“من اینجا هستم تا کشور را تغییر دهم”: آلبانیز یک طرح صدای بومی سازش ناپذیر راه اندازی کرد | صدای بومیان به مجلس

روشن است. روز پنجشنبه، دولت آلبانی مانع بزرگی در بلندمدت برای برگزاری همه پرسی موفقیت آمیز در مورد صدای بومیان به پارلمان در پایان سال شد.

پس از انبوهی از جلسات آخر شب با کارگروه رفراندوم او – از جمله تبادل نظر قوی در مورد اصلاحیه و سوال و گمانه زنی های خشمگین و نادرست عمومی در مورد امتیازات و سازش ها – شکل نهایی کلمات اعلام شده در روز پنجشنبه تغییر قابل توجهی نداشته است. همان چیزی که آلبانی ها در جشنواره گرما در ژوئیه سال گذشته اعلام کردند.

این یک پیروزی برای گروه کاری است که به شدت با هرگونه تغییر عمده در عبارتی که اقتدار توصیه های صدا را به دولت کاهش دهد، مخالفت کرده است.

اعضا به طور خصوصی نگران بودند که هرگونه امتیاز بزرگ به محافظه کاران مشروطه، حمایت یا دفاع از این پیشنهاد را برای جوامع خود غیرممکن کند و خطر شکست را به همراه داشته باشد. آنها گفتند که مماشات بیهوده است. منتقدان صدا همیشه چیز دیگری برای اعتراض پیدا می کنند. به نظر می رسد پیام آنها دریافت شده است.

آلبانیز در کنفرانس مطبوعاتی گفت: «من اینجا هستم تا کشور را تغییر دهم. “اگر این کار را انجام دهیم، احساس بهتری نسبت به خود خواهیم داشت.”

آلبانیز در اعلام این خبر به طرز مشهودی متاثر شد، گاهی اوقات اشک هایش را خفه می کرد و مکث می کرد تا خودش را جمع کند. لیندا برنی، وزیر امور بومیان، که 10 سال داشت قبل از اینکه استرالیایی ها در همه پرسی به او به عنوان شهروند این کشور رأی دهند، نیز گریه کرد.

نخست وزیر توسط برخی از “غول های” بومی استرالیا احاطه شده بود که بسیاری از آنها دهه ها از زندگی خود را صرف مبارزه برای حقوق مردم خود کرده اند.

پروفسور مارسیا لنگتون گفت: “هر یک از ما در اینجا در یک ابتکار بزرگ شرکت کرده ایم. کمیسیون سلطنتی برای مرگ بومیان در بازداشت. تحقیق در مورد حذف اجباری کودکان بومی از خانواده هایشان. کمیسیون سلطنتی دون دیل

«می‌توانستم ادامه دهم. و در هر مورد ما به شدت تغییراتی را برای جلوگیری از مرگ‌ها، حبس، مرگ‌های زودهنگام و زندگی فلاکت‌بار توصیه کرده‌ایم و به ندرت توصیه‌های ما پذیرفته می‌شود.»

و هر سال، افرادی مانند شما برای گوش دادن به جشن بدبختی همراه می شوند. و هر سال، مردم با فشار دادن دستان خود دور می شوند.

ما اینجا هستیم تا روی شن ها خط بکشیم و بگوییم این باید تغییر کند.»

راهنمای سریع

صدای بومیان به مجلس چیست و چگونه کار خواهد کرد؟

نمایش دهید

قبلا چه اتفاقی افتاده است؟

دولت آلبانی این سوال را مطرح کرده است: “آیا از تغییری در قانون اساسی که صدای بومیان و جزیره نشینان تنگه تورس را ایجاد کند، حمایت می کنید؟” نخست وزیر همچنین پیشنهاد کرد سه جمله به قانون اساسی اضافه شود:

• بدنی وجود خواهد داشت که صدای بومی و جزیره نشین تنگه تورس نامیده می شود.
• ممکن است در مورد مسائل مربوط به مردم بومی و جزیره نشینان تنگه تورس در پارلمان و دولت اجرایی نمایندگی کند.
• پارلمان، با رعایت این قانون اساسی، اختیار وضع قوانینی را در رابطه با ترکیب، وظایف، اختیارات و رویه های صدای بومیان و جزیره نشینان تنگه تورس خواهد داشت.

