به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
سیبازارهای مالی پرشتاب، عجله سپرده گذاران برای برداشت پول، و ترس از سقوط دومینوی بعدی. از زمان بحران مالی 2008، سیستم بانکی جهانی تا این حد شکننده به نظر نرسیده است، زیرا افزایش سریع نرخهای بهره که برای مقابله با تورم فزاینده استفاده میشود، موجهای شوکی را به شهر میفرستد.
در آشفتگی دو هفته گذشته، نجات کردیت سوئیس توسط UBS با میانجیگری دولت سوئیس و شکست بانک سیلیکون ولی، سرمایه گذاران را در دو سوی اقیانوس اطلس به این سوال واداشته است که آیا این سال 2008 دوباره تمام شده است؟ چقدر می تواند بد شود؟
پاسخ کوتاه کارشناسان صنعت بانکداری “نه” است، با این استدلال که مشکلات محدود به چند بانک مشکل است. وام دهندگان بزرگ در وضعیت بسیار سالم تری نسبت به 15 سال پیش قرار دارند، به خصوص در بریتانیا، پس از افزایش مستمر سرمایه و نقدینگی مورد نیاز بانک ها. این صحنه ابتدایی Big Short نیست. SVB برای نسل اینستاگرام راک شمالی نیست.
بانک انگلستان معتقد است که سیستم بریتانیا سالم و سالم است. بزرگترین وامدهندگان نسبت سرمایه اصلی – معیاری کلیدی برای قدرت مالی – سه برابر بیشتر از قبل از سال 2008 دارند، در حالی که تستهای استرس سالانه نشان میدهند که بانکها میتوانند دو برابر قویتر از آخرین سقوط بزرگ طوفان اقتصادی را تحمل کنند.
پاسخ طولانی تر نگران کننده تر است. این ممکن است یک تکرار کپی کربنی از فروپاشی 2008 نباشد، اما کاملاً بدون خطر نیست.
در سرتاسر شهر، مدیران ریسک در تلاش هستند تا دوباره به سلامت شرکتهای مالی که با آنها تجارت میکنند نگاه کنند. مصدوم بعدی چه کسی ممکن است باشد؟ آیا خارج از بانک ها خطراتی وجود دارد؟ رگولاتورها چگونه پاسخ خواهند داد؟
با توجه به این ترس، عدم اطمینان و تردید، سهام و اوراق قرضه بانکی به شدت فروخته شده است و هزینه تامین مالی را حتی برای وام دهندگان به ظاهر قوی و باثبات افزایش داده است. نگرانی بزرگ این است که هزینه بالاتری از بودجه برای بانکها به خانوارها و مشاغل منتقل میشود، در صورتی که تلاطم باعث شود مدیران ریسک آنها هنگام تصمیمگیری برای وامدهی جدید با احتیاط واکنش نشان دهند.
به عبارت دیگر: یک بحران اعتباری در راه است.
پس از تهاجمیترین چرخه کاهش نرخ بهره در دهههای اخیر، هزینههای استقراض بالاتر شروع به ضربه زدن به اقتصاد واقعی کرده است. با اضافه شدن لایه بی ثباتی بخش مالی در راس، خانوارها و مشاغل احتمالاً افزایش بیشتری در هزینه اعتبار را تجربه خواهند کرد.
«شما مشکلات ثبات مالی دارید – حتی اگر این بار واقعاً با بریتانیا ارتباطی نداشته باشد. آلستر رایان، تحلیلگر صنعت بانکداری در بانک آمریکا می گوید و به طور کلی، مردم را عصبی تر می کند.
این خطر رکود اقتصادی ایالات متحده را افزایش می دهد و هزینه سرمایه گذاری را از طریق بازار اوراق قرضه و از طریق بانک ها افزایش می دهد.
این وضعیت در ایالات متحده بیشتر مشهود است، جایی که نگرانیها در مورد شکافهای پدید آمده در بازار املاک تجاری 5.6 تریلیون دلاری (4.6 تریلیون پوندی) وجود دارد. جروم پاول، رئیس فدرال رزرو ایالات متحده، هفته گذشته هشدار داد که آشفتگی بخش بانکی “احتمالاً منجر به شرایط سخت تر اعتبار برای خانوارها و مشاغل خواهد شد که به نوبه خود بر نتایج اقتصادی تأثیر می گذارد”.
