“عشق هویت نمی شناسد”: فرزندان ازدواج های مختلط در قبرس می پرسند ما کیستیم؟

قبرس نیم قرن پرتلاطم را پشت سر گذاشته است.

در سال 1974، پس از حمله ترکیه به شمال، جزیره کوچک مدیترانه ای به دو نیمه تقسیم شد – یکی یونانی و دیگری ترکی. هر کدام دارای نظام سیاسی جداگانه با حقوق شهروندی متفاوت هستند.

میراث ماندگار آن شغل هنوز بر هزاران نفری که زندگی برون مرزی دارند تأثیر می گذارد.

اومیت، یک مهندس الکترونیک 44 ساله، کسب و کار خود را در نیکوزیا پایتخت تقسیم شده قبرس، اما در سمت خط سبز که توسط ترکیه اداره می شود، اداره می کند.

داستان او در سال 1975 زمانی آغاز شد که پدرش از ترکیه به قبرس شمالی آمد و با مادرش که یک شهروند قبرسی است آشنا شد. این زوج برای مدت کوتاهی ازدواج کردند، زمانی که اومیت یک ساله بود، راه خود را از هم جدا کردند. علیرغم اینکه اومیت در جزیره به دنیا آمده و بزرگ شده است و مادرش شهروند قبرسی است، در سطح بین المللی بدون تابعیت شناخته می شود.

شناسنامه ای که وی از جمهوری ترک قبرس شمالی (TRNC) دریافت کرده است توسط هیچ کشوری غیر از ترکیه به رسمیت شناخته نمی شود.

او در سال 2006 از مقامات قبرس درخواست تابعیت کرد، اما با گذشت 17 سال، هنوز پاسخ رسمی در مورد اینکه چرا نمی تواند آن را دریافت کند، ندارد.

او می‌گوید: «من هر 6 ماه یک بار به وزارتخانه می‌رفتم تا ببینم در درخواستم چه اتفاقی می‌افتد، اما پاسخی نداشتم. وی پس از اینکه به این نتیجه رسید که هرگز پاسخی نخواهد گرفت، پرونده را به دادگاه کشاند.

پدر دو فرزند حاضر به تسلیم شدن نیست، مخصوصاً اکنون مشکلات شهروندی او به یک مسئله نسلی تبدیل شده است.

دو فرزند اومیت نیز با وجود اینکه مادرشان اهل جمهوری قبرس است، نتوانسته اند تابعیت قبرس را دریافت کنند.

ممکن است درخواست من را به تعویق بیندازند زیرا پدرم شهروند ترکیه است، خوب، اما پسر 11 ساله و دختر 9 ساله من چطور؟ اومیت می پرسد.

من و شریکم، هر دو اهل جزیره هستیم، اینجا به دنیا آمده ایم، هر دوی ما گواهی تولد از مقامات قبرس داریم و به علاوه من حتی شهروند ترکیه نیستم.

او همچنین می افزاید: «من پس از از دست دادن امید در خانه، سعی کردم شهروند ترکیه شوم، چاره دیگری نداشتم، اما طبق سوابق رسمی ترکیه وجود ندارم».

والدین اومیت در TRNC ازدواج کردند، اما ازدواج از سمت شمال مرز به طور رسمی توسط جمهوری قبرس به رسمیت شناخته نشده است.

در آن زمان، تازه ازدواج کرده‌ها مقامات ترکیه را در مورد عروسی خود در این جزیره مطلع نکردند، و طبق سوابق ترکیه، والدین اومیت هرگز ازدواج نکردند و این امر اثبات هویت او را سخت‌تر کرد.

«قبرس» موضوعی حساس و پیچیده با سابقه طولانی درگیری های ترکیه و یونان است.

و این همان جایی است که بی تابعیتی Umit سرچشمه می گیرد.

