آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
خانواده‌هایی که در طول بحران کووید از دیدن عزیزانشان در خانه‌های مراقبت قفل شده‌اند، در بحبوحه گزارش‌هایی مبنی بر اینکه ملاقات‌های محدود همچنان «مشکلات شدید» ایجاد میکند، درخواست‌ها برای تصویب قانون جدید برای جلوگیری از تکرار آن را افزایش داده‌اند.
قبل از سومین سالگرد قرنطینه همه‌گیر در بریتانیا، افرادی که آخرین مراحل زندگی بستگان خود را از دست داده‌اند ابراز خشم می‌کردند که برخی از خانه‌های مراقبت، علی‌رغم وعده دولت مبنی بر توقف این عمل، هنوز از دسترسی به آن محروم هستند. چهار ماه پیش، وزیر مراقبت، هلن واتلی، گفت که «مصائب، ناامیدی و خشم ناشی از دوری از کسی که به شدت نگران او هستید را «رفع» خواهد کرد.
دایان میهو، یکی از بنیانگذاران گروه کمپین حقوق برای ساکنان، گفت: «بسیاری از افراد هنوز خانواده ها را از دیدن عزیزانشان باز می دارند، حتی در شرایط پایان زندگی.
“این باعث ناراحتی شدید می شود و باید متوقف شود.”
برخی از خانه‌های سالمندان در طول شیوع کووید، برخلاف دستورالعمل‌های دولت، کاملاً به روی خانواده‌ها بسته شده‌اند.
قانون جدید به هر کسی که در یک خانه مراقبتی یا بیمارستان است حق داشتن حداقل یک حامی مراقبتی را می دهد که بتواند در هر شرایطی از آنها حمایت حضوری کند. کارول هال، پدرش، جان کنیبون، 93 ساله، پس از 12 ماه انزوا در یک خانه مراقبتی در پلیموث درگذشت، به Whately گفت: “به این کار ادامه بده.”
او گفت: «برای پدر، این ویرانگر بود. او فکر می کرد که ما او را رها کرده ایم. به سراشیبی رفت. من از نگرانی در مورد اینکه جهنم در آنجا چه می گذرد عذاب می دادم.»
“قانون گلوریا” پیشنهادی به نام مادر بازیگر تئاتر موزیکال روتی هنشال نامگذاری شده است. هنشال در سال 2020 شاهد افول مادرش از طریق پنجره خانه مراقبت بود. او روز دوشنبه همچنین وزیران را به چالش کشید و به دیلی میرور گفت: «می‌خواهید روزهای آخرتان چگونه باشد؟ شاید یک روز در یک خانه مراقبت باشید و خانواده‌تان به شما دست تکان دهند.»
وایتی گفت که او “روی گام های بعدی کار می کند تا مطمئن شود” از دستورالعمل های دولت پیروی می شود.
او گفت: “من می دانم چه احساسی دارد که به شما می گویند نمی توانید کسی را که دوست دارید ملاقات کنید.” «سال گذشته، وقتی مادرم در بیمارستان بسیار بیمار بود و محدودیت‌های ملاقات به این معنی بود که نمی‌توانم او را ببینم، نمی‌دانستم که دوباره زنده ببینم یا نه. به همین دلیل است که من بسیار متعهد هستم که مطمئن شوم مردم می توانند عزیزانشان را در خانه های مراقبت و بیمارستان ها ملاقات کنند.»
وزارت بهداشت و مراقبت های اجتماعی تأیید کرد که گزارش هایی دریافت کرده است مبنی بر اینکه رهنمودهایی مبنی بر اینکه ساکنان باید همیشه بتوانند حداقل یک بازدیدکننده را دریافت کنند، رعایت نشده است. این سازمان از افراد آسیب دیده خواست تا به خانه یا کمیسیون کیفیت مراقبت شکایت کنند.
ماری توتل که نمی توانست به مدت هفت ماه در سال 2020 برای دیدن مادر 99 ساله خود، وینی والمزلی، به داخل یک خانه مراقبتی لنکاوی برود، گفت: “این ناراحتی او را به حدی افزایش داد که ناامید شد.”
پس از ارتقاء خبرنامه
سه روز بعد از اینکه بالاخره وارد شد، مادرش فوت کرد. نوه هفت ساله وینی هنوز از اینکه نمی تواند او را قبل از مرگ ببیند ناراحت است.
توتل گفت: «این باید قانون باشد. “اگر کسی به خانه مراقبت می رود، خانه اوست.”
هلن وایلدبور، مدیر انجمن اقوام و ساکنان، گفت که سالگرد اولین قرنطینه ملی در روز پنجشنبه، خاطرات «از دست دادن تسلیت‌ناپذیر نداشتن فرصت خداحافظی» را زنده میکند.
وی با اشاره به ادامه رسوایی در مورد احزاب های داونینگ استریت که بوریس جانسون در مورد آن روز چهارشنبه در پارلمان مورد بررسی قرار خواهد گرفت، گفت: «تضاد [with] رنج خانواده ها نمی تواند شدیدتر باشد. اکنون وایت هال این فرصت را دارد که این را درست کند و بگوید: “دیگر هرگز.”
لیز کندال، وزیر مراقبت در سایه، از حزب کارگر، گفت: “کارگر به مبارزه برای حقوق ساکنان برای ملاقات در قانون ادامه می دهد و به رسوایی ممنوعیت بازدید عمومی پایان می دهد. با نزدیک شدن به سومین سالگرد قرنطینه، دولت هیچ بهانه‌ای برای تداوم سرخوردگی و تاخیر خود تمام کرده است.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
