ترامپ راه‌آهن و بانک‌ها را رها کرد. او بایدن را مقصر این پیامدها می داند | دونالد ترامپ

دبلیوهنگامی که یک قطار آتشین در مرز اوهایو-پنسیلوانیا ماه گذشته از ریل خارج شد، دونالد ترامپ فرصتی را دید. رئیس جمهور سابق آمریکا از شرق فلسطین بازدید کرد و جو بایدن را به نادیده گرفتن جامعه متهم کرد –بیا اینجا!» – و قبل از ریختن در مک‌دونالدز محلی، آب را با نام تجاری خود توزیع کرد.

سپس، زمانی که بانک سیلیکون ولی در هفته گذشته به دومین بانک بزرگ در تاریخ ایالات متحده تبدیل شد، ترامپ دوباره فرصتی برای ایجاد سرمایه سیاسی از دست نداد. او پیش بینی کرد که بایدن به عنوان “هربرت هوور مدرن” شناخته شود [sic] سن» و سقوط اقتصادی بدتر از رکود بزرگ را پیش بینی کرد.

با این حال این خود ترامپ بود که به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده، مقرراتی را که قصد داشت راه آهن را ایمن تر و بانک ها را ایمن تر کند، لغو کرد. منتقدان می‌گویند حملات او به دولت بایدن پیش‌نمایشی از یک کمپین انتخابات ریاست‌جمهوری بی‌صداقت را ارائه می‌دهد و برای اولین بار در دوران حرفه‌ای ترامپ، استانداردهای دوگانه بی‌شرمانه‌ای را به نمایش گذاشت.

لری ساباتو، مدیر مرکز سیاست در دانشگاه ویرجینیا، گفت: “دورویی، نام تو دونالد ترامپ است و او استانداردهای جدیدی را به روش های تاسف بار تعیین می کند.” برای مؤمنان واقعی او، آنها به قول ترامپ عمل خواهند کرد و حتی اگر این کار را نکنند، بر حمایت آنها از او تأثیری نخواهد گذاشت.»

سقوط بانک سیلیکون ولی در 10 مارس و بانک امضای نیویورک دو روز بعد موجی از شوک به صنعت بانکداری جهانی وارد کرد و خاطرات تلخ بحران مالی را که حدود 15 سال پیش ایالات متحده را وارد رکود کرد، زنده کرد.

از ترس سرایت در بخش بانکی، دولت برای محافظت از تمام سپرده‌های بانک‌ها، حتی آن‌هایی که از سقف ۲۵۰۰۰۰ دلاری شرکت بیمه سپرده فدرال برای هر حساب فراتر رفته بودند، اقدام کرد. هزینه آن به صدها میلیارد دلار رسید.

این درام در واشنگتن طنین انداز شد، جایی که انتقادات ترامپ با انتقاد جمهوری خواهان و رسانه های محافظه کار دنبال شد و به دنبال مقصر دانستن تورم ناشی از بایدن یا به احتمال زیاد، برنامه “بیدار” بانک سیلیکون ولی از نظر اجتماعی بود. مخالفان این را تلاشی خام برای انحراف از سرمایه گذاری های مخاطره آمیز بانک در بازار اوراق قرضه و مشکلات سیستماتیک تر در این بخش می دانستند.

بحران مالی سال 2008، ناشی از وام دهی بی پروا در بازار مسکن، منجر به قوانین سختگیرانه بانکی در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما شد. قانون Dodd-Frank در سال 2010 با تنظیم “آزمایش استرس” سالانه که نحوه عملکرد بانک‌ها در شرایط رکود اقتصادی آینده را بررسی می‌کند، هدف از آن اطمینان از ایمن بودن پول آمریکایی‌ها بود.

اما وقتی ترامپ در انتخابات سال 2016 پیروز شد، این نوشته روی دیوار بود. بایدن، معاون رئیس‌جمهور مستعفی آن زمان، نسبت به تلاش‌ها برای لغو مقررات بانکی هشدار داد و به حضار در دانشگاه جورج تاون گفت: «ما نمی‌توانیم به روزهایی برگردیم که شرکت‌های مالی ریسک‌های گسترده‌ای را متحمل می‌شوند با آگاهی از اینکه کمک مالی مالیات دهندگان در گوشه و کنار است. وقتی شکست می‌خورند.»

