امیرخان علیه کل بروک: درگیری جذاب رقبای سرسخت در حال افول | بوکس

“پمردم می دانند که بیزاری واقعی بین ما وجود دارد و این یک مسابقه کینه توزی واقعی است که برای مدت طولانی منتظر بوده است. منچستر آرنا برای مبارزه شنبه شب مقابل امیرخان. بروک و خان ​​هر دو 35 سال سن دارند و آنقدر در سمت اشتباه تپه بوکس نابخشودنی قرار گرفته اند که حتی دو مرد مغرور هم این واقعیت را که بهترین روزهای آنها توسط حریفان برتر شکست خورده است را مناقشه نمی کنند.

خان به مدت دو سال و نیم نجنگیده است و زنده ترین خاطرات از مراحل آخر دوران حرفه ای او مربوط به ناک اوت شدن ترسناک او توسط ساول “کانلو” آلوارز در سال 2016 و متوقف شدن او توسط ترنس کرافورد سه سال بعد است. این واقعیت که آلوارز و کرافورد دو تن از سه بهترین مبارز پوند به پوند در جهان هستند حداقل نشان می دهد که خان توسط استعدادهای عالی له شده است.

سه شکست دردناک در کارنامه بروک بین سال های 2016 تا 2020 و همچنین در برابر مخالفان ستاره ای بود. آخرین مبارزه او، زمانی که در راند چهارم توسط کرافورد در دسامبر 2020 به طرز وحشیانه ای متوقف شد، به اندازه باخت های قبلی او به گنادی گولووکین و ارول اسپنس – دو مبارز درخشان که هرکدام یکی از حدقه های چشم بروک را شکستند، مخرب نبود.

طولی نمی کشد تا یک استدلال معقول ایجاد کنیم که هم بروک و هم خان باید بازنشستگی را انتخاب می کردند. در عوض، آنها سرانجام در منچستر 10 سال پس از اینکه این مسابقه برای اولین بار به عنوان رقابتی غیرقابل از دست دادن بین دو رقیب محلی سرسخت از شمال مطرح شد – با بروک از شفیلد و خان ​​از بولتون – در منچستر ملاقات کردند. زمانی که هر دو در حال صعود بودند، هیجان‌انگیز و شجاع بودند، اگر همیشه آسیب‌پذیر بودند، و باید به هر دو مرد به خاطر تمام دستاوردهایی که به دست آورده‌اند، اعتبار داد.

خان خود را به عنوان یک قهرمان جهان ثابت کرد که سرعت دست تاول‌آمیز را به رینگ آورد. قهرمانی جهان او در برابر مارکوس میدانا، مبارزه سال بوکس در سال 2010 بود و نشان داد که خان تا آنجایی که می توانست سریع و ماهر باشد، شجاع بود.

بهترین شب بروک نیز در سال 2014 در ایالات متحده اتفاق افتاد، زمانی که او به کالیفرنیا رفت و در یک مبارزه طاقت فرسا از شاون پورتر آمریکایی برتری گرفت تا قهرمان سبک وزن IBF شود. او همچنین در رویارویی با مرد بسیار بزرگتر در گولووکین و سپس اسپنس خطرناک در مبارزات پشت سر هم که تقریباً او را نابود کرد، قلب بزرگی نشان داد.

یک اصطلاح وحشتناک در بوکس وجود دارد که مبارزان قدیمی را به عنوان “کالاهای آسیب دیده” توصیف می کند. این عبارت برای سال‌ها در مورد بروک و خان ​​به کار می‌رفت، با این حال آنها اینجا هستند، در آستانه نبرد مورد انتظار بریتانیایی که هیچ عنوانی در خطر نیست و شهرت آنها کاهش یافته است. بروک می گوید: «مردم می خواهند این مبارزه را ببینند زیرا واقعاً جذاب است. «هیچ کس نمی داند چه چیزی برای خان باقی مانده است و مردم همین را در مورد من می پرسند. هر دوی ما برای برنده شدن می‌آییم، اما او چانه چندانی ندارد و همه می‌دانیم که در آنجا انفجاری خواهد بود.”

در هفته‌های اخیر، وقتی از تعدادی از افراد داخلی بوکس خواستم تا برنده را انتخاب کنند، شکاف بین کسانی که از سرعت خان حمایت می‌کنند و کسانی که معتقدند بروک ممکن است رقیب مورد نفرت او را متوقف کند، بسیار حاشیه‌ای بود. 11 از 20 به خان تعلق گرفت، اما تقریباً همه تأکید کردند که این برد برای بروک، که خصومتش سال‌هاست ادامه داشته است، معنای بیشتری خواهد داشت.

بروک پیشنهاد می کند که این مسابقه میراث آنها را مشخص کند. واقعاً این کار را خواهد کرد. من برای عناوین جهانی و علیه برخی از بزرگترین مبارزان جنگیدم و خان ​​هم همین کار را کرده بود، اما این یکی خیلی معنی دارد. حتی سخت‌تر برای خان تمرین کرده‌ام تا مقابل پورتر، گولووکین و اسپنس. این مبارزه برای من همه چیز است.»

