فشار برای بیمه کردن سپرده های بزرگ در کاپیتول هیل

واشنگتن – قانونگذاران به دنبال راه‌هایی برای رفع نگرانی بزرگی هستند که صنعت بانکداری را در آشفتگی نگه می‌دارد: دولت فدرال سپرده‌های بانکی را تنها تا سقف 250000 دلار بیمه می‌کند.

برخی از اعضای کنگره به دنبال راه‌هایی برای افزایش این سقف، حداقل به طور موقت، هستند تا مانع از خروج سپرده‌گذاران از موسسات کوچک‌تری شوند که در مرکز مدیریت بانک‌های اخیر بوده‌اند.

رو خانا، نماینده دموکرات کالیفرنیا و سایر قانونگذاران در حال مذاکره در مورد معرفی قوانین دو حزبی در اوایل این هفته هستند که به طور موقت سقف سپرده در حساب های تراکنش را که برای فعالیت هایی مانند پرداخت حقوق و دستمزد استفاده می شود، افزایش می دهد. چنین حرکتی به طور بالقوه می‌تواند دوباره کتاب بازی مورد استفاده در طول بحران مالی سال 2008 باشد و در زمان شروع همه‌گیری ویروس کرونا در سال 2020 برای جلوگیری از خروج سپرده‌گذاران از پول خود مجاز شد.

دیگران، از جمله سناتور الیزابت وارن، دموکرات ماساچوست، پیشنهاد کرده اند که سقف سپرده به طور کلی برداشته شود.

به دلیل تغییرات قانونی که پس از بحران مالی سال 2008 ایجاد شد، هرگونه گسترش گسترده بیمه سپرده‌ها می‌تواند به اقدام کنگره نیاز داشته باشد، مگر اینکه سازمان‌های دولتی بتوانند راه‌حلی بیابند. کاخ سفید موضعی عمومی اتخاذ نکرده است، در عوض بر ابزارهایی که قبلاً برای رسیدگی به مشکلات بانکی به کار گرفته است، تأکید کرده است.

بسیاری از قانونگذاران هنوز مواضع خود را مستحکم نکرده اند برخی آشکارا مخالفت کرده اند برداشتن کلاهک، بنابراین مشخص نیست که قانونی که حتی به طور موقت آن را تنظیم کند تصویب شود. در حالی که چنین اقدامی می‌تواند سپرده‌گذاران عصبی را آرام کند، می‌تواند معایبی داشته باشد، از جمله حذف یک عامل بازدارنده بزرگ برای بانک‌ها برای پذیرش ریسک بیش از حد.

به گفته یکی از افراد آشنا با این مذاکرات، با این حال، کارکنان سنا از هر دو حزب در گفتگوهای اولیه در مورد اینکه آیا احیای برخی از نسخه های تضمین های قبلی برای سپرده های بیمه نشده، منطقی است یا خیر، صحبت کرده اند.

حتی پس از دو هفته اقدام تهاجمی دولت برای تقویت سیستم بانکی، نگرانی‌ها در مورد ایمنی آن پس از ورشکستگی بانک‌ها همچنان ادامه دارد. برخی نگرانند که سپرده گذارانی که حسابشان از سقف 250000 دلار فراتر رفته است، ممکن است پول خود را از بانک های کوچکتری که به نظر می رسد بدون نجات دولت احتمال سقوط آنها بیشتر است، بیرون بکشند. این امر می‌تواند مردم را به سمت بانک‌های بزرگ‌تری سوق دهد که احتمال بیشتری برای داشتن ضمانت‌نامه دولتی دارند – و باعث تمرکز بیشتر صنعت می‌شود.

آقای خانا در مصاحبه ای گفت: “من نگران خطر بانکداری منطقه ای و بانکداری محلی در این کشور هستم.” وی خاطرنشان کرد که اگر بانک‌های منطقه‌ای سپرده‌های خود را از دست بدهند زیرا مردم به موسسات بانکی غول‌پیکری مراجعه می‌کنند که برای ورشکستگی بیش از حد بزرگ تلقی می‌شوند، دریافت وام و سایر منابع مالی در وسط کشور، جایی که بانک‌های محلی و منطقه‌ای نقش اصلی را ایفا می‌کنند، دشوارتر می‌کند. .

او گفت: «این باید عمیقاً نگران‌کننده باشد، زیرا بانک‌های منطقه‌ای ما در حال از دست دادن سپرده‌ها هستند و توانایی وام دادن را از دست می‌دهند.