اما در سال 2018، با حضور ترامپ در کاخ سفید، کنگره برخی از این حمایت ها را کاهش داد. جمهوری خواهان – و برخی از دموکرات ها – به افزایش حداقل آستانه برای بانک های مشمول آزمون استرس رای دادند: آنهایی که کمتر از 250 میلیارد دلار دارایی دارند دیگر نیازی به شرکت ندارند. بسیاری از وام دهندگان بزرگ، از جمله بانک سیلیکون ولی، از سخت‌ترین بررسی‌های نظارتی رها شدند.

ساباتو اظهار داشت: «بدترین مثال، وضعیت بانکی است زیرا مستقیماً با ترامپ و دولت او و تغییرات ایجاد شده در مقررات بانکی در سال 2018 مرتبط است. بله، برخی از دموکرات‌ها به آن رأی دادند، اما به‌طور قاطع جمهوری‌خواهان و ترامپ که خبر داد، از آن حمایت کردند. آن را به عنوان راه حل واقعی برای مشکلات آینده بانک.”

اقلیت دموکرات‌هایی که از قانون 2018 حمایت کردند، ارتباط مستقیم این قانون با ورشکستگی بانک‌های این ماه را رد کرده‌اند، اگرچه برنی سندرز، سناتور مستقل از ورمونت، قاطعانه گفت: «بیایید شفاف باشیم. شکست بانک سیلیکون ولی نتیجه مستقیم یک لایحه پوچ مقررات زدایی بانک ها در سال 2018 است که توسط دونالد ترامپ امضا شد و من به شدت با آن مخالفت کردم.

شرود براون، سناتور دموکرات ایالت اوهایو که قوانین دو حزبی را برای بهبود پروتکل‌های ایمنی راه‌آهن معرفی کرد، موازی بین فروپاشی بانک‌ها و لابی‌سازی مقررات‌زدایی صنعت ریلی که به فاجعه قطار فلسطین شرقی کمک کرد، ترسیم کرد. او گفت: «ما شاهد لابی گری تهاجمی مانند این از سوی بانک ها نیز هستیم.

ترامپ چندین قانون وزارت حمل و نقل ایالات متحده در دوران باراک اوباما را با هدف بهبود ایمنی ریلی لغو کرد، از جمله یکی از قوانینی که قطارهای باری پرخطر را ملزم می کرد تا سال 2023 از فناوری ترمز پنوماتیک کنترل شده الکترونیکی استفاده کنند. این قانون برای قطار نورفولک جنوبی در شرق اعمال نمی شد. فلسطین – جایی که تقریباً 5000 نفر از ساکنان آن مجبور به تخلیه روزها شدند – زیرا به عنوان قطار باری پرخطر طبقه بندی نمی شد.

اما بحث در مورد حادثه راه آهن و خرابی بانک ها به شکاف دائمی بین دموکرات ها که اصرار دارند برخی مقررات برای یک سرمایه داری فعال حیاتی است و جمهوری خواهان که مدت ها مدعی اعتقاد به دولت کوچک هستند، اشاره دارد. استیو بنن، پادکستر با نفوذ راست افراطی و استراتژیست ارشد سابق کاخ سفید، دستور کار ترامپ را به عنوان «تشکیل دولت اداری» توصیف کرد.

Antjuan Seawrightیک استراتژیست دموکرات گفت: «حزب جمهوری‌خواه سال‌هاست که از این ایده که کمتر بهتر است، کنار آمده است. با این حال، ما اکنون در این کشور داریم یاد می‌گیریم که با ادامه بلوغ آمریکا، در برخی موارد بیشتر بهتر است، و بیشتر باید نحوه رسیدن به وضعیت بهتر باشد. در غیر این صورت، اشتباهات می توانند از کنترل خارج شوند و باعث آسیب طولانی مدت نسل های مختلف مردم شوند.»

بایدن از کنگره خواست تا به قانونگذاران اجازه دهد تا مجازات های سخت تری را برای مدیران بانک های شکست خورده اعمال کنند، در حالی که وارن و سایر دموکرات ها قانونی را برای لغو قانون 2018 و بازگرداندن مقررات داد-فرانک ارائه کردند. احتمالاً با مخالفت شدید مجلس نمایندگان تحت کنترل جمهوری خواهان و حتی برخی از دموکرات های میانه رو مواجه خواهد شد.

بایدن همچنین تاکید کرده است که هیچ پول مالیات دهندگانی برای حل بحران کنونی استفاده نخواهد شد، تا از هرگونه تصوری مبنی بر اینکه آمریکایی‌های معمولی در حال نجات دادن این دو بانک هستند به شیوه‌ای مشابه با کمک‌های غیرمحبوب بزرگ‌ترین شرکت‌های مالی در سال 2008، اجتناب کنند.

