به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
همه چیز به شکلی دوربرگردان با آسیب کشاله ران شروع شد. چند دقیقه پس از بازی برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان منچسترسیتی مقابل رئال مادرید، وینسنت کمپانی به طرز ناخوشایندی پرید، نزدیک بالای پای راست خود احساس تکان کرد و معنی آن را فهمید. او بقیه فصل را از دست خواهد داد. او حضور در یورو 2016 بلژیک را از دست خواهد داد. نگرانکنندهتر از همه، او به خاطر آمدن مردی که میخواست تحت تأثیر قرار دهد، مصدوم میشد: پپ گواردیولا، سرمربی جدید سیتی.
به یک معنا، ویژگی هایی که به کمپانی کمک کرد تا دو دهه حرفه ای را طی کند، همان ویژگی هایی بود که او را به مدافعی بی همتا تبدیل کرد: غریزه تیغ تیز برای خطر، توانایی درک تهدیدها و تبدیل آنها به فرصت.
جان استونز در آستانه امضای قرارداد برای 50 میلیون پوند بود و کمپانی میدانست که با تمام دستاوردهایش، طلوع درخشان سیتی هیچ تضمینی برای یک هافبک وسط 30 ساله مستعد آسیب دیدگی برای بازی زیر نظر یکی از سختگیرانهترین بازیکنان جهان ندارد. مربیان بنابراین در حالی که او بیصبرانه جلسات ورزش و توانبخشی خود را طی میکرد، به خودش قول داد. قرار بود به مدرسه برگردد.
در آن هفتههای تابستان و پاییز، کمپانی شروع به جستجوی سرمربی جدید خود بهعنوان هر حریفی کرد. او مطمئن شد که در هر جلسه تیمی حضور داشته باشد، حتی در جلساتی که لازم نیست در آن شرکت کند. او در هر جلسه تمرینی در حاشیه بود و تمرینات را یادداشت می کرد. او به طور گسترده با کادرفنی گواردیولا صحبت کرد تا بفهمد چه چیزی باعث شده است که او را تیک بزند. زمانی که بالاخره آماده بازی مجدد شد، بعداً شوخی میکرد، روشهای گواردیولا را بهتر از خود گواردیولا درک میکرد.
در کوتاه مدت نتیجه داد. گواردیولا که عمیقا تحت تاثیر تعهد کمپانی قرار گرفته بود، آن را با تعهدات خود جبران کرد و به کاپیتان خود زمان و اعتماد به نفس داد تا جایگاه خود را پس بگیرد. اما برای کمپانی مدت زمانی که برای مطالعه گواردیولا صرف کرده بود چیزی را در او بیدار کرده بود. بعداً اعتراف کرد که در آن نقطه بود که متوجه شد قرار است مربی شود.
بنابراین سفری آغاز شد که عصر شنبه کمپانی را به جایی که همه چیز از آنجا شروع شد باز می گرداند: ورزشگاه اتحاد، سیتی، گواردیولا، همان پیراهن های آبی آشنا، همان چرخش آشنای سر و صدا، همان فوتبال پاس مسحورکننده ای که او تلاش کرده است. برای بازسازی در برنلی کمپانی آنقدر مربی است که نمی تواند تسلیم نوستالژی شود. چیزی که این مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی نشاندهنده آزمونی است: اینکه او بهعنوان یک مربی کجاست، روشها و فرآیندهای نوپای او تا چه حد تحت بالاترین فشار، تحت سختترین بررسیها قرار خواهند گرفت.
در نهایت، این چیزی بیش از جغرافیا بود که کمپانی را به سمت شمال غربی انگلستان برای چالش برنلی پر از بدهی به لیگ برتر بازگرداند. شاید او کمی از خود را در این باشگاه ساکت، فشرده، کم حرف و بیش از حد موفق با فرهنگ سخت کوشی و صداقت، هواداران وفادار و سازش ناپذیرش می دید. کمپانی بازیکن چیزی بیش از یک قراضه صادقانه دوست نداشت. معلوم شد که شرکت مدیر به همین روش سیم کشی شده است.