آشیل سی امیلیانیدس، استاد حقوق و رئیس دانشکده حقوق دانشگاه نیکوزیا می‌گوید که این مسئله فقط به کودکان ازدواج مختلط به طور کلی مربوط نمی‌شود، بلکه به ویژه به فرزندان ترک‌های قبرسی و افراد ترک تبار مربوط می‌شود.

او توضیح می‌دهد که مشکل از وضعیت پیچیده‌ای ناشی می‌شود که اغلب «مشکل قبرس» نامیده می‌شود:

در سال 1974 ترکیه به بخش شمالی جزیره حمله کرد و از آن زمان تا کنون بخش شمالی جزیره را اشغال کرده است و در سال 1983 منطقه اشغالی را به عنوان “جمهوری ترک قبرس شمالی” اعلام کرد، نهادی که در سطح بین المللی (به جز ترکیه) به رسمیت شناخته نشده است.”

پروفسور Emilianides توضیح می دهد که جمهوری قبرس به طور مرتب ترکیه را به تلاش برای تغییر ویژگی جمعیتی منطقه اشغالی از طریق کاشت مهاجران از سرزمین اصلی ترکیه متهم کرده است.

با توجه به این موضوع، جمهوری قبرس استدلال می کند که قانونی شدن احتمالی شهرک نشینان ترک نه تنها ساختار جمعیتی جزیره را تغییر می دهد و منبع دائمی تنش محسوب می شود، بلکه ثبات و امنیت جمهوری را بیشتر تهدید می کند. او می افزاید که توسط شورای اروپا نیز به تصویب رسید.

به گفته پروفسور Emilianides، دولت جمهوری قبرس به راحتی تصمیم نمی گیرد، زیرا مناطقی که ازدواج در آن برگزار می شود تحت کنترل آن نیست و اغلب اطلاعات کافی برای تأیید اینکه آیا این مورد غیرقانونی است یا خیر ندارد. تسویه حساب یا خیر

اتباع ترکیه می توانند از طریق مرزهای شمالی تحت کنترل TRNC از جزیره بازدید کنند و جمهوری قبرس هر فردی را که از طریق این مرزها وارد جزیره می شود “غیر قانونی” تعریف می کند.

آیا این موضوع با ارزش های اروپایی در تضاد است؟

فعالانی که به افرادی که علیه جمهوری قبرس اقدام قانونی می‌کنند کمک می‌کنند، استدلال می‌کنند که هر کودکی حق داشتن یک ملیت را دارد و اقدامات فعلی حقوق بشر را نقض می‌کند.

اتحادیه اروپا کل جزیره را در نظر می گیرد به عنوان بخشی از اتحادیه اروپا، اما فعالان می گویند پس چرا ارزش های اروپایی رعایت نمی شود؟

تعدادی از فعالان، پشت طرحی به نام «بی اعتبار» اکنون در حال جمع‌آوری امضا هستند تا درخواست تجدیدنظر به کمیته درخواست‌های پارلمان اروپا ارائه کنند.

جان، (نام واقعی او نیست) یکی از اعضای Uncredentialeds است.

او می‌گوید: “ما از دولت لطف نمی‌خواهیم. ما هیچ وابستگی سیاسی و یا منافع سیاسی نداریم. ما فقط می‌خواهیم از حق قانون اساسی خود استفاده کنیم، که به وضوح بیان می‌کند که هر فرزند والدین شهروند قبرسی حق شهروندی قبرسی را دارد.” .

«اکثریت این کودکانی که برای گرفتن تابعیت ترکیه تلاش کردند، هرگز به ترکیه نرفته‌اند و هیچ ارتباطی با آنجا ندارند. آنها خود را قبرسی معرفی می کنند، اما به طور رسمی به عنوان چنین رسمی شناخته نمی شوند.”

ادعا می شود که جمهوری قبرس یا عمداً به درخواست ها پاسخ نمی دهد، یا روند را به تاخیر می اندازد تا به افرادی که ریشه ترکی دارند، تابعیت داده نشود، حتی اگر ریشه ترکی متقاضی به دو نسل قبل بازگردد.