اما جمهوری‌خواهانی که برای نامزدی ریاست‌جمهوری 2024 نامزد می‌شوند، قبلاً ادعا می‌کنند که مشتریان در نهایت هزینه‌های اقدامات دولت را متحمل خواهند شد، حتی اگر وجوه مالیات‌دهندگان مستقیماً استفاده نشود. نیکی هیلی، فرماندار سابق کارولینای جنوبی، گفت: «جو بایدن وانمود می کند که این یک کمک مالی نیست. این است.”

یکی دیگر از رقبای بالقوه سال 2024، سناتور تیم اسکات، جمهوری خواه ارشد کمیته بانکی سنا، همچنین از آنچه او “فرهنگ مداخله دولت” نامید انتقاد کرد و استدلال کرد که بانک‌ها را تشویق می‌کند تا به رفتار پرخطر ادامه دهند، اگر بدانند آژانس‌های فدرال در نهایت آنها را نجات خواهند داد.

لری جیکوبز، مدیر مرکز مطالعات سیاست و حکومت در دانشگاه مینه سوتا، گفت: «این یک قلمرو ایدئولوژیک آشنا است. به نظر می رسد که خطوط نبرد بین لیبرالیسم و ​​محافظه کاری کاذب در اینجا در حال انجام است. اما فاجعه وضعیت این است که حق با لیبرال هاست.

“شما به دولت نیاز دارید تا امور مالی را تنظیم کند و در غیر این صورت، با شرارت و ورشکستگی بانک ها مواجه می شوید، اما اگر دونالد ترامپ واقعیت را ابداع کند، نمی توان به این نکته اشاره کرد. او نشان داده است که حقایق و موضع گیری مهم نیست. این یک استراتژی سیاسی خارق‌العاده است، اما برای کل نظام سیاسی و رسانه‌های ما ویران‌کننده‌تر است که اجازه داده شود.»

این یک چالش پیام رسانی بزرگ برای دموکرات ها است، که پس از بحران مالی 2008 علیه حزب چای، یک جنبش پوپولیستی که از نارضایتی های اقتصادی و نژادی تغذیه می کند، مقابله کردند. توضیحات طولانی و پر پیچ و خم در مورد تأثیرات منفی مقررات زدایی دوران ترامپ در مقایسه با شعارهای رئیس جمهور سابق در شرق فلسطین، فروش سختی است.

وندی شیلر، استاد علوم سیاسی در دانشگاه براون در پراویدنس، رود آیلند، گفت: «یک بار دیگر می بینیم که ترامپ از پاشنه آشیل حزب دموکرات سوء استفاده می کند و به رای دهندگان می گوید که دموکرات ها دولت بزرگ را دوست دارند، زیرا آن را نجات می دهد. صنایع و هرگز کمک مالی برای پسر کوچک فراهم نمی کند.”

شیلر افزود، تلاش‌های دموکرات‌ها برای اشاره به اینکه ترامپ مسئول مقررات‌زدایی است، بعید است که از بین برود.

هر زمانی که توضیح دادن چیزی بیش از 10 ثانیه طول بکشد، کار شما در سیاست تمام شده است. به همین دلیل است که ترامپ عبارات جذاب و بایت های صوتی دارد. او می‌داند که همه رای‌دهندگان می‌بینند که افراد ثروتمند سرمایه‌گذاری بدی انجام داده‌اند و سپس افراد ثروتمند بیشتری مطمئن می‌شوند که پولشان ظرف سه روز در دسترس آنها قرار می‌گیرد، پس از همه تعطیلی‌ها در طول کووید، کسب‌وکار از دست رفته، از دست دادن درآمد، مردم. مبارزه، تورم

دموکرات‌ها نمی‌خواهند آن را یک کمک مالی بنامند، اما این یک کمک مالی است. دیده شدن زیاد این کمک مالی، هر کار دیگری را که دموکرات ها برای رای دهندگان معمولی انجام می دهند را خفه می کند. این یک مسئله عالی برای جمهوری خواهان است. تازه نیست که جمهوری خواهان یک صنعت را مقررات زدایی می کنند و سپس سقوط می کند و دموکرات ها باید آن را نجات می دهند. به تاریخ سیاسی و اقتصادی آمریکا در 50 سال گذشته نگاه کنید: این دقیقاً همان چیزی است که اتفاق می افتد.”