به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
اچاولاً، آنچه مقامات مالی سوئیس به درستی دریافت کردند. آنها متوجه شدند که اعتماد خارجیها به کردیت سوئیس تلف شده است. آنها دیدند که فرار سپرده گذاران که هفته گذشته به 10 میلیارد یورو (8.7 میلیارد پوند) در روز رسیده بود، بدتر خواهد شد. آنها میدانستند که تنها یک تصاحب کامل، برخلاف جراحیهای پیچیده مالی، میتواند در برابر هجوم دیگری از سوی بازارها مقاومت کند.
در این صورت، خریدار باید UBS باشد، یک موسسه معتبر که میتوان به مدیریت آن گفت که به وظیفه میهنپرستانه خود فکر کند و این معامله را در یک آخر هفته انجام دهد. و شرایط، در ارزش اسمی، برای UBS سخاوتمندانه به نظر می رسند، بنابراین خطر ایجاد یک گرداب بانکی بزرگتر کاهش می یابد. این خطر برطرف نشده است، اما بسیاری از صداهای بزرگ بانکی قضاوت کردند که خریدار در حال معامله است (مثلاً یک معامله بهتر از معامله غیرمعمولی که Lloyds TSB نجات بانک هالیفاکس اسکاتلند در سال 2008 بود).
بنابراین، به عنوان تمرینی برای حل و فصل عمل گرایانه، می توانست بدتر باشد. تظاهر به این که فروش کاملاً یک راه حل بخش خصوصی است، نابخردانه است زیرا UBS قویاً در این معامله مسلح بود (همانطور که بیانیه بانک روشن کرد، کم و بیش) و ضمانت زیان تا 9 میلیارد فرانک سوئیس (7.9 پوند) داده شده است. bn) به اضافه 100 میلیارد فرانک خط نقدینگی. اما این یک ملیسازی ناامیدانه نیست که سرمایهگذاران را در همه جا وحشت زده کند.
سپس، با این حال، تصمیم گیج کننده برای از بین بردن دارندگان اوراق قرضه AT1 به ارزش 16 میلیارد فرانک سوئیس یا اوراق بهادار ردیف 1 جایگزین به طور کامل در حالی که به سهامداران کردیت سوئیس اجازه می دهد با پرداخت 3 میلیارد فرانک سوئیس (2.6 میلیارد پوند) فرار کنند، می رسد. ) در قالب سهام UBS. می توان این نظر را داشت که سهامداران فقط مبلغ ناچیزی کمتر از یک فرانک برای هر سهم دریافت می کنند، اما بر اساس حقوق، این رقم باید صفر باشد. ما فکر می کردیم قوانین پس از سال 2008 کاملاً واضح است: سهامداران قبل از اینکه دیگران ضربه بخورند حذف می شوند.
چرا مقامات سوئیسی این اصل به ظاهر مقدس را نادیده گرفتند؟ آنها توضیح ندادند، که اوضاع را بدتر می کند. آیا این تلاشی برای در امان ماندن از تحقیر کامل برای مدیریت کردیت سوئیس بود که یک اولویت انحرافی بود؟ آیا این آخرین حرکت در ترویج خط “ادغام توافق شده” بود که هیچ کس آن را باور نمی کند؟ یا اینکه حداقل در سوئیس این واقعیت است که به نظر می رسد چاپ کوچک اوراق قرضه به تنظیم کننده ها اجازه می دهد تا هر کاری که می خواهند انجام دهند، پس چرا به آنچه، یکی از افراد مشکوک، یکی از خواسته های کلیدی اتاق هیئت مدیره UBS بود، تعظیم نکنیم؟
حقیقت هرچه باشد، به خاطر 3 میلیارد فرانک سوئیس – مبلغی سرسام آور – مقامات سوئیسی قوطی کرم را باز کردند، همانطور که سایر تنظیم کننده ها بلافاصله تشخیص دادند. بانک مرکزی اروپا و بانک انگلستان، ضمن استقبال از اقدام “جامع” سوئیس، به طور جداگانه اعلام کردند که در صورت لزوم در مورد ضربه زدن به سهامداران نرمش نکرده اند. بانک مرکزی اروپا گفت: «ابزارهای سهام مشترک اولین ابزارهایی هستند که زیانها را جذب میکنند و تنها پس از استفاده کامل از آنها باید ردیف 1 اضافی حذف شود.»
البته هیچ کس نباید خود را گول می زد که اوراق قرضه ATI بدون ریسک هستند. این اسکناسهای به اصطلاح «سرمایه احتمالی» برای جبران ضرر در شرایط بحران و کاهش بار بدهی بانک طراحی شدهاند. اگر سهامداران نیز صفر شده بودند، هیچ دلیلی برای شکایت، قانونی یا اخلاقی وجود نداشت. مشکل صرفاً پاره کردن سلسله مراتب دردهای مالی است.
رویکرد سوئیس – به طور بالقوه – می تواند عواقب بزرگی داشته باشد. اگر اوراق قرضه AT1 پرریسکتر از آنچه قبلاً تصور میشد تلقی شود، بانکها باید نرخهای بهره بالاتری را برای انتشار آنها ارائه کنند که این امر هزینههای تأمین مالی آنها را با تأثیرات ضربهای در طول زمان بر قیمت اعتبار در دنیای واقعی افزایش میدهد. از آنجایی که تخمین زده می شود 275 میلیارد دلار (224 میلیارد پوند) از این ابزارها در سراسر جهان عرضه می شود، بازار کمی نیست که بتوان با آن دست و پنجه نرم کرد – بنابراین سایر تنظیم کننده ها به تقلا می افتند که بگویند هیچ چیزی در حیاط پشتی آنها تغییر نکرده است.
مینی درام با اوراق قرضه AT1 می تواند یکی از دو راه باشد. دارندگان اوراق قرضه در بانکهای غیرسوئیسی میتوانند شانههای خود را بالا انداخته و بگویند که سوئیسیها بهطور خاص سوئیسی هستند، چیزی که خیابان Threadneedle و ECB امیدوارند. روش دیگر، یک ابزار مالی طراحی شده برای جذب شوک ها می تواند شروع به ایجاد چند شوک کند، که به اعتماد بیشتر به سیستم بانکی کمکی نمی کند.
در خبر بهتر، تنش در دنیای بانکداری کاهش یافت، زیرا بانکهای مرکزی مقادیر زیادی نقدینگی دلاری ارائه کردند – پیشنهادهایی که به طرز دلگرمکنندهای تاکنون به ندرت مورد استفاده قرار گرفتهاند. اما تاثیر طولانی مدت ماجرای ATI ناشناخته بزرگ است. این مخلوط به فروش Credit Suisse کمک کرد، اما هیچ منطقی برای دادن چیزی به سهامداران وجود نداشت. سرمایه گذاران حق دارند گیج شوند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.