بازگشت به خانه برای جنگ: چرا تعداد بیشتری از پناهندگان اوکراینی اکنون از لهستان برمی‌گردند؟

در حالی که جنگ وارد ششمین هفته خود می شود، تعداد اوکراینی هایی که تصمیم به اقامت در اتحادیه اروپا گرفته اند در حال افزایش است.

صدها اوکراینی، تقریباً به طور کامل زنان، کودکان و افراد مسن، دوشنبه شب در صف قطار شبانه به مقصد کیف در پرزمیشل، مرکز اصلی پناهندگان در جنوب شرقی لهستان، ایستادند.

در میان آنها ناتالیا، 46 ساله، با یک کت و روسری ضخیم، در صف انتظار برای اولین مرحله از سفر خود به Zaporizhzhia پس از ترک پسر 16 ساله خود در شهر کاتوویتس لهستان بود.

او به یورونیوز گفت: «نکته اصلی بیرون بردن فرزندم بود. “من موفق شدم پسرم را از یک نقطه داغ حذف کنم. آوردمش، گذاشتمش اینجا زندگی کنه تا جنگ تموم بشه و برگردم پیش شوهرم و مادرم.»

زاپوریژژیا، شهری در جنوب شرقی اوکراین، از آغاز تهاجم، مورد حملات مداوم و گلوله باران های بی رویه نیروهای روسی قرار گرفته است.

همچنین بزرگ‌ترین نیروگاه هسته‌ای اروپا را در خود جای داده است که گلوله‌باران آن در اوایل ماه مارس و فوران آتش‌سوزی نگرانی‌هایی را برانگیخت که نقض احتمالی راکتورهای آن و ذوب شدن ناشی از آن می‌تواند منجر به یک فاجعه عظیم شود – اولین در نوع خود از زمان فاجعه 1986 در چرنوبیل.

از زمان حمله روسیه بیش از یک ماه پیش، بیش از 3.9 میلیون اوکراینی کشور خود را ترک کردند که اکثریت آنها به سمت لهستان حرکت کردند.

اما برای ناتالیا، آرامش اخیر در جنگ، امکان بازگشت را باز کرد، زیرا جایگزین ماندن در خارج از کشور به طور فزاینده ای غیرقابل دفاع می شد. او گفت که بسیاری از هموطنانش همین احساس را دارند.

«بسیاری به این دلیل برمی‌گردند که نمی‌توانستند مسکن پیدا کنند، کار پیدا نکردند – امکان زندگی در اینجا وجود نداشت. ما ثروتمند نیستیم و قصد نداشتیم برای تعطیلات به اینجا بیاییم.»

حداقل در خانه می‌توانیم از منابع خود زندگی کنیم. ناتالیا تأکید کرد که خانه خانه است.

نگرانی برای اعضای خانواده بیشتر از ترس از جنگ است

برخی دیگر در ایستگاه گفتند که یکی از دلایل بازگشت آنها به خانه نگرانی اعضای خانواده و نبود امنیت در مکان های پناهندگی آنها بود.

یوری، یک استاد حقوق 71 ساله، گفت که به خاطر مادر پیرش که به تنهایی در پایتخت بود، به کیف باز می‌گشت.

“این مشکلی است که باید حلش کنم. اما من دوستانم را هم آنجا دارم، کتابهایم، کامپیوترم. در آنجا احساس آرامش بیشتری می کنم.»

اما همه برای همیشه باز نمی گردند. برخی فقط در راه هستند تا دیگران را – چه اعضای خانواده یا حیوانات خانگی – به دست آورند تا بتوانند آنها را به مکان امنی ببرند.

مارینا 34 ساله برای ملاقات با والدینش به لویو می رفت تا دختر 13 ساله اش را بگیرد و او را به هلند بیاورد.

او با صدها نفر دیگر در سه‌شنبه شب منتظر ماند، زیرا باران در میان اطلاعات داوطلبان مبنی بر تاخیر سه ساعته قطار کیف شروع به باریدن کرد.

کسانی که روی سکو جمع شده بودند با صبر و حوصله منتظر ماندند زیرا بیش از 12 کودک را روی برانکارد بردند و با خودروهای آمبولانس بردند.

“من کمی می ترسم، اما دیدم که افراد زیادی به طور کلی برمی گردند و از اینکه دیدم مردم نمی ترسند خوشحال شدم. مردم به مکان هایی می روند که حتی از Lviv یا Poltava امن تر هستند. او به یورونیوز گفت و این به من شجاعت داد.

“امواج در وسط به هم می رسند”

Maciek از Szczecin از ابتدای جنگ برای JDC، یک سازمان امدادی پیشرو یهودی، داوطلب شده است.

