آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
مناگر یک بانکدار هستید، یک ماه است که فراموش کرده اید. دو بانک منطقه‌ای ایالات متحده به دیوار کشیده‌اند، بانک‌های مرکزی در دو سوی اقیانوس اطلس مجبور شده‌اند صدها میلیارد دلار وام اضطراری برای تقویت سیستم مالی ارائه دهند، و گروه مالی سوئیسی Credit Suisse به طرز شرم‌آوری جذب شده است. UBS بزرگتر به دستور تنظیم کننده آن. حدود نیم تریلیون دلار از ارزش گذاری های بازار سهام بانک ها پاک شده است.
اگرچه تاریخ خود را تکرار نمی کند، اما به اندازه کافی قافیه می شود که بپرسیم آیا ما در آستانه یک بحران مالی جهانی دیگر هستیم. کمی زمینه برای مشکلات فعلی ممکن است به پاسخگویی کمک کند.
تورم در بریتانیا، سرزمین اصلی اروپا و ایالات متحده بالا است. سیاست استاندارد اقتصاد کلان برای جلوگیری از تورم بالا، انعقاد قراردادهای سخت پرداخت در بخش دولتی نیست. افزایش نرخ بهره بر عهده بانک های مرکزی است. نرخ‌های بالاتر به معنای هزینه بالاتر وام‌گیری برای همه، کاهش تمایل خانوارها و کسب‌وکارها به صرف پول برای اعتبار و کاهش تقاضای کل در مقابل عرضه است. انجام این کار به گونه ای که تورم را بدون ایجاد رکود کاهش دهد، تعادل سختی است. این دقیقاً همان کاری است که بانک انگلستان، بانک مرکزی اروپا و فدرال رزرو ایالات متحده در سال گذشته تلاش کرده اند انجام دهند.
این افزایش نرخ بهره به طور فزاینده ای باعث بروز مشکلاتی در بخش های مختلف سیستم مالی جهانی می شود. و موضوع مشترکی که در این بحران و سایر بحران‌های اخیر جریان دارد، بازار اوراق قرضه است که از اوراق بهادار صادر شده توسط دولت‌ها و شرکت‌ها به طور یکسان تشکیل شده است.
در حالی که بودجه کوچک کواسی کوارتنگ جرقه ای بود که در پاییز گذشته گرداب مالی در بریتانیا را شعله ور کرد، افزایش نرخ های بهره و کاهش قیمت اوراق قرضه در ماه های منتهی به آن لحظه، پایه های آسیب پذیری صندوق های بازنشستگی را ایجاد کرد که به نوعی درگیر بودند. تخصیص دارایی به نام سرمایه گذاری مبتنی بر بدهی (LDI) به نوبه خود تند و زننده. زمانی که آنها به بدی تبدیل شدند، سقوط دولت لیز تراس و مداخله اضطراری بانک انگلستان برای تثبیت سیستم لازم بود.
در ایالات متحده، بانک سیلیکون ولی (SVB) در این ماه پس از فرار سپرده گذاران سقوط کرد – دومین ورشکستگی بانکی ایالات متحده از نظر دارایی در تاریخ. این اجرا به دنبال پذیرش زیان نزدیک به 2 میلیارد دلار (1.6 میلیارد پوند) در دارایی های اوراق قرضه دولتی بلندمدت آن بود که آن را نیازمند تجدید سرمایه کرد. Signature Bank و Silvergate کوچک – دو بانکی که از نظر شهرت بیشترین ارتباط را با صنعت ارزهای دیجیتال داشتند – نیز با فرار سپرده گذاران تعطیل شدند.
اوراق قرضه دولتی به عنوان بهترین وثیقه در اطراف در نظر گرفته می شود. اما فدرال رزرو در مداخله خود، دهه ها ارتدوکس را معکوس کرد و وام اضطراری را در مقابل ارزش اسمی کل دارایی های اوراق قرضه دولتی به جای ارزش بازار (بسیار پایین تر) آنها ارائه کرد. این به نظر مبهم است، اما گویا است. این به تشخیص این نکته اشاره می کند که زیان های تحقق نیافته بانک ها در پرتفوی اوراق قرضه آنها به اندازه کافی بزرگ است که نشان دهنده یک ریسک سیستمی باشد و بنابراین نیاز به یک واکنش سیاستی فوق العاده دارد.
با حدود 128 تریلیون دلار، بازار اوراق قرضه از نظر اندازه بازار سهام جهانی را کوچکتر می کند. اینجا جایی است که دولت ها، شرکت های بزرگ و بانک های بزرگ برای استقراض پول می روند. به این ترتیب، نقش کاملاً مرکزی را در سیستم مالی جهانی ایفا می کند. نحوه ارزش گذاری اوراق قرضه به طور مستقیم با انتظارات بازار در رابطه با مسیر آینده نرخ بهره مرتبط است. طی سال گذشته بانک‌های مرکزی مانند بانک انگلستان، بازارهای مالی را با سرعت و میزان افزایش نرخ بهره شگفت‌زده کرده‌اند. و این به شدت به قیمت اوراق قرضه ضربه زده است. برای بیان برخی ارقام، قیمت اوراق قرضه دولتی 10 ساله امروز حدود 20 درصد کمتر از قیمت پایان سال 2021 است. اوراق قرضه امن و حتی خسته کننده تلقی می شوند. آنها هر چیزی جز این بوده اند.
آیا کردیت سوئیس یکی دیگر از قربانیان زیان بازار اوراق قرضه بود؟ نه مستقیم. در عوض، این شرکت دهه گذشته را گذرانده و از رسوایی به اشتباه استراتژیک و دوباره بازگشته است. این بانک به عنوان ضعیف ترین بانک بزرگ اروپا شهرت پیدا کرد. بانک‌ها برای بقای خود نیازمند اعتماد هستند و با شکست‌هایی مانند SVB و Signature که در آمریکای شمالی ظاهر شد، سپرده‌گذاران و مشتریان عصبی Credit Suisse دلیل کافی برای فرار به موسسات امن‌تر پیدا کردند. با اجرای یک بانک قابل توجه در حال انجام، این تهدید بسیار واقعی وجود داشت که اگر تنظیم کننده ها مجبور به معامله نمی شدند، کردیت سوئیس سقوط می کرد. این واقعا زشت بود
پس از ارتقاء خبرنامه
واکنش بانک انگلستان به بحران LDI سریع و بزرگ بود. پاسخ فدرال رزرو به سقوط SVB و Signature و همچنین واکنش بانک ملی سوئیس به اجرا در Credit Suisse نیز همینطور بود. زمینه این رویدادها افزایش نرخ بهره و پیامدهای مالی است که چنین حرکاتی به همراه دارد.
سیاست پولی ظاهراً با “وقفه های طولانی و متغیر” کار می کند. گاه به گاه با میخ های تیز و غیرخطی همراه می شود.
توبی نانگل یک اقتصاددان مستقل است و 25 سال به عنوان مدیر صندوق در کلمبیا Threadneedle گذرانده است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