خان هرگز شور و اشتیاق مشابهی برای این مسابقه نشان نداده است و در طول سال‌ها ادعا کرده است که مبارزات بسیار مهم‌تری در آمریکا برای تعقیب داشته است تا یک گرد و غبار داخلی که در خارج از بریتانیا اهمیت چندانی ندارد. اما آیا بروک احساس می‌کند که خان می‌خواهد از باخت در برابر او اجتناب کند، زیرا شکست از یک رقیب محلی باعث دردسر زیادی می‌شود؟ بروک با ذوق می‌گوید: «میخ به سرت زدی». ترسی در او وجود داشت و هرگز نمی خواست با من بجنگد.

بعید است که خان هرگز از او ترسیده باشد، اما او به طرز تحقیرآمیزی در مورد بروک صحبت کرده و گفته است: “او سال ها از نام من زندگی کرده است.”

بروک با بالا انداختن شانه می‌گوید: «این فقط اوست که سعی می‌کند در سر من نفوذ کند. من بیش از 40 دعوا داشته‌ام و بارها مورد آزمایش قرار گرفته‌ام – بنابراین چیزی که او می‌گوید برای من ناراحت کننده نیست.

دشمنی ها در روزهای اخیر تشدید شده است. بروک “چانه پاپادوم” خان را مسخره کرد و به نژادپرستی متهم شد. خان روز پنجشنبه گفت: “خیلی غم انگیز است که او مجبور شد چنین نظری را ارائه دهد.” “این به من فشار بیشتری می دهد تا آن را روی او بچسبانم و او را کتک بزنم. در پایان روز، ما با هم دعوا می کنیم، اما شما هنوز هم به نوعی برای او احترام قائل هستید – فکر می کنم اکنون از پنجره بیرون رفته است. مردم نباید نژادپرست باشند.»

بروک این اتهام را رد کرد و گفت که خان “سعی می کند همه را در کنار خود قرار دهد و فکر کند من یک شخصیت نژادپرست هستم در حالی که نیستم.” منظورم این بود که چقدر ظریف است. Poppadom ها فقط می شکند که همان چانه او است. اصلاً زاویه نژادی وجود ندارد.» خان، به نوبه خود، با زیر سوال بردن تمایلات جنسی بروک به همجنسگراهراسی متهم شده است. بوکسور بولتون اصرار داشت که چیزی همجنسگرا هراسی نگفته است.

من بیشتر به تلاش برای تعیین علت دشمنی که بروک برای مدت طولانی دامن زده است، علاقه مند هستم. اولین بار کی با خان آشنا شد؟ من نمی توانم روز یا ساعت دقیق را به خاطر بیاورم، اما باید جایی که ما 15 ساله بودیم بود. او مدت زیادی در رادار من بوده است.

خان گفته است که وقتی آنها به عنوان آماتور مسابقه دادند، او خیلی بهتر از بروک بود که می توانست فقط با یک دست او را به صندوق پستی فرستاد. بروک چشمانش را گرد می کند. او بسیار توهم زده است. او همیشه بوده است. وقتی برای اولین بار مسابقه دادیم، متوجه شدم که دستان او چقدر سریع هستند و کمی طول کشید تا به آن عادت کنم. اما بعد از چند راند خوب بودم.»

آیا خون بد بین آنها از زمانی شروع شد که خان نوجوان برای بازی های المپیک 2004 انتخاب شد، جایی که با نشان دادن استعداد خارق العاده، یک مدال نقره شگفت انگیز را به دست آورد در حالی که بروک در گمنامی در شفیلد باقی ماند؟ بروک می گوید: «این درست نیست.

من از ورزشگاه برندان اینگل در وینکوبانک آمده‌ام و هرگز مورد علاقه مردم بوکس آماتور نبودیم. هرول گراهام و شاهزاده نسیم حامد رهبری کردند و من از سبک آنها پیروی کردم. ما مثل بوکسورهای آماتور به این شکل سفت بوکس نکردیم…”

بروک بازوهایش را مثل یک روبات بالا می گیرد و پوزخند می زند. ما خیلی بهتر بودیم اما سبک ما بیشتر با بازی حرفه ای سازگار بود. بنابراین هرگز آنقدر نگران آماتورها نبودم. من به شما می گویم خون بد از کجا شروع شد. زمانی بود که هر دو در آن بودیم [the promoter] به فرانک وارن و به آنها گفته شد که مبارزه را مانند یک درخت خواهیم ساخت. مثل دو دانه در گلدان می شدیم و شاخه های این درخت می شدیم. و زمانی که هر دوی ما قوی بودیم، آن موقع همدیگر را ملاقات می کردیم. اما هرگز اتفاق نیفتاد. او همیشه از جنگیدن با من اجتناب می کرد.»

در رویارویی های تبلیغاتی آنها برای ایجاد هیاهوی پرداخت به ازای هر نمایش پیرامون مبارزه، مشخص شد که بروک بسیار احساساتی تر از خان است. بروک با این استدلال که خان هرگز به او احترامی که شایسته اوست نشان نداده است، زخمی به نظر می‌رسد. او ممکن است بخواهد شنبه شب ناامیدانه برنده شود، اما باید راهی برای کنترل احساسات خود پیدا کند. این برای دومینیک نیز شخصی است [Ingle]او در مورد مربی خود می گوید، “اما او به من یادآوری می کند که باید به برنامه بازی خود پایبند باشم. من باید خیلی تمرکز داشته باشم و اجازه ندهم احساسات مانع شوند.

