به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
حدود دو سال پیش، مایکل برازنان تصمیم گرفت که دیگر نمی تواند منتظر بماند تا دولت در مورد بحران مسکن اقدام کند.
از آنجایی که افراد بیشتری در محله او در سواحل جنوبی نیو ساوت ولز به دلیل بی خانمانی تحت فشار قرار گرفتند، او و سایر مردم محلی تصمیم گرفتند که جمع آوری کمک مالی را آغاز کنند.
او که «به ما بستگی دارد» نام دارد، پس از جمع آوری تقریباً 350,000 دلار، می گوید که اکنون شش واحد موقت قابل حمل و نقل دارند که به زودی به 9 واحد می رسد که مردم در سراسر منطقه را در خود جای می دهند.
ما آن را به این دلیل نامیدیم که دقیقاً همین طور است. برازنان می گوید: «به ما بستگی دارد».
ما در حال تلاش برای کمک به رفع نیازی هستیم که دولت انجام نداده است.»
این منطقه در میان رای دهندگان بگا قرار می گیرد که پس از 34 سال در دستان لیبرال ها، حزب کارگر با اختلاف 5.1 درصد در انتخابات دوجانبه در سال 2022 پیروز شد. این منطقه تعدادی از نقاط گردشگری را در شمال خلیج بیتمنز و از جنوب تا عدن در بر می گیرد، و از آنجایی که ساکنان محلی آماده هستند تا در انتخابات نیوساوت ولز رای خود را به صندوق بیندازند، بحران مسکن بر ذهن آنها سنگینی می کند.
برازنان، که به عنوان بخشی از یک گروه اجتماعی به نام حامیان عدالت اجتماعی ساحل یاقوت کبود، حدود 100 کاروان را برای اسکان مردم گرفتار در بحران مسکن تامین کرده است، میگوید: «کاری که ما انجام میدهیم تنها میتواند ما را به این مرحله برساند. و آتش سوزی های تابستانی سیاه
«این کمی یک چسب زخم برای زخمی است که نیاز به سرمایه گذاری جدی در مسکن های انتقالی و مسکن های اجاره ای مقرون به صرفه دارد.
مشکلاتی که این منطقه تجربه میکند مجموعهای از مسائل مسکن است که در مناطق روستایی و منطقهای NSW احساس میشود: بازار اجاره بیش از حد گرم و انبار مسکن از دست رفته در اثر بلایای طبیعی، اجارههای کوتاهمدت تعطیلات و صاحبخانههایی که امیدوارند از مهاجران شهری به این کشور پول نقد کنند.
به گفته سخنگوی وزیر خانه، آنتونی رابرتز، دولت لیبرال-ملی قول داده است که 271 خانه را برای معلمان و پلیس در منطقه نیوساوت ولز تحویل دهد و توسعه مسکن جدید را تسریع بخشد.
همچنین سیاست خود را در نوامبر سال جاری بازنگری خواهد کرد تا به شوراها اجازه دهد تا برای اجاره تعطیلات کوتاه مدت محدودیت روزانه قائل شوند.
حزب کارگر وعده داده است که طرحی را برای ساخت و ساز به اجاره – با 30 درصد اختصاص داده شده برای مسکن اجتماعی یا مقرون به صرفه – در سواحل جنوبی نیوساوت ولز، که رأی دهندگان بگا را جذب می کند، راه اندازی کند.
تری بلومفیلد، یک مستمری بگیر 70 ساله که به مدت 35 سال در این منطقه زندگی کرده است، این سوال را مطرح می کند که با توجه به مقیاس بحران چقدر این وعده ها کمک خواهد کرد. بلومفیلد در خانهای زندگی میکند که پس از آن که مجبور شد خانهاش را بفروشد تا وام مسکن خود را برای تجارتی که در طول همهگیری شکست خورده بود، بفروشد، زندگی میکند.
به او گفته شد که خانه را به کمپ مورویا نورث هد، جایی که حدود 50 خانوار در آنجا مستقر هستند، در حالی که به دنبال جایی برای زندگی هستند، ببرد.
اما پس از اینکه دوستی در محل کمپ مورد حمله قرار گرفت، او برای رفتن به آنجا احساس امنیت نمی کند.
بنابراین، در عوض او خانه متحرک خود را از جایی به مکان دیگر منتقل می کند تا زمانی که یک محیط بان به او بگوید که ادامه دهد.
او میگوید: «دوست دارم در نهایت بتوانم جایی را اجاره کنم، اما اکنون حداقل 450 دلار در هفته است… که پول زیادی برای خوردن باقی نمیگذارد».
«این همه چیز خوب و خوب است که دولت بگوید خانههای بیشتری میسازد، اما چقدر طول میکشد؟ تا آن موقع کجا بروم؟»
دکتر مایکل هالند، رئیس حزب کارگر برای رایدهندگان، میگوید در صورت انتخاب مجدد، قصد دارد کمپین «به ما بستگی دارد» را برای ساختن مسکنهای موقتی بیشتر گسترش دهد.
راسل فیتزپاتریک، نامزد لیبرال و شهردار فعلی دره بگا شایر، میگوید که مایل است سرمایهگذاری مسکن را ببیند «که در واقع معیارهایی را که همه میخواهند مطابقت داشته باشد».
حتی برای کسانی که در بحران نیستند، مسکن همچنان به عنوان یک موضوع اصلی انتخابات در جامعه طنین انداز است.
مدیر اجرایی کلاب ساپایر در مریمبولا، دیمین فولی، می گوید که این کسب و کار پس از اینکه متوجه شدند بخشی از تلاش خود برای جذب و حفظ کارمندان به دلیل نبود اجاره مقرون به صرفه بود، تصمیم به خرید یک واحد چهار خوابه برای اجاره به کارکنان گرفت.
او می گوید با اینکه خرید ملک کمک کرده اما مشکل را برطرف نکرده است.
“[Housing] جامعه ما را تحت تاثیر قرار می دهد، اما کارفرمایان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین در حالی که تعداد زیادی از مسائل وجود دارد که مردم به دنبال حل آن هستند، مسکن قطعا یکی از اصلی ترین آنهاست.”
الکس اسکات، 34 ساله، که سال گذشته از کانبرا به بگا نقل مکان کرد، زیرا خرید خانه برای خانواده اش مقرون به صرفه تر از شهر بود، دیدگاه مشابهی دارد.
«کسب و کارها فریاد می زنند تا نیروی کار خود را بسازند… ما به مردم نیاز داریم و شما نمی توانید مردمی بدون خانه داشته باشید.»
صرف نظر از اینکه چه کسی در انتخابات پیروز می شود، برازنان گفت که آنها باید به زودی اقدام کنند.
او میگوید: «هفتهای سه تا چهار بار با ما تماس میگیرند و میپرسند آیا برای کسی که جایی برای زندگی ندارد، کاروان داریم یا نه.
«وقتی کاروانی میگیرم، فوراً میرود.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.