حزب کارگر با سقف مطلق انتشار گازهای گلخانه ای موافقت کرد تا حمایت سبزها را برای لایحه آب و هوا مکانیسم حفاظتی تضمین کند | سوخت های فسیلی

لایحه اقلیمی امضا شده دولت آلبانی که آلاینده های بزرگ را هدف قرار می دهد، پس از توافق با سبزها از جمله محدودیت مطلق برای انتشار گازهای گلخانه ای، یک قدم به تصویب نزدیک تر است.

آدام بندت، رهبر سبزها، روز دوشنبه توافق بر سر لایحه مکانیزم حفاظتی را اعلام کرد و اعتبار “ضربه بزرگ به زغال سنگ و گاز” را که می تواند به طور موثر نیمی از 116 پروژه جدید سوخت فسیلی پیشنهاد شده را مسدود کند، اعلام کرد.

بانت به خبرنگاران در کانبرا گفت که این قرارداد “موانع مهمی” در راه پروژه های جدید از جمله توسعه حوضه گازی وسیع Beetaloo در قلمرو شمالی ایجاد می کند، با هزینه ای بالغ بر 1 میلیارد دلار در سال برای جبران انتشار گازهای گلخانه ای آن به اندازه ای که “از مسیر خارج” می شود. مورد تجاری برای پروژه

دولت بر این باور است که قرارداد سازوکار حفاظتی آن را در مسیر دستیابی به هدف کاهش انتشار 43 درصدی خود تا سال 2030 قرار می دهد. ائتلاف با آن مخالفت خواهد کرد، ائتلافی که تلاش کرده است گام هایی را برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانه ای از پروژه های جدید زغال سنگ و گاز به افزایش قیمت ها مرتبط کند. بیشتر پیشرفت ها برای صادرات است.

کریس بوون، وزیر تغییر اقلیم و انرژی، ادعاهای سبزها را نادیده گرفت و خاطرنشان کرد که این توافق همچنان مطابق با دستورات انتخاباتی ما برای عدم ممنوعیت پروژه‌های جدید سوخت‌های فسیلی و در عین حال دستیابی به هدف خود برای کاهش انتشار مطلق است.

این لایحه حفاظتی، که تولیدکنندگان بزرگ صنعتی را ملزم به کاهش شدت انتشار 4.9 درصد در سال برای دستیابی به 205 میلیون تن کاهش گازهای گلخانه ای تا سال 2030 می کند، قرار است روز دوشنبه در مجلس نمایندگان تصویب شود، این لایحه این هفته به مجلس سنا می رود. جایی که شبکه ژاکی لامبی و دیوید پوکاک احتمالاً به حزب کارگر رای تصویب آن را می دهند.

محور اصلی توافق کارگر و سبزها محدودیت 1233 میلیون تنی دی اکسید کربن تا سال 2030 است که محدودیت سالانه کاهشی را برای انتشار مطلق از 140 میلیون تن اعمال خواهد کرد.

سازمان تغییر اقلیم گزارش خواهد داد که آیا پروژه‌های جدید یا توسعه‌یافته می‌توانند منجر به فراتر رفتن از کل بودجه کربن شوند و وزیر را ملزم به تشدید قوانین برای حفظ میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای تحت سقف کند. این می تواند باعث شود که دولت مجبور شود بین اعمال کاهش بیشتر انتشار گازهای گلخانه ای بر صنایع موجود یا مسدود کردن پروژه های جدید یکی را انتخاب کند.

بانت به خبرنگاران گفت که “بسیار بعید” است که وزیر “یک معدن زغال سنگ جدید … به جای یک معدن جدید لیتیوم” را انتخاب کند.

شرکت‌های تازه وارد باید بهترین شیوه‌های بین‌المللی را رعایت کنند تا اطمینان حاصل شود که انتشار گازهای گلخانه‌ای در طول زمان کاهش می‌یابد، حرکتی که باید صنایع موجود مانند تولید را محدود کند.

