دیدگاه آبزرور در مورد شکست جرمی هانت در مقابله با زخم های به جا مانده از ریاضت | سرمقاله ناظر

بیش از یک دهه ریاضت اقتصادی جرمی هانت را هنگام تحویل اولین بودجه خود به دام انداخت و او را در گوشه و کنار گذاشت. او که پس از سال‌ها سرمایه‌گذاری ناکافی به خود اجازه می‌داد تنها منابع ناچیزی را برای بازسازی بریتانیا شروع کند، به تمدید بودجه مراقبت از کودکان که ارائه‌دهندگان مهدکودک به سرعت آن را بسیار ناچیز برای نجات بسیاری از خارج شدن از تجارت محکوم کردند، به خود می‌بالید.

میلیاردها پوندی که صدراعظم برای جبران کسری‌های مالی بسیاری در بخش دولتی نیاز داشت، وجود نداشت، اگرچه چشم‌انداز اقتصادی بدی که او از سلف خود، کواسی کوارتنگ به ارث برده بود، تا حدودی کاهش یافته بود. صدراعظم برای پوشاندن ناتوانی خود، عمدتاً دستگاه دولتی در حال فروپاشی را نادیده گرفت تا بر یارانه های چشم نواز و معافیت های مالیاتی برای تجارت تمرکز کند. علاوه بر بودجه مراقبت از کودکان، محافظت بیشتری در برابر افزایش قیمت انرژی در ماه آوریل و میلیون ها پوند برای جلوگیری از موج دیگری از بسته شدن استخرها وجود داشت. این سرهم‌بندی نمی‌توانست این واقعیت را پنهان کند که او نتوانست از متحمل شدن بزرگ‌ترین کاهش درآمد متناسب با تورم از زمان شروع رکوردها در دهه 1950 توسط یک خانوار متوسط ​​جلوگیری کند.

این کاهش لرزه‌ای 6 درصدی طی دو سال منتهی به آوریل 2024 را می‌توان به روش دیگری اندازه‌گیری کرد و آن این است که ببینیم چه زمانی درآمدهای تعدیل‌شده بر اساس تورم – معیاری که قدرت خرج کردن هر پوند در جیب شما را در نظر می‌گیرد – به سطح دیده‌شده بازمی‌گردد. در سال 2008. اندیشکده بنیاد رزولوشن می گوید ترکیبی از رشد اقتصادی ضعیف، تورم بالا و افزایش اندک حقوق به این معنی است که انتظار نمی رود میانگین بسته دستمزد تا سال 2026 به سطح واقعی خود در سال 2008 بازگردد.

چنین کارنامه ای به خودی خود باید به معنای پایان این دولت جناح زده و بداخلاق در انتخابات بعدی باشد. این نشان می‌دهد که چگونه صدراعظم محافظه‌کاران متوالی از جورج آزبورن به بعد، خدمات عمومی را از منابع محروم کرده‌اند – انجام برعکس تعمیر سقف در حالی که آفتاب می‌درخشد – در حالی که نتوانسته‌اند سرمایه‌گذاری تجاری را که مشاغل پردرآمد ایجاد می‌کند و سودهای منظمی که از شکوفایی حمایت می‌کند، تحریک کنند. اقتصاد.

جای زخم بر جای مانده از سخت ترین قراردادهای برگزیت باید ذکر شود. در تحلیل و پیش‌بینی مستقل خود که با بودجه همراه است، دفتر مسئولیت بودجه اعلام کرد که سرمایه‌گذاری تجاری 20 درصد کمتر از تخمین‌های آن در زمان رفراندوم در سال 2016 بوده است. دو سال پیش، صدراعظم وقت، ریشی سوناک، یک چرخش را اعلام کرد. قریب الوقوع بود او به کسب و کارها معافیت مالیاتی به ارزش 130 درصد سود، معروف به ابر کسر، برای افزایش خرید تجهیزات و ماشین آلات فناوری اطلاعات جدید ارائه کرد. او برای دستیابی به اهداف بدهی خود در یک افق زمانی پنج ساله، یارانه را به دو سال محدود کرد. ماه آینده تمام می شود. سال‌ها طول می‌کشد تا اکثر کسب‌وکارها بتوانند سرمایه‌گذاری‌های عمده را برنامه‌ریزی و اجرا کنند، و بنابراین، در حالی که مقداری سرمایه‌گذاری انجام شده، ثابت شده است که شکست خورده است.

