جرمی هانت بریتانیا را ترک کرده تا در فقر بپوسد. پس ما باید امور را به دست خود بگیریم | گوردون براون

پاگر این دولت محافظه کار تمام آن چیزی باشد که با آن مقابله کند، بیش از حد تا روز قیامت ادامه خواهد داشت. به اصطلاح «بودجه رشد» که دقیق‌تر عنوان آن «بودجه رشد در فقر» نامیده می‌شود، برای 271 هزار بی‌خانمان ما، 400 هزار کودکی که امشب بدون تخت خواب خودشان خواهند خوابید، 14 میلیون محکوم به مسکن مرطوب یا نامرغوب همچنین نمی تواند از رنج 7.5 میلیون خانوار بریتانیایی که در فقر سوخت هستند جلوگیری کند.

تهدید ناشی از افزایش فقر اکنون آنقدر جدی است که موسسات خیریه تحت فشار و کمبود منابع باید از کمک به گرسنگان دست بکشند تا بتوانند بر گرسنگان تمرکز کنند، از کمک به افراد دارای مسکن نامناسب برای کمک به بی خانمان ها صرف نظر کنند. توجه آنها را از حمایت از پاشنه پا به سمت نجات پایین و بیرون معطوف کنید.

قیمت مواد غذایی در مغازه ها در یک سال 18 درصد افزایش یافته است و بسیاری از اقلام اساسی دو برابر افزایش یافته است – لوبیا پخته 35٪، سس گوجه فرنگی 39٪، سوپ گوجه فرنگی 73٪ – ایجاد فقر در طبقه متوسط. با توجه به اینکه 9.7 میلیون بزرگسال در حال حاضر وعده های غذایی خود را حذف یا کاهش می دهند و از هر 10 بزرگسال، 6 نفر قادر به پرداخت سایر نیازهای اساسی نیستند.

من همیشه بودجه را چیزی فراتر از فهرستی از ارقام و اعلامیه های سرفصل می دانستم: بودجه ها اسناد اخلاقی هستند که به ما می گویند ما چه کشوری هستیم و آرزو داریم باشیم. در اسناد بودجه ضمیمه صدراعظم، دفتر مسئولیت بودجه پذیرفت که خانواده های بریتانیایی اکنون با فشار 6 درصدی طولانی مدت دو ساله در استانداردهای زندگی روبرو هستند – که انتظار می رود در سال 2026 نسبت به سال 2019 کمتر باشد. بنابراین اولویت اول و اصلی او است. باید تسکین دهنده این فقر فزاینده باشد. در عوض، جرمی هانت در طی پنج سال آینده مبلغ شگفت‌انگیزی 4 میلیارد پوند به ثروتمندترین افراد اهدا کرد. بله، او 4000 پوند به ازای هر نفر را که برای بازگرداندن معلولان به کار اختصاص داده شده بود، در بوق و کرنا کرد و از 951 پوند به ازای هر کودک – عمدتاً از سال 2025 – برای مراقبت از کودکان یک و دو ساله خبر داد.

اما برندگان واقعی افراد مسن ثروتمند و حرفه ای هستند که معافیت های مالیاتی آنها برای هر 15000 نفری که OBR او فکر می کند سود آنها را به همراه خواهد داشت، بیش از 250000 پوند هزینه دارد. در مقابل، یک خانواده با اعتبار جهانی اکنون کمتر از نیمی از چیزی را دریافت می کند که گزارش سال 2022 دانشگاه لافبورو نشان داد برای یک استاندارد زندگی مناسب نیاز است.

صدراعظم تنها دو بار در سخنرانی بودجه خود به کلمه فقر اشاره کرد – و سپس برای ادعای خودپسندانه، عقب مانده و خودخواهانه در مورد کاهش مالیات که 2 میلیون نفر را از فقر مطلق نجات می دهد. او باید اعتراف می‌کرد که فقر واقعاً روز به روز بدتر می‌شود، رکورد 2.1 میلیون نفر از بانک‌های مواد غذایی استفاده می‌کنند و 14.4 میلیون نفر از جمله 4.2 میلیون کودک در فقر زندگی می‌کنند که اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها در خانواده‌هایی هستند که نان‌آور خانه هستند. با حقوق کم است همانطور که گزارش TUC در مورد افزایش چشمگیر فقر در خانوارهای شاغل نشان می دهد، امروز می توانید تمام ساعت ها را در بریتانیا کار کنید و هرگز مخارج زندگی خود را تامین نکنید.

او باید چیزی را ببیند که من و میلیون‌ها نفر دیگر شاهد آن هستیم: فقری که چنان ریشه‌دار می‌شود که بیماری روانی در حال افزایش است، بیماری‌های ویکتوریایی مانند سوءتغذیه در حال بازگشت هستند، امید به زندگی کاهش می‌یابد و بسیاری از والدین امروز با تصمیم غیرممکن روزانه مواجه هستند. چه فرزندانشان بدون غذا، گرما یا تمیز بودن بمانند. از آنجایی که خمیر دندان، شامپو، پوشک، رول توالت و محصولات پاک کننده به سرعت در حال تبدیل شدن به اقلام “لوکس” غیرقابل قیمت برای میلیون ها نفر هستند، بهداشت خصوصی در حال تبدیل شدن به یک موضوع بهداشت عمومی است.