توسعه گاز در حوضه Beetaloo برای انتشار مستقیم محدوده یک خود باید صفر خالص باشد، که به این معنی است که آنها باید تمام آلودگی های منتشر شده را جبران کنند، مرحله ای که هزینه ساخت یک پروژه را افزایش می دهد. تمامی میادین گازی جدید برای پروژه های صادرات گاز طبیعی مایع نیز باید برای انتشار CO2 صفر خالص باشند.

جبران کربن مشمول توصیه های یک بررسی یکپارچگی خواهد بود که در ژانویه گزارش شد. آنها شامل توقف صدور اعتبار از پروژه های بحث برانگیز “بازآفرینی ناشی از انسان” بودند تا زمانی که آنها برای اطمینان از مطابقت با روش تعیین شده ارزیابی شوند.

صندوق پیشنهادی “قدرت بخشیدن به مناطق” علاوه بر 600 میلیون دلار اولیه، 400 میلیون دلار بودجه اضافی برای کمک به کاهش انتشار دریافت خواهد کرد. این پول فقط برای بخش‌های تولیدی – فولاد، سیمان، آهک، آلومینیوم و آلومینا – و نه استخراج سوخت‌های فسیلی در دسترس خواهد بود.

هیچ محدودیتی برای استفاده شرکت‌ها از جایگزینی کربن برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تعیین نخواهد شد، اما اگر شرکتی برای برآورده کردن 30 درصد یا بیشتر از نیازهای خود از جبران‌سازی استفاده کند، باید به رگولاتور توضیح دهد که چرا این کار را انجام داده است.

تا سال 2027، سازمان تغییر اقلیم به استفاده از جبران‌ها و اقداماتی برای محدود کردن استفاده از آن‌ها در صورتی که کاهش در محل به سطوح رضایت‌بخشی رخ ندهد، توجه خواهد کرد.

با وجود این قرارداد، پروژه‌های جدید زغال سنگ و گاز احتمالاً نقطه عطف مهمی بین حزب کارگر و سبزها باقی خواهند ماند.

بانت گفت که حزب کارگر در مذاکرات مانند “شاخه سیاسی” لابی زغال سنگ و گاز عمل کرده است و به نظر می رسد مصمم است که فضا را برای برخی پروژه های سوخت فسیلی جدید باقی بگذارد.

او گفت: “ما یک محرک آلودگی را ایمن کرده ایم که برای اولین بار در تاریخ، به این معنی است که پروژه های جدید باید از نظر تاثیر آنها بر آلودگی آب و هوا ارزیابی شوند و می توان آنها را متوقف کرد.”

«کارگر اکنون این قدرت را دارد که پروژه‌های زغال‌سنگ و گاز را که سقف آلودگی را نقض می‌کنند، متوقف کند. هر پروژه جدید زغال سنگ و گاز که از اینجا به بعد مورد تایید قرار می گیرد، مسئولیت مستقیم کارگر است.

بوون و نخست وزیر، آنتونی آلبانیز، این ادعاها را رد کردند که این قرارداد می تواند سرمایه گذاری جدید در پروژه های گازی را از بین ببرد و قیمت برق را افزایش دهد.

آلبانیز گفت: «خواست‌هایی که از ما مطرح شد و پروژه‌های آینده را رد می‌کند، خواسته‌هایی است که گفتیم با آنها موافقت نمی‌کنیم – و نپذیرفته‌ایم».

بوئن گفت که این سقف به معنای “کاهش انتشار مجموع گازهای گلخانه ای در تمام تاسیسات، قدیم و جدید” است.

بوون از کسانی که به “تضمین پاسخگویی، شفافیت و یکپارچگی طرح، و اطمینان از انعطاف پذیری و حمایت از صنعت” کمک کرده اند، تشکر کرد.

گروه‌های تجاری و اقلیم به صراحت اعلام کرده‌اند که پارلمان باید قوانین تقویت‌شده را در مقابل آن تصویب کند و سیاست‌های معوقه را تضمین کند – اما پیتر داتون ترجیح می‌دهد استرالیا را به عقب بکشد و به جنگ‌های آب و هوایی ادامه دهد.»