چگونه کار می کند؟

این صدا به پارلمان و دولت استرالیا در مورد مسائل مربوط به رفاه اجتماعی، معنوی و اقتصادی مردم بومی و جزیره نشین تنگه تورس توصیه می کند.

این صدا می‌تواند توصیه‌های رسمی را در پارلمان ارائه کند و یک کمیته پارلمانی این توصیه‌ها را در نظر خواهد گرفت. اما همه عناصر غیرقابل توجیه خواهند بود، به این معنی که نمی‌توان اعتراضی در دادگاه وجود داشت و هیچ قانونی نمی‌توانست بر اساس این مشورت باطل شود.

ساختار آن چگونه خواهد بود؟

گزارش طراحی هم‌زمان صدای بومی توصیه می‌کند که صدای ملی 24 عضو داشته باشد که شامل دو عضو از هر ایالت، قلمرو شمالی، ACT و تنگه تورس است. پنج عضو دیگر نماینده مناطق دور افتاده و یک عضو دیگر نماینده جزایر تنگه تورس ساکن در سرزمین اصلی خواهند بود.

اعضا به مدت چهار سال خدمت می کنند و نیمی از اعضای هر دو سال یکبار تعیین می شوند.

برای جزئیات بیشتر، توضیح ما را اینجا بخوانید.

عکس: لوکاس کوچ/AAP

یک غول مطلق جنبش وجود داشت که نمی توانست آنجا باشد، اما به وضوح در ذهن آنها بود. گالاررووی یونوپینگو، رهبر یولگو، که در جوانی به ایجاد اولین دادخواست پوستی ارائه شده به پارلمان استرالیا در سال 1963 کمک کرد، در خانه خود در شمال شرقی سرزمین آرنهم مراقبت های پایان عمر را دریافت می کند.

لنگتون با گریه گفت که یونوپینگو سال ها پیش به او یاد داد که “تو می دانی چه زمانی به تو حقیقت می گویند، زیرا حقیقت می سوزد”.

او مردم را تشویق کرد تا پیش از رأی گیری ملی در مورد صدای پارلمان به دنبال حقیقت باشند.

یونوپینگو در مبارزات مادام العمر خود برای به رسمیت شناختن و حقوق، و ناامیدی های بی شماری و وعده های شکسته شده، کمتر از 10 نخست وزیر را ربوده است.

در گویش گوماتجی زبان یولگو ماتا، یونوپینگو به معنای “صخره ای است که در برابر زمان ایستاده است”. از توتم های او آتش و جدید، تمساح آب شور.

او در گذشته گفته است: «من آتشم، و آن آتش باید بسوزد تا چیزی باقی نماند».

آتش او در روز پنجشنبه مشهود بود، زیرا ملت آنچه را که بسیاری از روی صحنه صادقانه معتقدند یک رابطه جدید با مردم ملل اول است آغاز کردند.

زمانی که آلبانیز برای شروع این روند مهم به جشنواره گرما سفر کرد، یونوپینگو روی ویلچر کنار صحنه بود و به یازدهمین نخست وزیر خود گوش می داد و یک سخنرانی پر از وعده داشت. در پایان، آلبانیز کنار رفت و مستقیماً به یونوپینگو رفت و دست او را گرفت.

اطرافیان شنیدند که یونوپینگو از آلبانیز پرسیده بود که آیا واقعاً منظورش این بوده است؟ طبق گزارش ها، آلبانیز پاسخ مثبت داده است.

او تاکنون به قول خود عمل کرده است.