تخمین زده می شود که بیش از 3 میلیون بزرگسال در بریتانیا در حال حاضر در فقر بهداشتی به سر می برند. حداقل 12 درصد از جمعیت بزرگسال می گویند که در نتیجه از رویارویی با همکاران خودداری کرده اند. در یک نظرسنجی اخیر، از هر 10 دختر، سه دختر گفتند که توانایی خرید محصولات دوره پریود را ندارند و از هر چهار دختر، یک نفر اعتراف کرد که بدون دستمال توالت یا صابون یا ژل دوش، کمتر شستن، مسواک مشترک یا استفاده مجدد از پوشک، ربوده شدن حیثیت و حیثیت اولیه را از آنها می‌گذراند. زندگی بسیاری از کودکان این انگ کثیف خوانده شدن و تمام طرد شدن اجتماعی را تحمل می‌کنند: در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، در زمان بازی از آنها طفره می‌روند، دوستان او را ترک می‌کنند، به طرز ظالمانه‌ای بسیاری از آنچه را که باید بخشی از رشد هر کودک باشد، انکار می‌کنند.

وضعیت اکنون به حدی جدی است که در کنار 3000 بانک مواد غذایی، بانک لباس، بانک رختخواب، بانک سوخت و بانک کودک، شکل جدیدی از بانک – بانک لوازم بهداشتی (که گاهی اوقات بانک زیبایی نامیده می شود) – با 2000 مورد احضار شده است. سازمان های اجتماعی اکنون محصولات بهداشتی را عرضه می کنند.

این هفته، پروژه چند بانکی که توسط مرکز خانواده کلبه در منطقه محلی من در فایف اجرا می شود (که الهام بخش اولین بانک چند بانکی در انگلیس، Brick by Brick در منچستر بزرگ است) برای اولین بار بسته های ویژه کودکان را با رعایت اصول بهداشتی ارائه خواهد کرد. لوازم ضروری، از جمله صابون و شامپو. در طول زمستان، بزرگترین تقاضای خانواده‌ها – که عمدتاً توسط انجمن خدمات نساجی و آمازون تامین می‌شود – لحاف، پتو و حتی کیسه‌خواب و بطری‌های آب گرم بوده است. اما اکنون، درخواست‌های فوری‌تر برای صابون، پوشک و سایر محصولات اولیه تمیزکننده و بهداشتی است.

دلیل خوبی وجود دارد که چرا اینقدر ضروری است. بیشتر محصولات بهداشتی در حال افزایش قیمت هستند، از شامپو (21٪) تا مایع لباسشویی (25٪). حتی در ارزان‌ترین سوپرمارکت‌ها، یک بسته چهارتایی رول توالت اکنون می‌تواند 1.69 پوند، یک بسته صابون چهارتایی 1.79 پوند، یک بسته 60 پوشک 7.99 پوند، پودر لباسشویی 3.69 پوند برای 40 بار شستشو و خمیر دندان 59 پوند قیمت داشته باشد. برخی از محصولات آنقدر گران شده اند که کمپین هایی مانند عفو لوازم بهداشتی با خرده فروشان مربوطه ارتباط برقرار می کنند تا وسایل ضروری را به صورت رایگان در دسترس قرار دهند و به اعتبار آنها، خیریه های ملی مانند In Kind Direct در حال جستجوی کشور برای اهدای محصولات بهداشتی هستند.

خرده فروشان خوب در حال سازماندهی فروش اقلام بلااستفاده هستند، چرخ دستی هایی را در نزدیکی درب فروشگاه ها برای کمک های مالی قرار می دهند، و تحت شعار “زیبایی با هدف”، از بانک های زیبایی حمایت می کنند. اما این کافی نیست. البته ریشه فقر بهداشتی در حقوق کم، سال‌ها کاهش واقعی مزایا، و سیستم کمتر شناخته‌شده کسر مزایا است که نیمی از فرزندان خانواده‌ها را با اعتبار جهانی فقیر می‌کند.

مدارس انگلیسی و دولت‌های اسکاتلند و ولز در حال حاضر محصولات دوره را به صورت رایگان ارائه می‌کنند و پزشکان به صورت آزمایشی داروهای ضروری از جمله لوازم بهداشتی را تجویز می‌کنند. اما از آنجایی که اکنون نیاز به اقدام است، من نه تنها به خرده‌فروشان بلکه به شرکت‌های تولیدی نیز مراجعه می‌کنم و از آنها می‌خواهم که نه تنها کالاهای مازاد عرضه کنند، بلکه برای کاهش بحران، خط تولید ویژه لوازم بهداشتی بدون مارک را در نظر بگیرند.

این شرکت ها در نتیجه مشتریان خود را از دست نخواهند داد. در عوض آنها به افرادی کمک خواهند کرد که در ساعاتی که بیشترین نیاز را دارند، به سادگی توانایی خرید محصولات خود را ندارند. بودجه ثابت کرد که دولت تا زمانی که تحت فشار قرار نگیرد بیشتر از این کار نخواهد کرد و بنابراین ما باید امور را به دست خود بگیریم. باید جمعی از موسسات خیریه، شرکت‌ها، کلیساها و گروه‌های مذهبی، و همه آن شهروندان نگران که از قبل نشان می‌دهند از کسانی که بر ما حکومت می‌کنند، دلسوزتر هستند، گرد هم بیایند. افزایش فقر اکنون یک وضعیت اضطراری ملی است و اگر همه ما زیر یک پرچم برای بریتانیای عاری از فقر و فرصت‌های غنی راهپیمایی کنیم، تغییر رخ خواهد داد.