آلیاکساندر ایولین: “اکنون فوتبالیست شدن در بلاروس خیلی امن نیست” | بلاروس

تیوقتی بلاروس روز شنبه مبارزات مقدماتی یورو 2024 را با یک بازی خانگی مقابل سوئیس آغاز کرد، در سکوهای استادیون کارادورده، در شهر نووی ساد صربستان، هیچ طرفداری نخواهد داشت. از نظر بسیاری، بهانه ای برای این واقعیت که ملاقات آنها اصلاً برگزار می شود وجود نخواهد داشت. بلاروس رقیب این رقابت است: میزبانان آخر هفته تقریباً بدون دوست و محکوم به انجام همه بازی های خود در خاک خارجی در آینده قابل پیش بینی هستند، آنها علیرغم احساس ناراحتی عمیقی که در مورد حضورشان وجود دارد، بازی خواهند کرد.

مارس گذشته یوفا بلاروس را از بازی در قلمرو خود به دلیل نقش حمایتی این کشور در تهاجم روسیه به اوکراین منع کرد. اما برخلاف دولتی که بلاروس اساساً تابع آن است، از رقابت منع نشده‌اند، و تعداد کمی فکر می‌کنند که هیئت حاکمه به اندازه کافی پیش رفته است. پرونده محرومیت زمانی قوی‌تر می‌شود که سوابق حقوق بشر بلاروس که تأثیر مستقیم و فلج‌کننده‌ای بر صحنه فوتبال این کشور داشته است، مطرح شود.

آلیاکساندر ایولین، روزنامه نگار و بازیکن سابق باشگاه FC Krumkachy مستقر در مینسک، می گوید: «ورزش وضعیت هر کشوری را منعکس می کند. ایولین این را بهتر از همه می داند. او در 17 فوریه از زندان آزاد شد و 13 ماه به دو سال حبس برای نقش احتمالی‌اش در تظاهرات علیه رژیم استبدادی الکساندر لوکاشنکو محکوم شد. او با جعلی ترین اتهامات در یک مستعمره کیفری زندانی شد، و هرگز نمی دانست دقیقا چه زمانی آزاد می شود و با وحشت تماشا می کرد که روزنامه نگار دیگری به نام کاتسارینا آندریوا، مجازاتش را هشت سال افزایش داده است.

ایولین سوء استفاده و تصاحب ایالت از فوتبال را به وضوح بیان می کند. او می‌گوید: «اکنون فوتبالیست شدن در بلاروس چندان امن نیست، به خصوص اگر نظرات سیاسی خود را ابراز کرده باشید یا به این کار ادامه دهید. برخی از وقایعی که او فهرست می کند، با دقت در داستان خود و زمینه آن، در ایجاد بدبختی بی مورد وحشتناک هستند. تظاهرات علیه دولت سرکوبگر لوکاشنکو در سال 2020، که با خشونت پلیس در مقیاس قابل توجهی مورد استقبال قرار گرفت، بیشتر پس زمینه را تشکیل می دهد. اما در این دو سال و نیم تغییر چندانی نکرده است.

مشکلات کرومکاچی زمانی شروع شد که دو بازیکن آنها، سرگئی کوزکا و پاول راسولکو، به دلیل حضور در یک تظاهرات مسالمت آمیز در اوت 2020. آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند، کوزکا آنقدر به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفتند که نیاز به عمل روی ستون فقرات خود داشت. چند روز بعد، کرومکاچی، یک شرکت خصوصی نادر در لیگی از باشگاه‌های عمدتاً تحت حمایت دولت، در یک چهارم نهایی جام حذفی با دینامو مینسک روبرو شد: بازیکنان آن‌ها برای حمایت از هم‌تیمی‌های بازداشت شده‌شان و مردمی که آسیب دیده بودند، تی‌شرت‌هایی پوشیدند. به دست مقامات، در حالی که آنها در شروع بازی ایستاده بودند و در یک دقیقه تشویق به هواداران پیوستند. این یک اقدام شجاعانه از سرپیچی بود، و بیشتر در پی خواهد داشت.

