اتحادیه اروپا پیشنهاد جدیدی در مورد نحوه مبارزه با آلودگی نساجی دارد. باید آن را به درستی دریافت کند

کمیسیون اروپا در بررسی اخیر صفحات وب پوشاک و منسوجات دریافت که بیش از نیمی از ادعاهای سبز اثبات نشده یا به سادگی نادرست هستند.

این بدان معناست که برخی از تصمیمات خرید “سبز” که شما یا من در طول سال گذشته گرفتیم، بهتر از سایرین نبوده‌اند و می‌توانند به آشفتگی اضافه کنند.

واضح است که مد صنعتی پر از شستشوی سبز است که توسط تعاریف تحت سلطه و خودگردان از “پایداری” تسهیل می شود.

مصرف کنندگان می خواهند تفاوت ایجاد کنند. اما آیا آنها می توانند؟

تا به حال، خرده فروشی کتاب قوانین را می نویسد، و به وضوح کار نمی کند. نیاز به مقررات و زبان پایداری هماهنگ برای مصرف کنندگان هرگز مهمتر از این نبوده است.

ما می دانیم که بسیاری از مصرف کنندگان مایل به ایجاد تفاوت و خرید محصولاتی هستند که ثابت شده است برای محیط زیست بهتر هستند.

یک مطالعه اخیر توسط فوربس نشان می دهد که مصرف کنندگان نسل X و Z آماده هستند 10٪ بیشتر برای محصولی که به نظر آنها سبز است بپردازند.

این یک گرایش مصرف‌کننده قدرتمند است و می‌تواند برای انجام کارهای مفید زیادی اعمال شود، اما پس از آن باید مطمئن شویم که ادعاهای سبز ما قوی، مبتنی بر علم هستند و بهترین استانداردهای صنعت را نشان می‌دهند.

بیایید واضح بگوییم: این یک فرصت تجاری بزرگ است، اما همچنین مسئولیت بزرگی بر دوش مدیران خرده فروشی ما است.

هنگام تصمیم گیری در مورد خط مشی خود از چه روش شناسی استفاده کنیم؟

در 22 مارس، کمیسیون اروپا قرار است پیشنهاد خود را در مورد اثبات ادعاهای زیست محیطی منتشر کند.

این یکی از حیاتی ترین تحولات سیاست کنونی است، زیرا ما به عنوان مصرف کننده، نقش بزرگی در تغییر مسیر آلودگی نساجی و صرفه جویی در منابع ارزشمند خود داریم.

اما تنها زمانی می توانیم تفاوت ایجاد کنیم که بدانیم چگونه. سوال مهم در روش مورد استفاده برای زیربنای سیاست نهفته است.

برخی از ارتباطات نشان می‌دهد که ردپای محیطی محصول (PEF) ابزار اصلی مورد استفاده خواهد بود، اما در گزارش‌های اخیر اخیر، به نظر می‌رسد که کمیسیون اروپا ممکن است نسبت به روش‌های دیگر انعطاف‌پذیر باشد.

روش PEF اساسی ترین روشی است که در حال حاضر در اختیار ماست. اگر کمیسیون اروپا تصمیم بگیرد که این پیشنهاد را به روی روش‌های دیگر باز کند، این امر چالش‌هایی را برای بازار واحد ایجاد می‌کند و می‌تواند منجر به آسیب بیشتر از سود شود.

اما PEF در حال حاضر ناقص است: کمیسیون اروپا برای اولین بار PEF را در سال 2013 آغاز کرد، و از آن زمان، ما پیشرفت های عمده ای در تحقیقات و دانش پیرامون اثرات زیست محیطی صنعت نساجی داشته ایم که هنوز در روش PEF منعکس نشده است.

کاربرد ساده ارزیابی چرخه زندگی (LCA) مانند PEF اثرات مثبت الیاف طبیعی مانند جذب کربن از جو، تجدیدپذیر بودن و زیست تخریب پذیر بودن و عدم افزایش آلودگی میکروپلاستیک در محیط را در نظر نمی گیرد.

PEF باید به‌روزرسانی شود تا شامل سه شاخص مهم در رهاسازی میکروپلاستیک، زباله‌های پلاستیکی و دایره‌ای باشد.

یک سوم زباله های پلاستیکی ما از لباس ها به دست می آید

لباس یکی از بزرگترین عوامل آلودگی میکروپلاستیک است. پارچه‌های مصنوعی بزرگ‌ترین منبع میکروپلاستیک‌های شناور اولیه در اقیانوس‌های جهان هستند که ۳۵ درصد از کل آن را تشکیل می‌دهند.

با این حال انتشار میکروپلاستیک در حال حاضر در PEF اندازه گیری نمی شود.

با توجه به سهم قابل توجه لباس های مصنوعی در مد سریع و زباله های پلاستیکی، یک شاخص زباله پلاستیکی به وضوح تعریف شده نیز باید به PEF معرفی شود.

گنجاندن یک شاخص دایره ای برای تحقق اهداف اقتصاد دایره ای اتحادیه اروپا ضروری است.

ائتلاف «Make The Label Count» از زمان راه‌اندازی خود در سال 2021 برای گنجاندن این شاخص‌ها مبارزات انتخاباتی را آغاز کرده است و خواستار ایجاد زمینه‌های بازی برابر برای همه رشته‌ها بر اساس حقایق علمی واقعی است.

بسیار مهم است که PEF با آخرین علم مطابقت داشته باشد و برای هدف مناسب باشد تا اطمینان حاصل شود که به تحقق پایداری و جاه‌طلبی‌های اتحادیه اروپا کمک می‌کند.

ما نمی توانیم کارها را نیمه کاره انجام دهیم

صنعت نساجی هرگز توسط دولت تنظیم نشده است، و این بسیار مهم است که ما در اولین بار این موضوع را درست انجام دهیم.

انجام نیمه درست این کار منجر به هدایت برندها و مصرف کنندگان در مسیر اشتباه برای دهه ها می شود و تا آن زمان ما آشفتگی هایی را که در حال حاضر با آن دست به گریبان هستیم تکرار خواهیم کرد.

الیاف مصنوعی به دلیل هزینه پایین تولید، در حالت سریع بسیار رایج هستند. تخمین زده می شود که حدود 70 درصد از الیاف مورد استفاده در لباس ها مبتنی بر سوخت فسیلی است و انتظار می رود این میزان افزایش یابد.

حذف شاخص‌های مرتبط با لباس‌های مصنوعی، از جمله میکروپلاستیک‌ها، زباله‌های پلاستیکی و دایره‌ای بودن، باعث می‌شود لباس‌های ساخته شده از مواد فسیلی پایدارتر نشان داده شوند و منجر به گمراهی مصرف‌کنندگان خوش‌نیت شود.

وقت تمیز کردن خانه است. به‌عنوان طراحان لباس، مدیران خرده‌فروشی و مصرف‌کنندگان، ما تصمیمات خرید سبز را بر اساس ادعاهای مبهم و داده‌های متزلزل برای سال‌ها اتخاذ کرده‌ایم، و نتیجه به وضوح پایدار نیست – و این باید تغییر کند.

_Dalena White سخنگوی ائتلاف Make The Label Count (MTLC) است، یک ائتلاف بین‌المللی از سازمان‌هایی که تلاش می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که ادعاهای پایداری برای منسوجات در اتحادیه اروپا منصفانه و معتبر هستند.
_

در یورونیوز، ما معتقدیم که همه دیدگاه ها مهم هستند. با ما در view@euronews.com تماس بگیرید تا پیشنهادات یا موارد ارسالی را ارسال کنید و بخشی از گفتگو باشید.