مردان مجرد در سوئد ردپای کربن بیشتری نسبت به زنان دارند

این علم موشکی نیست: کشورهایی که تولید ناخالص داخلی سرانه بالایی دارند نسبت به کشورهایی که تولید ناخالص داخلی پایینی دارند، ردپای کربن بیشتری دارند.

این به این دلیل است که افراد ثروتمندتر تمایل به مصرف کالاها و خدمات بیشتری دارند، به این معنی که گازهای گلخانه ای بیشتری به جو پمپ می شود.

اما به نظر می رسد تفاوت دیگری وجود دارد: ردپای کربن بین مردان و زنان.

یک تحلیل و بررسی منتشر شده در اوایل این ماه توسط “بانک دو فرانس” نشان می دهد که مردان مجرد به طور متوسط ​​ردپای کربن بیشتری نسبت به زنان مجرد در سوئد دارند.

مجردها به طور کلی دارای ردپای کربن بالاتر از حد متوسط ​​هستند زیرا ظرفیت تجمع کمتری نسبت به یک خانواده دارند.

به عنوان مثال، آنها ممکن است به تنهایی به محل کار رانندگی کنند، در حالی که یک خانواده می تواند یک ماشین مشترک داشته باشد.

با این حال، با توجه به این مطالعه، معیارهای جنسیتی بیشتری وجود دارد.

یکی از این موارد این است که کل مخارج یک مرد مجرد 2 درصد بیشتر از یک زن مجرد است، در حالی که اقلامی که مردان تمایل به مصرف بیشتر آنها دارند به طور متوسط ​​16 درصد بیشتر از گازهای گلخانه ای (GHGs) را تشکیل می دهند.

مردان انفرادی نیز بیشتر برای کالاها و خدمات پرمصرف گازهای گلخانه ای، از جمله حمل و نقل (45٪) و تعطیلات (24٪) هزینه می کنند.

زنان مجرد تمایل دارند محصولات و خدمات بیشتری با ردپای محیطی کوچک مصرف کنند.

توضیح این نابرابری در جنسیت

هدف این مطالعه افشای تفاوت‌های بین مصرف‌کنندگان بود، با یافته‌ها به ما کمک می‌کرد تا اثرات آب و هوایی مصرف‌کننده نهایی را به جای تولیدکنندگان درک کنیم.

این نقشی را که جنسیت می تواند در میان معیارهای دیگر مانند درآمد یا موقعیت جغرافیایی در تحلیل های مرتبط با محیط ایفا کند، برجسته کرد.

در نظر گرفتن عادات مصرف کننده بر اساس جنسیت می تواند به آموزش محیط زیست کمک کند.

همانطور که در این گزارش اشاره شده است: «سیاست‌های عمومی ملی و چارچوب‌های سیاست بین‌المللی می‌توانند از در نظر گرفتن تعاملات جنسیتی و محیطی برای افزایش اثربخشی و بیان آنها سود ببرند. [of] اهداف عدالت آب و هوا.”