«خان هنوز هم سرعت بالایی دارد. او واقعا دست و پاهای سریعی دارد. من می دانم که او خوب است. شما با انجام هیچ کاری قهرمان جهان نمی شوید. او عناوین جهانی را کسب کرده و بوکسور خوبی است. اما او در سطح من نیست.»

بروک باید در مورد آسیبی که در رینگ متحمل شده است احساس نگرانی کند زیرا گولووکین، اسپنس و کرافورد همگی به او آسیب رساندند. می‌دانم چه می‌گویید، اما من به خانواده‌ام نزدیک هستم و پدر و مادرم به من خواهند گفت که چه زمانی باید متوقف شوم. من دو زخم بد چشمی برای آنها داشتم اما در جنگ های طولانی مدت حضور نداشتم. من متحمل ضرب و شتم های طولانی یا آنهایی که KOs ویرانگر خان علیه کانلو و دیگران داشت، نبودم. او خیلی بیشتر از من مجازات داشته است. همچنین در اسپارینگ زیاد ضربه نمی خورم و خوب غذا می خورم، آب فراوان می نوشم و خوش اندام هستم.

خان علی‌رغم وقفه طولانی‌تری از رینگ، اخیراً گفت که بدون بوکس احساس گمشده‌ای می‌کند و با رفتن به کمپ کرافورد در آمریکا خود را جوان کرده است. او اکنون در نبراسکا و کلرادو توسط برایان “بوماک” مک اینتایر که بیشتر به خاطر حضور در گوشه کرافورد مشهور است، آموزش دیده است. خان ادعا می‌کند که مبارزه او با بروک صرفاً یک مبارزه پولی نیست، بلکه باید برای آرامش خاطر خود به مبارزه ادامه دهد، زیرا نمی‌داند خارج از رینگ چه کارهای دیگری می‌تواند انجام دهد. بروک می گوید: «من با او موافقم. “منم همونجوری ام. من به نظم و ساختار نیاز دارم. بدون آن گم می شوم اگر بوکس نداشتم سرم را می خارانم. چه کاری می توانستم انجام دهم؟ بوکس نجاتم داد.»

من قبلاً دو بار با بروک مصاحبه کرده ام، زمانی که او به یاد آورد که در سال 2014 چاقو خورده و در سال 2018 چگونه خودکشی کرده است. سال گذشته چگونه بوده است؟ من زمان‌ها را به یاد می‌آورم و در مکان‌های تاریک بوده‌ام. دو سال گذشته نیز برای هیچ یک از ما آسان نبوده است، اما نظم و ساختار بوکس به من کمک می‌کند تا راه‌هایی برای دور ماندن از آن گودال تاریک پیدا کنم. من در حال حاضر واقعاً احساس خوبی دارم زیرا دومینیک به سختی با من کار می کند. هر زمان که یک شریک اسپارینگ پس از چند دور خسته به نظر می‌رسید، یک مرد جدید را وارد می‌کرد. من همه آنها را مدیریت کرده ام.»

بروک سال ها برای افزایش وزن تلاش کرده است و یکی از شروط او در مبارزه با خان این بود که وزن آنها 149 پوند – 2 پوند بالاتر از حد مجاز وزن بود. او اذعان می کند: وزن همیشه سخت است. سخت است و من یک دندان شیرین دارم. اما داشتن چند پوند بیشتر [at 149] خیلی کمک می کند.»

او به اندازه کافی از شکست خان اطمینان دارد که با خوشحالی در مورد مبارزه با یکی از بهترین وزنه‌های سبک وزن جوان در بریتانیا صحبت می‌کند. بروک در مورد این جوان 25 ساله سختگیر که از یک خانواده مشهور بوکس می آید، می گوید: “من دوست دارم کانر بنن بعدی باشد.” او پسر نایجل بنن است که می آید و مردم درباره او صحبت می کنند. اما من فکر نمی کنم او آنقدرها که همه می گویند خوب باشد. من آن مبارزه را دوست دارم.»

او هنوز باید خان را شکست دهد و بروک آنقدر باتجربه است که بداند تمام حرف های تلخ، هل دادن و هل دادن و سال ها رقابت به هیچ یک از این دو نفر کمکی نمی کند که اولین زنگ به صدا در آید. “این یک مکان تنهایی است – فقط من و او. اما ما بعد از این همه سال خواهیم فهمید که واقعاً چه کسی مرد بهتری است. فکر نمی‌کنم از کنفرانس‌های مطبوعاتی و رودررویی‌ها چیز زیادی بتوانید دریافت کنید، اما با توجه به آنچه من می‌توانم ببینم او به دنبال آن بوده است. اما برای او در رینگ بسیار سخت خواهد بود. من برنده این یکی هستم برای من خیلی مهم است.»