“خیلی نزدیک به خانه ضربه می خورد”: خبرنگار تیراندازی در نشویل داستان حمله به مدرسه خود را بازگو می کند | نشویل

یک گزارشگر تلویزیونی که تیراندازی در مدرسه در مدرسه ابتدایی نشویل را پوشش می‌دهد، توضیح می‌دهد که چگونه خودش یک بازمانده تیراندازی در مدرسه است و توصیه‌هایی برای والدین کودکانی که “شاهد غیرقابل تصور” هستند ارائه کرده است.

جویلین بوکواچ، خبرنگار WSM4 در نشویل، تنسی، جزئیات را در حین عبور زنده خود از خارج از مدرسه کووننت، که در آن سه بزرگسال و سه کودک کشته شدند، فاش کرد. در روز دوشنبه.

تیرانداز – یک ساکن محلی 28 ساله به نام آدری الیزابت هیل که به دو تفنگ تهاجمی و یک تفنگ دستی مسلح بود – توسط پلیس کشته شد.

بوکواچ توضیح داد که چگونه در سال 2010 هنگامی که یک تیرانداز در مدرسه او تیراندازی کرد، در کلاس هشتم بود و در راهرو ایستاده بود. من واقعاً برای دو سال حاضر نبودم در مورد آن صحبت کنم.» او گفت. این چیزی است که برای من بسیار نزدیک به خانه است. بسیاری از اینها واقعاً خاطرات سختی را برای من به ارمغان می آورد.”

بوکواچ در ادامه توضیح داد: “بزرگترین توصیه من به همه خانواده ها این است که … فقط با آنها بسیار ملایم باشید. [the children] و اجازه دهید وقتی آماده هستند صحبت کنند زیرا شوکی که در بازگشت به خانه خواهند داشت غیرقابل درک خواهد بود.

“فقط کمی به آنها زمان بدهید. اگر آنها آماده صحبت نیستند، بیش از حد نگران نباشید. هر کس به روش خودش کنار می آید. پس واقعاً، فقط همین الان کنارشان باشید، این خط ارتباطی را باز کنید.»

بوکواچ گفت که آمارها را بررسی کرده و متوجه شده است که از زمان کلمباین بیش از 380 تیراندازی در مدرسه رخ داده است، از جمله تیراندازی خودش. از ژانویه 2009 تاکنون 288 مورد در ایالات متحده وجود داشته است.

کاربران رسانه‌های اجتماعی خاطرنشان کردند که این نشانه‌ای از عادی شدن این حوادث است، زمانی که یکی از بازماندگان تیراندازی قبلی در مدرسه اکنون به اندازه کافی بزرگ شده بود که از تیراندازی فعال مدرسه که برای دیگران رخ می‌داد گزارش دهد.

بعداً، بوکواچ در رسانه های اجتماعی از کاربرانی که پس از به اشتراک گذاشتن داستان او پیام های حمایتی ارسال کردند، تشکر کرد.

من زیاد در مورد آن صحبت نمی کنم، اما فکر می کنم آنچه در 5 فوریه 2010 اتفاق افتاد اغلب. من فقط می خواهم مردم بدانند که تنها نیستند. من همچنین می خواهم در مورد راه حل ها صحبت کنم. من به عنوان یک مادر نگران آینده هستم.»

بوکواچ تنها بازمانده تیراندازی در آن نزدیکی نبود.

اشبی بیزلی از ایلینویز در زمان حمله روز دوشنبه به ملاقات خواهر شوهرش در نشویل می رفت و در پایان یک کنفرانس مطبوعاتی پلیس جلوی دوربین ها ایستاد تا فاش کند که او و پسرش از تیراندازی دسته جمعی در ماه ژوئیه جان سالم به در برده اند. مرد مسلح در رژه 4 جولای تیراندازی کرد و هفت نفر را کشت.

بچه ها از پوشش دادن این موضوع خسته نشدید؟ آیا از اینکه مجبور نیستید همه این تیراندازی های دسته جمعی را پوشش دهید، خسته نشدید؟ او به رسانه ها گفت. “چطور این هنوز هم اتفاق می افتد؟”

بیزلی که از آن زمان به یک گروه پیشگیری از خشونت با اسلحه پیوسته است، قصد داشت با یکی از دوستانش ناهار بخورد که درباره تیراندازی مدرسه میثاق شنید.

«قلب من شکست. این جایی است که ما در آن هستیم، ما کودکانی داریم که در چندین حادثه تیراندازی دسته جمعی زندگی می کنند، ما چه کار می کنیم؟ او گفت.

تجربه بوکوواچ یادآور لحظه ای در سال 2019 بود که جس آرنولد، گزارشگر تلویزیونی WUSA9، خانواده ای را با دختری هشت ساله به نام فارس نون متوقف کرد تا از او بپرسد. افکار آنها در مورد تیراندازی که شب قبل در جریان یک مسابقه بیسبال در پارک ملی رخ داد.

نون گفت: «این دومین تیراندازی من بود، بنابراین به نوعی آماده بودم.