هانت به دنبال اختراع مجدد ابر کسر کننده بوده و در ازای طیف وسیع تری از چیزهایی که در آن سرمایه گذاری می کند، سود را به 100% سود محدود می کند. این بزرگترین بخشش در بودجه بود که 9 میلیارد پوند در سال هزینه مالیات شرکت از دست رفته داشت. با این حال، او دوباره این طرح را محدود کرده است، این بار به سه سال و، همانطور که در سال 2020 دیدیم، این محدودیت برای رسیدن به هدف بدهی وجود دارد.

دو هدف وجود دارد. یکی برای کاهش کسری مخارج سالانه و دیگری برای پایین آوردن مقداری که بریتانیا به نسبت درآمد ملی خود وام می گیرد، البته تنها در سال پنجم از یک پیش بینی پنج ساله. اهداف خزانه داری فقط به بدهی مربوط می شود و مشخص می کند شماره 11 در درجه اول به محافظت از منابع مالی دولت مربوط می شود. به همین دلیل است که هانت یارانه مالیات شرکت ها را کاهش داده است تا اینکه به کسب و کارها وعده بلندمدتی بدهد که به برنامه ریزی آنها اطمینان می دهد. به همین دلیل است که صدراعظم سؤالات مربوط به هزینه اضافی افزایش دستمزد کارکنان بهداشتی را بالاتر از سقف 3.5 درصدی خود تحمیلی و چگونگی تأثیرگذاری بر اهداف بدهی منحرف کرده است.

او می تواند مجموعه ای متفاوت از اهداف داشته باشد. همانطور که موسسه ملی تحقیقات اقتصادی و اجتماعی از او خواسته است، او می تواند سطح رشد را هدف قرار دهد و از قدرت مالی قابل توجه خود برای توسعه اقتصاد استفاده کند. فرصتی برای متعهد شدن به رشد سبز و توضیح اینکه چگونه او فقط از تجدید زیرساخت های در حال فروپاشی که از محیط زیست مراقبت می کند حمایت می کند وجود داشت. سرمایه‌گذاری در فناوری‌هایی مانند خورشیدی و باد خشکی به نفع انحراف برخی منابع مالی به سمت صنعت نوپای جذب کربن کنار گذاشته شد. تنها سه سال از زمانی که سر پارتا داسگوپتا، اقتصاددان کمبریج، از سوی وزارت خزانه داری مأمور شد توضیح دهد که چگونه بریتانیا دارای یکی از ضعیف ترین محیط های طبیعی در بین کشورهای صنعتی است، می گذرد. اما گزارش 370 صفحه‌ای به نفع مناطق سرمایه‌گذاری به یک طرف کشیده شد، بسیاری از آنها احتمالاً در زمین‌های کمربند سبز قرار دارند و می‌توانند قوانین برنامه‌ریزی موجود را زیر پا بگذارند.

شاید اجتناب ناپذیر بود که این بودجه بر روی احتیاط مالی متمرکز شود، تنها چند ماه پس از بودجه کوچک لیز تراس و کوارتنگ، که بازارهای مالی بین المللی را به زیر سوال بردن وضعیت بریتانیا به عنوان یک پناهگاه امن برای سرمایه خارجی برانگیخت. هزینه استقراض بریتانیا در شش ماه گذشته افزایش یافته است و در حال حاضر به عنوان دومین عنصر بالاتر از هزینه های دولت پس از خدمات بهداشتی رتبه بندی شده است. یک بحران بانکی نهفته در کمین، که با افزایش جهانی نرخ بهره مرتبط است، باید وزیران را نیز محتاط تر کند.

با این وجود، حزب کارگر باید از وسواس محافظه‌کارانی که هیچ سودی در سرمایه‌گذاری عمومی بلندمدت در صورت به خطر انداختن هدف بدهی خودسرانه نمی‌بیند، بشکند. بدون شک، پس از Truss و Kwarteng، باید عاقلانه عمل کرد، اما هنوز هم فضای زیادی برای بهبود باقی می گذارد.