بر اساس نظرسنجی ماهانه بانک آمریکا از مدیران صندوق، یک “رویداد اعتباری سیستمی” اکنون جایگزین تورم به عنوان بزرگترین نگرانی در بازارهای مالی شده است. و با دلیل موجه: تحلیلگران گلدمن ساکس پیش بینی کردند که سیاست پولی جنگ طلبانه و استرس بانکی می تواند برای 10 اقتصاد پیشرو جهان حدود 0.6 واحد درصد از تولید ناخالص داخلی در سال جاری هزینه داشته باشد.
در بریتانیا، همه اینها به شدت امیدها را برای آینده اقتصادی قویتر ناشی از احیای سرمایهگذاری تجاری تضعیف میکند. این خطری است که بانک انگلستان در برابر آن زنده است و هفته گذشته اعلام کرد که به دقت مراقب هرگونه سرریز از استرس صنعت بانکداری تا هزینه های استقراض خانوارها و مشاغل است.
به هر حال، بریتانیا وارد بحران اعتباری در حال وقوع میشود، بدون اینکه واقعاً از آخرین وضعیت خود خلاص شده باشد. برای بسیاری، استانداردهای زندگی از زمان فروپاشی Lehman Brothers پیشرفت چندانی نکرده است. میانگین دستمزدها، پس از در نظر گرفتن تورم، امروز بیشتر از سال 2007 نیست.
بریتانیا مدت ها قبل از سال 2008 یک عملکرد ضعیف همیشگی داشت، اما از آن زمان به بعد بیشتر عقب افتاده است – که با رای برگزیت، کووید-19، درگیری های سیاسی و رویکرد تغییر در سیاست گذاری تشدید شد.
دیوید بلانچفلاور، یکی از اعضای سابق کمیته سیاست پولی تعیین نرخ بانک در خلال سقوط مالی سال 2008، می گوید: “شما یک دهه را تلف کرده اید.” او هشدار می دهد که خیابان Threadneedle به زودی مجبور خواهد شد برای جلوگیری از رکود مخرب نرخ ها را کاهش دهد.
شما فرصتی برای سرمایه گذاری عمومی عظیم با نرخ های پایین داشتید. که می توانست بازده بالایی داشته باشد، می توانست در سرمایه گذاری بخش خصوصی شلوغ شود. اما هیچ کدام از اینها وجود نداشت. همه چیز به دروازه محافظهکاران و ریاضت ناموفق آنها میافتد.»
بودجه جرمی هانت صدراعظم در اوایل این ماه شامل تمرکز بر راه اندازی مجدد سرمایه گذاری تجاری، با مشوق های مالیاتی برای هزینه های شرکت بود. در حاشیه، اقداماتی وجود داشت که ممکن بود کمک کند. اما هزینههای بالای استقراض و اتخاذ رویکرد سختگیرانهتری از سوی بانکها برای اعطای وام، در جهت مخالف پیش خواهد رفت.
علیرغم درس های دردناک سال 2008، هانت قصد دارد برنامه های رشد خود را با عقب انداختن برخی از تغییرات در بخش بانکی که در 15 سال گذشته انجام شده است تکمیل کند تا از وقوع دوباره چنین آشفتگی جلوگیری کند. اما “اصلاحات ادینبورگ” نمی توانست در لحظه ای بدتر رخ دهد.
دکتر جاش رایان کالینز، دانشیار اقتصاد و امور مالی در مؤسسه نوآوری و اهداف عمومی، دانشگاه کالج لندن، میگوید: «هیچ مورد واقعی برای مقررات زدایی بخش مالی وجود ندارد. او میگوید اولویت باید ایمنتر کردن بانکها باشد و در عین حال از قدرت دولت برای هدایت اعتبار به بخشهای مولدتر اقتصاد استفاده شود. “این یک مورد از لابی های وحشیانه توسط برخی از منافع در شهر است. و جرمی هانت و ریشی سوناک به دنبال نوعی رشد پس از برگزیت هستند. اما کار نمی کند.»
درعوض، رویکردی برای دیدن بریتانیا از طریق بحران مورد نیاز است.
در دنیای پرمخاطرهتر، دولت میتواند استفاده از منابع عمومی سرمایه را برای تشویق به تراکم بنگاههای خصوصی، با یک استراتژی صنعتی برای اطلاع از جهت کلی سفر افزایش دهد.
شکست در ریکاوری از آخرین تصادف نشان می دهد که نیاز به تغییر مسیر است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.