آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
شش سال پس از چرخش اولین بیل در ایستگاه Euston، برای مردم محلی سخت است که HS2 را چیزی غیر از پایین آمدن سطح زمین ببینند.
صدها خانه تخریب شده است. یک مدرسه، یک میخانه و سایر مشاغل از بین رفته یا از مشتریان گرسنه مانده اند. خانواده ها از هم جدا شده اند. اکنون پروژه به حالت تعلیق درآمده است و سازندگان در حال حرکت هستند و حفرهای به طول مایل بر جای میگذارند.
هفته گذشته، ساکنان مناطق کامدن که زندگی آنها در اثر ساخت و ساز ویران شده است، اولین فرصت خود را از زمان اعلام این خبر داشتند تا از HS2 Ltd بپرسند که اکنون چه اتفاقی می افتد.
دوروتیا هکمن، رئیس انجمن مدنی کامدن، پس از یک جلسه طولانی بین ساکنان و مقامات HS2 در پنجشنبه گذشته گفت: “آنها چیزی نمی دانند.” اکنون همه کارها متوقف شده است. این یک آشفتگی کامل است.»
دنی بیلس، عضو کابینه شورای کامدن برای مسکن گفت: «یک سوراخ بزرگ در زمین وجود دارد. «تأخیر و عدم اطمینان در مورد اینکه آیا و چه زمانی کارها تکمیل خواهند شد وجود دارد. آیا می توانیم جاده ها را باز کنیم؟ آیا می توانیم فضای سبز را احیا کنیم؟ ما باید منطقه را احیا کنیم. به نظر نمی رسد که اطمینان زیادی در مورد آن یا پول وجود داشته باشد.»
از زمان اعلام وزیر حمل و نقل مارک هارپر در 9 مارس مبنی بر اینکه HS2 به دلیل افزایش هزینه ها دو سال به تعویق می افتد، صدها کارگر در Euston دوباره به کار گرفته شده اند یا با اخراج مواجه می شوند. بیلس گفت که رسم آنها پس از شش سال اختلال، سر و صدا و گرد و غبار، بسیاری از مشاغل را در نزدیکی ایستگاه سرپا نگه داشته است و این وضعیت را راهی برای “انحطاط” منطقه توصیف کرد.
هارپر گفت که خط 109 میلیارد پوندی با سرعت بالا که بیرمنگام را به لندن متصل می کند، به اولد اوک کامن، یک انبار وسیع در غرب لندن که نه بلوط دارد و نه زمین مشترک که به ایستگاه تبدیل می شود، ختم می شود. تا سال 2041 به یوستون مرتبط نخواهد شد.
صادق خان، شهردار لندن، گفت که این چنین است “یک گزینه قابل اجرا نیستو اینکه خط جدید الیزابت به قطارهای بیشتری برای رویارویی با تقاضا نیاز دارد، در حالی که اندی لرد، کمیسر حمل و نقل لندن، این موضوع را با دولت مطرح کرده است.
برای استیون نیومن، آسیب از قبل وارد شده است. جوشکار و معلم سابق به مدت 21 سال در املاک ریجنت پارک زندگی کرد که چهار سال آخر آن همسایه محل ساخت و ساز 60 هکتاری بود. او گفت: «من معلول هستم و راه رفتن سخت است. این کابوس همراه با کار، سر و صدا، گرد و غبار، موانع است.
بیرون رفتن برای من سخت است و وقتی این کار را کردم متوجه شدم که ایستگاه های اتوبوس رفته اند. فقط بدتر و بدتر شد.»
پس از اینکه افسران شورا متوجه شدند که آپارتمان وی دارای شکاف ضخیمی در دیوارها و سقف است که نیومن آن را به کوبیدن شمع ران های HS2 سرزنش می کند، به مرد 69 ساله این فرصت داده شد که به سمت شمال منطقه نقل مکان کند. او سر و صدا را پشت سر گذاشت، بلکه بیشتر افرادی که به او اهمیت می دادند.