و دوباره جایی که دیگران تهدیدی را دیدند، کمپانی فرصتی را دید. در شروع فصل، شرطبندیها به برنلی تقریباً شانس سقوط به دسته را داشتند (حدود 9-1). سی بازیکن در تابستان در تلاشی مذبوحانه برای کاهش هزینه ها ترک کردند، از جمله نیک پوپ، دوایت مک نیل، بن می و جیمز تارکوفسکی. اما این مهاجرت به کمپانی این فرصت را داد تا تیمی تازه و جوان بسازد که می تواند سبک تازه و جوان تری از فوتبال بازی کند.
پول کمی در دسترس بود و کمپانی آن را عاقلانه خرج کرد و بازیکنانی مانند جاش کالن از باشگاه قدیمی خود اندرلخت و آناس زاروری از شارلوا را به خدمت گرفت. و پس از شروعی آرام، برنلی قهرمانی را به آتش کشیده است. ترفیع یک تشریفات مجازی است. دو شکست در 37 بازی آنها را در موقعیتی قرار داده است که رکورد 106 امتیازی ردینگ را تهدید کند. میانگین سنی ترکیب اصلی آنها بیش از سه سال کمتر از فصل گذشته است. میانگین مالکیت توپ از 40 درصد به 64 درصد رسیده است.
به همین ترتیب، دگرگونی دوران شان دایچ را نباید اغراق کرد. از بسیاری جهات، کمپانی به سادگی یک فرهنگ موجود را ساخته و بازسازی کرده است: یکی از تهاجمی بی دریغ، پرسینگ هماهنگ، توپ را به صورت گسترده و ارسال سانترهای دقیق. برنلی از نظر گلزنی در رده چهارم چمپیونشیپ است. در همین حال، کمپانی تا حد زیادی به یک یازده اول قابل اعتماد ایمان دارد. استوارهای دوران لیگ برتر مانند مت لوتون و اشلی بارنز به طور قاطع اما بدون هیچ مشکلی کنار گذاشته شده اند. لوتون که پس از دریافت راهنمایی در ژانویه به هادرزفیلد تاون رفت، اذعان کرد: “او در ابتدا با من صادق بود.” او مرا به داخل کشاند و گفت زمان بازی من محدود خواهد شد. این بازی جوانمردانه است.»
در همه این موارد، کمپانی 37 ساله در ماه آوریل، به عنوان یکی از باهوش ترین مدیران جوان اروپا، شاید حتی نامزدی برای جانشینی خود گواردیولا مورد ستایش قرار گرفت. در واقع گواردیولا روز جمعه برای برقراری ارتباط دست از کار کشید و گفت که “بیش از آن متقاعد شده” که کمپانی روزی سرمربی سیتی خواهد شد. با این حال، برای یک مدیر جوان در حال پیشرفت، تحسین زودهنگام می تواند یک چیز شکننده باشد. مثالهای استیون جرارد و پاتریک ویرا، دشواری حفظ آن آتش اولیه موفقیت، تبدیل یک مقدمه امیدوارکننده به یک حرفه پایدار را نشان میدهد.
اما آنچه در حال حاضر می توانیم مشاهده کنیم این است که کمپانی به نظر می رسد، صدا می کند و این نقش را احساس می کند. همراه با ژاوی در بارسلونا و ژابی آلونسو در بایر لورکوزن، کمپانی بخشی از اولین سهمیه بازیکنان گواردیولا برای انتقال به مدیریت است. و شاید در آنجا نیز نوعی بار وجود داشته باشد، ظلم انتظارات که خطر منحصر به فرد خود را به همراه دارد. سپس با توجه به اطلاعاتی که در مورد کمپانی و خطر داریم، ممکن است حال او خوب باشد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.