او قبل از بازگشت به پرزمیشل در روز یکشنبه، چند روز استراحت کرد و گفت که از کاهش چشمگیر تعداد افرادی که از اوکراین می‌آیند تعجب کرده است.

در همان زمان، تعداد افرادی که به خانه‌های خود باز می‌گردند به حدی افزایش یافته است که او و سایر داوطلبان بر این باورند که اکنون تقریباً به اندازه افرادی که از جنگ فرار کرده‌اند در حال بازگشت هستند – حداقل در مورد کسانی که از ایستگاه قطار پرزمیشل سفر می‌کنند. .

دو هفته پیش که اینجا بودم، اوضاع خیلی بدی بود. اما اکنون موج بسیار کوچکتر شده است، و به خصوص می توانید متوجه شوید که بسیاری از مردم در حال بازگشت هستند. بسیاری از آنها این تصمیم را می گیرند.»

بنابراین امواج در شب بیرون می آیند و در وسط به هم می رسند. او به یورونیوز گفت: احساس می‌کنم افراد کمتری فرار می‌کنند.

پلیس مرزی لهستان اعلام کرد که بر اساس داده های آن، حدود 21000 اوکراینی وارد کشور شده اند در حالی که حدود 12000 نفر در روز دوشنبه این کشور را ترک کردند. در مجموع 364000 نفر از 24 فوریه به اوکراین بازگشته اند.

بر اساس آمار سازمان ملل متحد، لهستان بزرگترین مقصد پناهجویانی است که از اوکراین فرار می کنند، با حدود 2.3 میلیون نفر.

ماچیک گفت و برای برخی از اوکراینی ها، زندگی در لهستان چالش برانگیز است و وضعیت آنها به دلیل کمبود منابع ناامید شده است.

بسیاری از پناهندگان در لهستان مجبور بودند به مهربانی مردم عادی تکیه کنند، زیرا کشورهای سراسر اروپا با رویکردی یکپارچه و برنامه ریزی شده برای همه چیز دست و پنجه نرم می کردند. هزینه های اساسی

دسترسی به بازار کار و آموزش عالی برای بسیاری دشوار است.

در اوایل ماه مارس، مقامات سازمان ملل هشدار دادند که تا 90 درصد از اوکراینی‌ها با فقر و آسیب‌پذیری شدید اقتصادی مواجه هستند که این کشور را به دهه‌ها عقب انداخته و زخم‌های عمیق اقتصادی بر جای گذاشته است. پناهندگان به ویژه در معرض این خطر هستند.

تعدادی از سازمان های بشردوستانه و حقوق بشر نیز نگرانی هایی را در مورد امنیت افرادی که از اوکراین وارد می شوند، از جمله نقض احتمالی قاچاق انسان مطرح کرده اند.

اما بزرگترین مشکل کمبود ظرفیت است، برخی از کسانی که بازگشته‌اند می‌گویند که هفته‌ها را در سالن‌های ورزشی و سالن‌های ورزشی در نقاط دورافتاده کشور خوابیده‌اند و مطمئن نیستند که آیا می‌توانند ترتیب بهتری برای خود بیابند یا خیر. اعضای خانواده شان اگر کمی بیشتر صبر کنند.

“مردم به دلیل واقعیت اینجا به عقب بر می گردند. پر هستیم. من اهل شمال غربی لهستان، نزدیک مرز با آلمان هستم. و حتی در آنجا پناهندگان زیادی نیاز به کمک دارند.

اگر بتوانید به دنیا بگویید، هر چیزی که اینجا خوب است بیشتر به خاطر مردم لهستان است. نه دولت.»

اما به گفته رافال کاسترزینسکی، سخنگوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، دولت لهستان کار فوق العاده ای انجام می دهد.

او به یورونیوز گفت: «دولت با توجه به تعداد بالای ورودی‌ها به طرز چشمگیری خوب عمل می‌کند.

آنها مرزها را باز نگه داشتند، که رویکردی بسیار خوشایند است. آنها نه تنها مرزها را به روی پناهندگان اوکراینی، بلکه برای اتباع کشورهای ثالث نیز باز کردند که این نیز قابل ستایش است.

کاستژینسکی گفت: «مشکلات وجود دارد – شکاف‌ها، خطرات و غیره وجود دارد – اما با توجه به کل زمینه، و با در نظر گرفتن وضعیت بسیار پیچیده، سرنوشت پناهندگان اینجا در لهستان چندان بد نیست.

“آنها کمک دریافت می کنند – نه همیشه در حدی که دوست دارند، اما کمک دریافت می کنند.”