“من شبکه حمایتی ام را از دست داده ام – دخترخوانده ام و نوه هایم و همسرانم که در بلوک بعدی زندگی می کردند. مغازه داری که برایش مهم نیست که یادم رفته کیف پولم را بیرون بیاورم.» مسیرهای پیچیده اتوبوس بازدید از او را برای آنها بسیار سخت تر می کند، بنابراین کمتر آنها را می بیند.
تجربیاتی مانند تجربه نیومن در پنج شنبه گذشته بر زبان ساکنان گروه نمایندگان جامعه یوستون بود. این جلسه، در اتاق زیرزمین هتل، تنها جایی بود که نمایندگان HS2 را شخصاً شنیدند، اما اعضای عمومی، از جمله مطبوعات، مستثنی شدند.
وقتی که مشاهده کننده مقامات به ما گفتند که آنجا را ترک کنیم و ادعا کردند که مردم احساس نمی کنند آزادانه با اعضای مطبوعات حاضر صحبت کنند. پس از پایان جلسه، ساکنان به اندازه کافی آزادانه صحبت کردند. دوروتیا هکمن گفت، آنها “مهتابی” بودند. «جامعه محلی سالهاست که این موضوع را تحمل میکند و کمپین میکند و ما بسیار خسته شدهایم. با تلاش برای کاهش بدترین اثرات فرسوده شده است.»
به آنها گفته شد که تقریباً تمام کار متوقف شده است، به جز یک پست برق برای متروی لندن، کار در جاده یوستون و یک ایستگاه تاکسی “موقت” و برخی دفاتر موقت در محل سابق مدرسه ماریا فیدلیس.
اسلینی دولین، رئیس انجمن محله سامرز تاون، گفت: «گفتوگوهای زیادی در مورد «استفاده همزمان» وجود داشت. “به نظر می رسد که آنها به جامعه اجازه ورود به فضا را می دهند و با آن کار مفیدی انجام می دهند.”
او افزود که این تصمیمات “واقعا مهم هستند”. «بیاطمینانی ذهن شما را بازی میکند. وقتی مردم می گویند 2041، همه فکر می کنند “ما احتمالاً خواهیم مرد – این بقیه زندگی من است”.
«فرصتی برای فکر کردن وجود دارد، آیا ما در مسیر درستی هستیم؟ ترس من از این است که دولت فقط از این منطقه بهره برداری کند تا هرچه بیشتر پول به دست آورد تا این سوراخ باورنکردنی بزرگ در خزانه را پر کند. فرصتی برای درمان این ناحیه وجود دارد.»
هکمن HS2 را با پروژه زیرساختی شکست خورده دیگری از دهه 1960 مقایسه کرد: جعبه بزرگراه، راه حلی برای ترس از بن بست ترافیک با ساخت چهار بزرگراه در داخل لندن.
این به معنای تخریب تا 100000 خانه از جمله کمدن تاون، بریکستون و دالستون و باقی ماندن یک میلیون لندنی به عنوان همسایه بزرگراه ها بود. تنها جاده هایی به تونل بلک وال، وست وی و بخشی از جاده دایره ای شمالی ساخته شده اند.
هاکمن گفت: «آنها با موفقیت در دهه 70 با آن مخالفت کردند، اما از انجام آن دست کشیدند. برای HS2، فکر نمیکنم هرگز لحظهای از پیروزی و لغو بزرگ وجود داشته باشد. این بود.»
یکی از سخنگویان HS2 Ltd گفت که دولت از آن خواسته است «در حالی که ما طرح را توسعه میدهیم، ساخت ایستگاه HS2 Euston را مجدداً بازسازی کند. این یکی از پیچیدهترین بخشهای مسیر HS2 برای ساخت است.
ما می دانیم که این خبر ممکن است برای اعضای جامعه نگران کننده باشد. ما برای گفت و گوی مستمری که با آنها از طریق گروه نماینده جامعه یوستون داریم، هم برای شنیدن نظرات آنها و هم برای اینکه بتوانیم آنها را در مورد پیشرفت های پروژه آتی به روز کنیم، ارزش زیادی قائل هستیم.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