در صورت تصویب، ضمانت موقت سپرده های تراکنش بیش از سقف 250000 دلاری بیمه فدرال، آخرین گام در واکنش گسترده دولت به یک فاجعه بانکی آشکار خواهد بود.

ورشکستگی بانک سیلیکون ولی در 10 مارس سیستم بانکی را متزلزل کرده است. این بانک آمادگی مقابله با افزایش نرخ بهره فدرال رزرو را نداشت: بسیاری از اوراق قرضه بلندمدت که ارزش آنها کاهش یافته بود و همچنین سهم بزرگی از سپرده های بیمه نشده را در اختیار داشت که در اولین نشانه های مشکل برداشته می شوند. .

با این حال، سقوط آن توجه را بر سایر نقاط ضعف مالی متمرکز کرد. Signature Bank نیز شکست خورده است و First Republic Bank به دلیل خروج سپرده ها و سقوط قیمت سهام در معرض خطر قرار گرفته است. در اروپا، دولت سوئیس مجبور شد تصاحب کردیت سوئیس را توسط رقیبش UBS مهندسی کند.

دولت ایالات متحده با رگبار اقدام به این آشفتگی پاسخ داده است. در 12 مارس اعلام کرد که سپرده گذاران بزرگ را در بانک و سیگنچر سیلیکون ولی تضمین می کند. فدرال رزرو اعلام کرد که یک برنامه وام اضطراری راه اندازی خواهد کرد تا مطمئن شود که بانک ها راه حلی برای جلوگیری از شناسایی زیان های بزرگ دارند در صورتی که – مانند بانک سیلیکون ولی – نیاز به جمع آوری پول نقد برای پوشش برداشت ها داشته باشند.

و روز یکشنبه، فدرال رزرو اعلام کرد که برای جلوگیری از گسترش مشکلات به بازارهای مالی، فعالیت‌های منظم خود را برای تداوم جریان مالی دلاری در سراسر جهان انجام می‌دهد.

در حال حاضر، دولت تاکید کرده است که از ابزارهایی که در حال حاضر برای محافظت از سپرده گذاران و تضمین یک سیستم بانکی منطقه ای و اجتماعی سالم استفاده می کند، استفاده خواهد کرد.

مایکل کیکوکاوا، سخنگوی کاخ سفید روز دوشنبه گفت: ما از ابزارهایی که در اختیار داریم برای حمایت از بانک های محلی استفاده خواهیم کرد. از زمانی که دولت ما و رگولاتورها اقدام قاطعی در آخر هفته گذشته انجام دادند، شاهد تثبیت سپرده‌ها در بانک‌های منطقه‌ای در سراسر کشور بودیم و در برخی موارد، خروجی‌ها به میزان معکوس معکوس شد.

ائتلاف بانک‌های متوسط ​​آمریکا از تنظیم‌کننده‌های فدرال خواسته است تا حفاظت از شرکت بیمه سپرده فدرال را برای تمام سپرده‌ها برای دو سال آینده گسترش دهند و در نامه‌ای در اواخر هفته گذشته گفت که «خروج» سپرده‌ها از بانک‌های کوچک‌تر را متوقف می‌کند.

آقای خانا گفت: «اقدامات بیشتر عاقلانه خواهد بود.

با این حال، حتی همه گروه های بانکی موافق نیستند که چنین اقدامی ضروری است، به ویژه با توجه به اینکه سقف بیمه بالاتر ممکن است مقررات بیشتری را تحریک کند یا منجر به کارمزدهای بالاتر شود.

آن بالسر، معاون اجرایی ارشد انجمن بانکداران مستقل آمریکا، یک گروه تجاری برای بانک های کوچک ایالات متحده، گفت که برداشتن سقف سپرده به طور موقت می تواند سیگنالی را ارسال کند که مشکل از آنچه هست بدتر است. او گفت که بسیاری از بانک های عضو آن شاهد افزایش سپرده ها بودند.

او گفت: “در حال حاضر، ما در مرحله ای هستیم که بیایید خودداری کنیم.”

سابقه ای برای گسترش موقت بیمه سپرده وجود دارد. در مارس 2020، اولین بسته بزرگ امداد کروناویروس کنگره به FDIC اجازه داد تا سقف بیمه سپرده‌ها را به طور موقت لغو کند.