بیشتر دوران فوتبالی ایولین در سطح آماتور گذرانده شده بود در حالی که او به عنوان گزارشگر برای سایت خبری ورزشی مستقل Tribuna کار می کرد، همچنین یک کانال یوتیوب به نام ChestnOK را اداره می کرد که مصاحبه های مکرری با ورزشکاران منتقد مقامات را نشان می داد. هنگامی که ایولین اولین قرارداد حرفه ای خود را با کرومکاچی در سال 2021 امضا کرد و به سرعت اولین گل خود را در یک بازی دوستانه به ثمر رساند، تلاقی دو شغل او عواقب بدی را به همراه داشت. من در راه بودم تا با یکی از دوستانم آشنا شوم و به موسیقی گوش کنم. نکته بعدی که می‌دانم روی زمین افتاده‌ام، در آسفالت هستم و دستگیر می‌شوم.» او درباره بازداشت اولیه‌اش می‌گوید.

این در 2 ژوئن بود و آخرین طعم آزادی او به مدت 18 ماه بود. ایولین ابتدا به اتهام واهی شرکت در تظاهرات به 30 روز محکوم شد. در هر صورت او آنها را به عنوان بخشی از کار رسانه ای خود پوشش می داد. او می‌گوید: «منطقیاً هیچ کاری برای دستگیری انجام نداده بودم. اما همه ما می دانیم که منطق در بلاروس غالب نیست. اگر سیستم بخواهد چیزی را پیدا کند، این کار را می کند.» پرچم مرتبط با اعتراض که در خانه او پیدا شده بود نیز علیه او استفاده شد. بازداشت او چندین بار تمدید شد و او را بین مراکز رفت و آمد کردند: سرانجام در ژانویه سال گذشته، او به دلیل سازماندهی “فعالیت هایی که آشکارا با هدف اخلال در نظم اجتماعی بود” مجرم شناخته شد و حکم خود را صادر کرد.

کرومکاچی که در آن زمان یک باشگاه درجه دوم بود، از همان ابتدا دور او جمع شده بود. ایولین می‌گوید: «برخی از چیزهایی که برای آنها اتفاق افتاد وحشیانه بود. هواداران با شماره 25 تیم او در بازی ها شرکت می کردند و دستگیر می شدند. یکی از آنها به مدت 15 روز به عنوان یک زندانی سیاسی زندانی شد و در شرایط نامناسبی در سلولی با 18 زندانی نگهداری شد. ایولین می‌گوید که در یک مورد، دختری که بادکنک‌هایی با اعداد «دو» و «پنج» به مسابقه آورده بود برای مدت کوتاهی توسط پلیس بازداشت شد. کرومکاچی بخش اعظمی از منابع مالی خود را از دست داد، توسط اسپانسرهای بداخلاق برداشته شد و از آن زمان لیگ ها را کنار گذاشتند. موج‌ها در جاهای دیگر گسترش یافت: وقتی کریل آلشفسکی، مربی رخ برست، در یک کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی کلمات “قدرت به ساشا ایولین” را گفت، به سرعت خود را بیکار کرد.

در مستعمره کیفری، ایولین مجبور شد برچسب زرد یک زندانی سیاسی را بپوشد. او به دلیل ترس از به خطر انداختن امنیت زندانیان فعلی نمی‌خواهد جزئیات زیادی در مورد مصیبت خود ارائه کند، اما می‌گوید کسانی که در گروه او بودند – تخمین می‌زند تا 20٪ – در معرض لایه‌های بیشتری از توجه قرار گرفتند. او ادامه می دهد: “هدف اصلی من این بود که انسان در زندان بمانم.” “برای زنده ماندن در آنجا باید خود را آماده کنید، زمینه های مشترک پیدا کنید و با یکدیگر مهربان باشید، هر چند که ممکن است دشوار باشد. وقتی شما نماینده امید برای بسیاری از مردم هستید، نمی توانید ببازید.»

در گزارشی از سوی بنیاد همبستگی ورزشی بلاروس، یک سازمان غیردولتی که از ورزشکارانی حمایت می‌کند که به دلیل صحبت علیه لوکاشنکو با فشار مواجه می‌شوند، در سال 2021 اعلام کرد که فوتبال توسط دولت مداخله و به عنوان تبلیغات استفاده می‌شود. به گفته ایولین و دیگران در رسانه های کشور، استفاده از لیست های سیاه برای به حاشیه راندن بازیکنان با دیدگاه های سیاسی که غیرقابل قبول تلقی می شوند، یک راز آشکار است.