فعالان ادعا می‌کنند که مواردی را نیز دیده‌اند که در آن افرادی که در ترکیه زندگی می‌کنند، اما هرگز پا به داخل جزیره نگذاشته‌اند، به دلیل پیوندهای اجدادی خود با قبرس، به راحتی تابعیت قبرس را دریافت می‌کنند تا تابعیت اتحادیه اروپا شوند.

آنها می گویند این یک استاندارد دوگانه است.

یورونیوز برای اظهار نظر به وزارت کشور قبرس مراجعه کرد و درخواست تعداد رسمی درخواست های شهروندی را که از سال 2003 تاکنون توسط فرزندان ازدواج مختلط بررسی نشده است، درخواست کرد، اما هنوز هیچ پاسخی دریافت نکرده است.

بسیاری از پرونده های قضایی توسط افرادی که پاسخی به درخواست شهروندی خود دریافت نکرده اند، تشکیل شده است.

مدعیان استدلال می کنند که دستیابی به اسناد موجود در پرونده درخواست یا دریافت به روز رسانی از مقامات غیرممکن است. حتی برخی می گویند شماره مرجعی به آنها داده نشده است.

جان ادعا می‌کند که دادگاه‌ها نیز عمداً پرونده‌ها را به پایان نمی‌رسانند تا از انجام اقدامات بعدی جلوگیری کنند.

او می‌گوید: «برای مراجعه به دادگاه‌های اروپایی حقوق بشر، فرسودگی راه‌حل‌های داخلی ضروری است، وقتی پاسخی در داخل دریافت نکنیم، نمی‌توانیم پرونده‌ها را به جای دیگری ببریم».

جان و دوستانش در Uncredentialeds کمپین خود را در ماه مارس ادامه خواهند داد و در حال برنامه ریزی برای ثبت درخواست خود در پایان ماه هستند.

بر اساس ارقام غیر رسمی حدود 30 هزار نفر به طور مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر تاخیر در نهایی کردن درخواست های شهروندی قرار گرفته اند. جان معتقد است که مردم به دلیل ترس از واکنش جمهوری قبرس یا TRNC در دادن امضای خود مردد هستند.

او می گوید: “افراد متولد شده در ازدواج های مختلط والدین خود را انتخاب نکرده اند، آنها گناهی ندارند اما حق اساسی انسانی آنها برای داشتن یک ملیت نقض می شود.” عشق هویت نمی شناسد شعار آنهاست.

برخی از متولدین این ازدواج‌ها اکنون بزرگسالانی در سنین 30 و 40 سالگی هستند و تنها دو گزینه برای دریافت پاسپورت بین‌المللی به رسمیت شناخته شده دارند: از ترکیه یا RoC.

هوری یک دانشگاهی 33 ساله در دانشگاه مدیترانه شرقی است.

او داستان خود را اینگونه تعریف می کند: “رویای من تحصیل در انگلستان بود، اما نتوانستم پاسخ سریعی از مقامات در مورد درخواست شهروندی خود که حدود 17 سال پیش در قبرس انجام دادم دریافت کنم. زمانی که در دانشگاه در انگلستان پذیرفته شدم. یک گزینه برای من باقی ماند و آن این بود که برای تحصیل در آنجا پاسپورت ترکیه بگیرم. آژانسی که با مدارک من کار می کرد با درخواست ویزای دانشجویی من مشکل داشت و من از درخواست مجدد برای ویزای انگلستان به مدت 10 سال محروم شدم.

حوری ادامه می دهد. “من در قبرس به دنیا آمدم، در قبرس بزرگ شدم، مادرم قبرسی است و پدرم نزدیک به 50 سال اینجا زندگی کرد، نمی دانم چه چیز دیگری برای اثبات هویت قبرسی خود نیاز دارم. من هیچ ارتباطی در ترکیه ندارم، من نیستم. از ترکیه، داشتن پدری که در ترکیه متولد شده است، به طور خودکار به این معنا نیست که من اهل ترکیه هستم، اما مجبور شدم تابعیت ترکیه را بگیرم زیرا چاره دیگری نداشتم.