و در سال 2008، در حالی که وحشت در سراسر وال استریت در آغاز بحران مالی جهانی فرا گرفته بود، FDIC برنامه ای را ایجاد کرد که امکان بیمه سپرده نامحدود را برای حساب های تراکنشی که تصمیم به پیوستن به برنامه در ازای کارمزد اضافی داشتند، فراهم کرد.

پیتر کونتی براون، مورخ مالی و محقق حقوقی در دانشگاه پنسیلوانیا، گفت که قانون داد-فرانک در سال 2010 به این گزینه برای آژانس ها پایان داد که به طور موقت حساب های تراکنش های بزرگتر را به روشی که در سال 2008 انجام دادند، بیمه کنند.

اکنون، او گفت، تنظیم‌کننده‌ها یا به تأیید کنگره نیاز دارند، یا قانون‌گذاران باید قوانینی را تصویب کنند تا چنین پشتوانه گسترده‌ای برای سپرده‌ها فعال شود. در حالی که رگولاتورها توانستند وارد عمل شوند و قول محافظت از سپرده گذاران در بانک سیلیکون ولی و بانک امضا را بدهند، به این دلیل است که سقوط این بانک ها پتانسیل ایجاد مشکلات گسترده در سراسر سیستم مالی را دارد.

برای بانک‌های کوچک‌تر، که در آن‌ها احتمال ورشکستگی کمتر می‌تواند پیامدهای سیستمی داشته باشد، این بدان معناست که سپرده‌گذاران بیمه‌نشده ممکن است در کوتاه‌مدت از همان نوع حمایت برخوردار نشوند.

جانت ال. یلن، وزیر خزانه داری روز سه شنبه در اشاره به این نگرانی ها پیشنهاد کرد که حتی بانک های کوچکتر نیز می توانند در برخی موارد طبقه بندی “سیستمیک” را تضمین کنند و به آژانس ها اجازه دهند سپرده های خود را متوقف کنند.

خانم یلن در یک سخنرانی گفت: «گام‌هایی که ما برداشتیم بر کمک به بانک‌ها یا دسته‌هایی از بانک‌ها متمرکز نبود. «و اگر مؤسسات کوچکتر از سپرده گذاری رنج ببرند که خطر سرایت را به همراه دارد، اقدامات مشابه می تواند تضمین شود.»

اما شانس موثر بودن چنین رویکردی – یا راه‌حل دیگری که به دولت اجازه می‌دهد بدون تصویب قانونی، اقدامی انجام دهد، مانند استفاده از یک ظرف پول در خزانه به نام صندوق تثبیت بورس – هنوز مشخص نیست.

شیلا بایر که از سال 2006 تا 2011 رئیس FDIC بود، گفت که فکر می‌کند دولت بایدن باید قانونی را پیشنهاد کند که به FDIC اجازه می‌دهد یک برنامه بزرگ‌تر بیمه سپرده را بازسازی کند و از یک روند قانونی “سریع” برای اجرای آن استفاده کند. .

او گفت، در حالی که داد-فرانک توانایی FDIC را برای راه اندازی مجدد برنامه تضمین حساب تراکنش به خودی خود محدود کرد، روندی کارآمد را برای قانونگذاران آینده فراهم کرد تا دوباره آن را راه اندازی کنند.

من امیدوارم که رئیس جمهور این درخواست را داشته باشد. خانم بایر در مصاحبه‌ای گفت: فکر می‌کنم این کار خیلی سریع اوضاع را حل می‌کند.

اما برخی هشدار دادند که اجرای بیمه سپرده‌های گسترده می‌تواند سابقه خطرناکی ایجاد کند: به مدیران بانک‌ها سیگنال می‌دهد که می‌توانند بدون کنترل ریسک کنند و منجر به درخواست برای مقررات بیشتر برای محافظت از مالیات دهندگان در برابر هزینه‌های احتمالی شود.

آرون کلاین، کارشناس ارشد مطالعات اقتصادی در موسسه بروکینگز، گفت که او حتی با اصلاح بیمه سپرده در سال 2008 مخالفت خواهد کرد، زیرا فکر می کند که این بیمه نامه موقتی است. نجات.

او گفت: «اگر فکر می‌کنیم که بازار این باور را دارد که این کارها زمانی که دائماً در مواقع بحران انجام می‌شوند موقتی هستند، پس خودمان را فریب می‌دهیم.»

آلن راپپورت گزارش کمک کرد