیری از شکست شرکت و متعاقب آن عدم اطمینان بازار استفاده نکردند».

سناتور ریک اسکات، جمهوری‌خواه فلوریدا، و سناتور الیزابت وارن، دموکرات ماساچوست، قانونی را ارائه کرده‌اند که به بازرس کل منصوب شده توسط رئیس‌جمهور و تایید سنا در فدرال رزرو و اداره حمایت مالی از مصرف‌کننده نیاز دارد. فدرال رزرو در حال حاضر یک ناظر داخلی دارد، اما این یکی توسط رئیس جمهور منصوب می شود.

خانم وارن هشدار داد که ورشکستگی های اخیر بانک ها “به عنوان یک یادآوری واضح است که نمی توان بانک ها را به نظارت خود رها کرد.” او همچنین برای بازنگری بازرس کل در مورد اشتباهات بانک سیلیکون ولی تحت فشار قرار داده است.

کنگره می خواهد بداند چه کسی را مقصر بداند.

بیشتر تمرکز در هفته های اخیر بر این بوده است که چه کسی در فدرال رزرو مقصر است. آقای بار نقش خود را در اواسط سال 2022 آغاز کرد، بنابراین او عمدتاً از انگشت اشاره کنار گذاشته شد.

برخی به مری سی دالی، رئیس بانک فدرال رزرو سانفرانسیسکو اشاره کرده اند. رؤسای بانک‌های منطقه‌ای فدرال رزرو معمولاً نقش اصلی را در نظارت بر بانک ایفا نمی‌کنند، اگرچه می‌توانند در موارد شدید مشکلات را به هیئت فدرال رزرو اعلام کنند.

دیگران به سلف آقای بار، آقای کوارلز، اشاره کرده اند که در اکتبر 2021 معاون نظارتی خود را ترک کرد. آقای کوارلز به لغو مقررات کمک کرد و افرادی که با زمان او در فدرال رزرو آشنا بودند، لحن او را در مورد این موضوع بیان کردند. نظارت – که به نظر او باید شفاف‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر باشد – بسیاری از ناظران بانک‌ها را به رویکردی کمتر سخت‌گیرانه سوق داد.

و برخی از منتقدان پیشنهاد کرده‌اند که جروم اچ. پاول، رئیس فدرال رزرو، با رأی دادن به تغییرات مقررات‌زدایی آقای کوارلز در سال‌های 2018 و 2019 به حل مشکلات کمک کرد.

بررسی داخلی فدرال رزرو از آنچه که اشتباه رخ داده است، قرار است در 1 می منتشر شود.

آقای پاول هفته گذشته در کنفرانس خبری گفت: “صد در صد مطمئن است که تحقیقات مستقل و تحقیقات خارجی و همه اینها وجود خواهد داشت.” “البته ما از آن استقبال می کنیم.”