اگر فقط می توانست شهروندی قبرس را دریافت کند، رویای کودکی خود را برآورده می کرد که همچنین باعث می شد او یک شهروند اتحادیه اروپا باشد و در آن زمان (قبل از برگزیت) برای سفر و تحصیل در بریتانیا آزاد باشد.

آیا چشم اندازی برای راه حل وجود دارد؟

پروفسور امیلیانیدس تاکید می کند که “در ماه های اخیر بحث عمومی گسترده تری در مورد چگونگی حل این موضوع بدون تضعیف موقعیت بین المللی جمهوری قبرس و/یا بدون اینکه این به عنوان قانونی سازی حل و فصل تفسیر شود، وجود داشته است”.

یک سوال پارلمانی توسط یکی از اعضای پارلمان اروپا مطرح شد نیازی کیزیلیورک در اکتبر 2022 در رابطه با مشکلاتی که قبرس های بی تابعیت با آن روبرو هستند و کمیسیون در آن اعلام کرد واکنش، بر اساس قانون مقرر در دیوان دادگستری اتحادیه اروپا، هر یک از کشورهای عضو شرایط لازم را برای احراز و از دست دادن تابعیت خود در چارچوب حقوق بین‌الملل تعیین می‌کنند. با این حال، در مواردی که تحت پوشش قوانین اتحادیه اروپا قرار می گیرد، قوانین کشورهای عضو در مورد تابعیت نیز باید با قوانین اتحادیه اروپا مطابقت داشته باشد.

بسیاری از ترک‌های قبرس مانند کنان، یک بریتانیایی قبرسی 65 ساله، معتقدند مردم عادی بیشترین تنش‌های سیاسی را تحمل می‌کنند.

جامعه در شمال شاهد افزایش جمعیت در سال های اخیر بوده است و بسیاری از مردم از ترکیه به این جزیره مهاجرت کرده اند. برخی از مردم محلی نگرانند که این ممکن است مذاکرات صلح آتی را که در حال حاضر متوقف شده اند، تضعیف کند.

ریشه مشکل ترکیه و یونان و تمایل آنها برای زنده نگه داشتن درگیری برای دستاوردهای سیاسی است. او می گوید.

“قبرسی ها در سمت جنوبی از یونان راضی نیستند و جامعه در شمال از ترکیه راضی نیستند، اگر ما را به حال خود رها کنند، ما به عنوان دو جامعه تا ابد به عنوان یک کشور با خوشبختی زندگی خواهیم کرد. نسل من روزهای خونینی را دیده است. من درک می کنم که چرا آنها نمی توانند بسته را پیدا کنند زیرا عزیزان خود را از دست داده اند، اما در عین حال شاهد بودیم که چگونه مردم جنوب از همسایگان ترک خود محافظت می کنند و شمال از دوستان جنوبی خود محافظت می کنند.

او می افزاید: «نسل جدید گذشته را پشت سر گذاشته و می خواهد به زندگی خود ادامه دهد.

بررسی ها نشان می دهد که اکثریت هر دو جامعه خواهان راه حلی برای مناقشه طولانی مدت هستند. با توجه به الف گزارش 2019 توسط گروه بانک جهانی، “مدل فدراسیون دو منطقه ای، دو جمعی، قابل قبول ترین مدل در شمال و دومین الگوی قابل قبول در میان جامعه یونانی قبرس است”.

دیگر پژوهش انجام شده در سال 2020 توسط دانشگاهیان نشان داد که آرزوی یک قبرس فدرال با اکثریت واضح 66.5 درصد در میان یونانی‌های قبرس و 63.6 درصد در میان ترک‌های قبرس ثبت شده است.