ایولین می گوید: «اگر نام شما در آنجا باشد، کار کردن در ورزش بلاروس غیرممکن است. بنابراین بازیکنان یک انتخاب دارند: دهان خود را ببندند و وانمود کنند که با رژیم موافق هستند یا کشور را ترک کنند. برخی به دلیل نگرانی های امنیتی برای بازی در مکان هایی مانند اسرائیل و قزاقستان رفته اند.

او به مورد Stas Drahun، کاپیتان قدیمی باته بوریسوف اشاره می کند که در میان چندین بازیکن بود که به طور شگفت انگیزی توسط شرکت کنندگان در لیگ قهرمانان در زمستان امسال کشته شدند. پیشنهاد جدی است: در نتیجه تیم ملی پر از دزدان شده است.

او می گوید: «جایگاه بازیکنان برتری که به دلیل مواضع سیاسی شان دعوت نمی شوند، خالی می شود. سپس دیگرانی فراخوانده می‌شوند که آن را فرصتی برای خود می‌دانند و یک سازش شخصی می‌کنند: وانمود می‌کنند که اوضاع خوب است، دهان خود را بسته نگه می‌دارند و شانس خود را به دست می‌آورند. آنها به عنوان ابزار تبلیغاتی استفاده می شوند و این بهایی است که آنها مایل به پرداخت هستند. سطح از بد به بدتر می‌شود و هیچ خوبی از آن حاصل نخواهد شد.»

نتایج اخیر این استدلال را تقویت می کند: از 10 مسابقه قابل پیروزی در سال گذشته، بلاروس تنها هند، بحرین و سوریه را شکست داده است. با توجه به دستکاری ادعایی دولت در فوتبال و کمک مستمر این کشور به روسیه، سؤال این است که چرا آنها اجازه دارند دیگر بازی کنند.

یوفا اخیراً توسط بیش از 100 قانونگذار اتحادیه اروپا لابی شد تا آنها را از حضور در یورو 2024 به دلیل سابقه حقوق بشر این ایالت که تأثیرات بسیار فراتر از فوتبال داشته است، منع کند. جورج فولکز، همتای کارگری، ماه گذشته به رئیس یوفا، الکساندر چفرین، نامه نوشت و خواستار محرومیت آنها شد، در حالی که وزیر کشور آلمان، نانسی فایزر، درخواست مشابهی را در سپتامبر ارائه کرد. یوفا می گوید اوضاع را زیر نظر دارد و «ممکن است در صورت لزوم تصمیمات بیشتری اتخاذ شود». این موضع آن باقی مانده است، اما فشارها در حال افزایش است و این موضوع احتمالاً در نشست بعدی ExCo آنها در 4 آوریل مورد بحث قرار خواهد گرفت.

بازی روز شنبه برگزار خواهد شد، اگرچه ممکن است مشکلات لجستیکی در پیش باشد: بلاروس قرار است در ماه ژوئن با کوزوو بازی کند و بعید است که این بازی در صربستان به دلیل شرایط سیاسی مربوط به این دو کشور برگزار شود. باید میزبان جدیدی پیدا شود، اما، فراتر از صرب‌ها، بلاروس خود را فاقد متحد می‌بیند.

ایولین می گوید: «فدراسیون فوتبال بلاروس سال ها پیش خود را بی اعتبار کرد. “این ورزش بلاروس را نشان نمی دهد، فقط رژیم موجود را نشان می دهد.”

ایولین اکنون آزاد است و قصد دارد روزنامه نگاری خود را در خارج از کشور ادامه دهد، جایی که بازگشت به آنجا بسیار خطرناک است. واسیل خاموتوسکی، بازیکن تیم ملی که 26 بار در دهه 2000 بازی کرد، در سپتامبر پس از بازگشت از خارج از کشور به بلاروس به حبس خانگی محکوم شد. او با امضای نامه‌ای همراه با ورزشکاران متعددی خواستار برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه شد.

ایولین می‌گوید: «آنچه در بلاروس در فوتبال می‌بینیم اشتباه است، اما به اندازه کافی تحریم نشده است. پوسته این آخر هفته از یک مسابقه مقدماتی وصیت نامه کامل و شرم آور است.