صنعت آبزی پروری استرالیا فراتر از پودر ماهی است تا پایداری را بهبود بخشد | کوئینزلند

صنعت رو به رشد آبزی پروری استرالیا در تلاش است تا به اتکای خود به پودر ماهی پایان دهد تا پایدارتر شود.

مزارع ماهی به طور سنتی به پودر ماهی متکی بوده اند، خوراکی که از ماهی های کوچکی مانند آنچوی تهیه می شود که اغلب در کشورهای در حال توسعه به طور ناپایدار صید می شود. ایان اوربانیا، روزنامه نگار برنده جایزه پولیتزر و موسس سازمان روزنامه نگاری غیرانتفاعی The Outlaw Ocean Project می گوید که این عمل اعتبار زیست محیطی صنعت را به خطر انداخته است.

“کل دلیل آبزی پروری کاهش سرعت تخلیه اقیانوس ها بود. و سپس آنها به غذا دادن و پروار کردن ماهی ها سریعتر مشغول شدند.

بسیاری از این ماهیگیری ها از ترال های کف با تعداد زیادی صید جانبی و اغلب گونه های کوچکتر و بچه ماهی استفاده می کنند که بیشتر از ماهیگیری صید وحشی که قرار بود جایگزین شود، اقیانوس را تخلیه می کند.

در استرالیا، جایی که مزارع ماهی به طور پیوسته از ماهی های صید شده وحشی به عنوان شکل غالب تولید غذاهای دریایی پیشی می گیرند، این صنعت تلاش کرده است تا از محصول خوراک بحث برانگیز فاصله بگیرد.

کمتر از 15 درصد از کل تولید ماهی یا کل تولید خوراک آبزیان در استرالیا پودر ماهی است. و نیمی از آن از محصولات جانبی حاصل از فرآوری ماهی به دست می آید. دکتر لئو نانکرویس، کارشناس تغذیه و توسعه خوراک آبزیان در دانشگاه جیمز کوک، گفت: بنابراین کمتر از 10 درصد کل مصرف خوراک کشاورزی در استرالیا است.

نانکرویس گفت که ترکیبی از قیمت‌های بالا و فشار به سمت پایداری منجر به این شده است که اکثریت قریب به اتفاق خوراک در استرالیا از محصولات جانبی طیور و تکه‌های فرآوری شده از ماهی‌هایی مانند تن تامین می‌شود. پودر ماهی وارد شده از شیلات تایید شده در پرو و ​​شیلی است.

او گفت: «ما کار خود را در دهه 1960 شروع کردیم و به پودر ماهی وابسته بودیم. ارزان بود، و فراوان بود و تمام مواد مغذی را فراهم می کرد. و بنابراین این یک راه واقعاً راحت برای شروع صنعت بود.

اما همانطور که صنایع در حال توسعه و رشد هستند، ما تحقیقات زیادی برای درک نیازهای مواد مغذی و ارزشی که مواد خام به ارمغان می‌آورند انجام می‌دهیم. بنابراین ما می‌توانیم از طیف وسیع‌تری از مواد خام برای برآوردن این نیازها استفاده کنیم.»

این موضوع توسط تولیدکننده پودر ماهی Biomar استرالیا نیز تکرار شد، که مدیر عامل آن، دیوید وایت، گفت که این شرکت تنها ماهی هایی را که توسط شورای نظارت دریایی تایید شده است، تامین می کند. وایت گفت که این شرکت کمتر و کمتر از ماهی های صید شده وحشی استفاده می کند.

کارخانه ما به‌عنوان یک محل تایید شده در آب ثبت شده است، به این معنی که فرآیند ما و نگهداری سوابق ما در سیستم‌های مدیریتی ما، همگی برخی از بالاترین استانداردهای فدرال استرالیا را رعایت کرده‌اند و توسط دولت حسابرسی می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که کاری که انجام می‌دهیم همان چیزی است که انجام می‌دهیم. او به آبان نیوز استرالیا گفت که ما انجام می دهیم.

با این حال، اوربینا گفت که تعیین دقیق اینکه ماهی صید شده وحشی از یک منطقه خاص از کجا آمده است دشوار است. او همچنین هشدار داد که تنظیم‌کننده‌ها، از جمله شورای نظارت دریایی، تنها به تأثیرات زیست‌محیطی نگاه می‌کنند و نگرانی‌های بالقوه کار و حقوق بشر را ارزیابی نمی‌کنند.

او گفت: “بازار جهانی پودر ماهی دارای تجارت زیادی است که در آن چیزها از مکان های مختلف و کارخانه های فرآوری مخلوط می شوند.” بنابراین برای خریدار نهایی سخت است که واقعا بداند.

با این حال، اگر بیشتر ماهی‌ها وارد استرالیا می‌شوند، از کشور استرالیا هستند [South America]پس این احتمالاً یک خبر خوب است.»

دکتر کریس کارتر، استاد تغذیه آبزی پروری در دانشگاه تاسمانی، گفت که این صنعت در 40 سال گذشته مسیر طولانی را طی کرده است. او خوش بین بود که نوآوری های جدید به صنعت کمک می کند تا از پودر ماهی فاصله بگیرد.

او گفت: «یکی از روندهای بزرگ و مهم جداسازی مواد غذایی از غذای انسان است.

بنابراین این بدان معناست که آنها می‌خواهند از محصولاتی استفاده کنند که انسان نمی‌تواند آن‌ها را به راحتی مصرف کند، اما شامل محصولاتی مانند محصولات میکروبی و حشرات است.

کارتر گفت بسیاری از شرکت‌هایی که مزارع ماهی استرالیا را تأمین می‌کنند، «فعالانه» محصولاتی را با استفاده از موادی تولید می‌کنند که خارج از زنجیره غذایی انسان هستند.