تورم طمع: آیا شرکت های بزرگ از بحران ها به عنوان پوششی برای افزایش سود خود استفاده می کنند؟ | تورم

شرکت‌های بزرگ از همه‌گیری و جنگ اوکراین بهره‌برداری کرده‌اند تا سود خود را بالاتر ببرند و از پرداخت سود سهام به سهامداران محافظت کنند.

این اتهامی است که اتحادیه‌ها و تعداد فزاینده‌ای از دانشگاهیان و اقتصاددانان شهر به کسب‌وکارهای بزرگ وارد می‌کنند، که معتقدند داده‌های شرکتی از سال 2019 به بعد نشان‌دهنده افزایش سیستماتیک و بیش از حد قیمت‌ها است که می‌تواند به‌طور منصفانه قیمت‌افکنی یا، به‌طور احساسی‌تر، طمع‌طلبی را در نظر بگیرد.

اندرو بیلی، رئیس بانک انگلستان، می‌گوید که هیچ مدرکی ندارد که نشان دهد سود بیش از حد تورم را فراتر از جایی که شرکت‌ها صرفاً هزینه‌های اضافی را به مصرف‌کنندگان منتقل می‌کردند، بالا می‌برد، اگرچه او به اندازه کافی نگران بود که طی مصاحبه‌ای در بی‌بی‌سی به شرکت‌ها بگوید. که نیاز به خویشتنداری داشتند.

درست است، هیچ شواهد مستقیمی از سوی افشاگران وجود ندارد که مدیران اجرایی در ایالات متحده، اروپا یا ژاپن در مورد اینکه چگونه نباید اجازه دهند که یک بحران با بارگذاری مخفیانه و بیش از حد قیمت‌ها به هدر برود تا سهامداران خود را به قیمت مصرف‌کنندگان ثروتمند کنند، وجود ندارد.

اما منتقدان رفتار شرکت‌ها در طول همه‌گیری و جنگ اوکراین می‌گویند زمانی که ارقام استخراج‌شده از حساب‌های سود و زیان شرکت داستان خودشان را بیان می‌کنند، چنین شواهدی غیرضروری هستند.

تجزیه و تحلیل 350 شرکت برتر فهرست شده در بورس اوراق بهادار لندن توسط تیمی از محققان در Unite، بزرگترین اتحادیه کارگری بخش خصوصی بریتانیا، نشان داد که میانگین حاشیه سود از 5.7 درصد در نیمه اول 2019 به 10.7 درصد در نیمه اول افزایش یافته است. سال 2022.

Procter & Gamble، شرکت ثبت شده در ایالات متحده که کل راهروهای سوپرمارکت ها را با مارک های مراقبت شخصی خود از جمله Gillette، Braun و Tampax پر می کند، در طول سه سال گذشته از حاشیه سود بیش از 17٪ محافظت کرده است. مدیر اجرایی آن، جان مولر، سال گذشته با افزایش 44 درصدی دستمزد به 18 میلیون دلار (14.7 میلیون پوند) برای تلاش های خود پاداش دریافت کرد.

آلبرت ادواردز، تحلیلگر ارشد Société Générale، معتقد است که افزایش تورم به دو رقمی در بریتانیا، ایالات متحده و آلمان در سال گذشته به دلیل افزایش قیمت ها بدتر شده است.

«شرکت ها [have] او در یادداشتی گفت: تحت پوشش بحران‌های اخیر، حاشیه‌ها بیشتر شد. و شگفت‌آورتر از همه، آنها همچنان به این کار ادامه می‌دهند، حتی با کاهش هزینه‌های مواد خام. مصرف کنندگان هنوز هم این «معذرت خواهی» را «تحمل» می کنند، احتمالاً به دلیل زیاده روی [government] largesse برای خانوارها بافری فراهم کرده است.

نظر خود من همچنان بر این است که تورم اصلی به زیر صفر سقوط خواهد کرد زیرا مقایسه مواد غذایی و انرژی در سال جاری به شدت منفی خواهد شد. اما مواظب «طمع‌طلبی» شرکت‌ها باشید که هنوز در کمین رشد زیر کشت است.»

پل دونوان، اقتصاددان ارشد UBS Wealth Management، می‌گوید که باید یک تولد دوباره در کمپین بریتانیایی که در طول رکود اقتصادی پس از سقوط مالی سال 2008 محبوب شد، ایجاد شود. او گفت: «بیشتر تورم فعلی ناشی از افزایش سود است. به طور معمول، انتظار می رود حدود 15 درصد از تورم ناشی از افزایش حاشیه باشد، اما این رقم امروز احتمالاً حدود 50 درصد است.

مطالعه‌ای که سال گذشته توسط آبان نیوز انجام شد، سودآوری شرکت‌هایی را که به نظر می‌رسید قیمت‌ها را تنها به دلیل افزایش هزینه‌های مواد خام افزایش می‌دهند، آشکار کرد. سود شرکت کود کود Nutrien در طی دو سال حدود 1.2 میلیارد دلار افزایش یافت زیرا “قیمت های فروش بالاتر”. [that] بیش از جبران هزینه های بالاتر مواد خام و حجم فروش کمتر.

ایزابلا وبر، اقتصاددان دانشگاه آمهرست ماساچوست، نشان داده است که چه نوع شرکت‌هایی می‌توانند از یک بحران سود ببرند، و از آنچه او واکنش سرمایه‌داری عقلانی به بحران می‌داند، حمایت آکادمیک ارائه می‌کند، واکنشی که به آنها اجازه می‌دهد حتی سودهای بزرگ‌تری کسب کنند. زمانی که مصرف کنندگان انتظار دارند قیمت ها به صورت جهشی افزایش یابد.

سواتی دینگرا و کاترین مان، سیاستگذاران بانک مرکزی انگلیس در ماه های اخیر نگرانی های خود را مبنی بر تداوم تورم به همین دلیل ابراز کرده اند.

بیلی در نظرات خود همه شرکت ها را با قلم موی طمع و طمع کتک زد و به این معناست که همه آنها قدرت قیمت گذاری دارند که به آنها امکان می دهد سود خود را حفظ کنند.

این چیزی نیست که وبر می گوید. او واضح است که برخی انجام می دهند – و آنها مهم هستند و قیمت آنها مهم است.

اکنون زمان آن است که بانک مرکزی یا خزانه داری از تحقیقات در این زمینه حمایت کنند. همه ما به دلیل عدم درک در مورد رفتار قیمت گذاری شرکت ها فقیرتر هستیم.