دولت شیلی متعهد شد که فمینیسم را عملی کند – آیا این کار را انجام داده است؟ | حقوق زنان و برابری جنسیتی

Oاکنون سال پر فراز و نشیب از زمانی می گذرد که اولین دولت فمینیستی خودخوانده آمریکای لاتین خود را در لاموندا، کاخ ریاست جمهوری شیلی مستقر کرد و عهد کرد که سیاست مترقی و برابر جنسیتی را به گوشه ای آرام از آمریکای جنوبی برساند.

ایزکیا سیچس در کنار جوانترین رئیس جمهور این کشور، گابریل بوریچ، در مراسم تحلیف او ایستاد، اولین زنی که به عنوان وزیر کشور شیلی و یکی از 14 زن کابینه 24 نفره بوریک – بالاترین نسبت وزیران زن در آمریکای لاتین و یک نفر. بالاترین در هر جای دنیا

دو تغییر کابینه بعد، بوریچ تقریباً برابری خود را حفظ کرد و 12 زن در دولت او حضور داشتند.

آنتونیا اورلانا، که بوریک او را به عنوان رهبری وزارت زنان و برابری جنسیتی انتخاب کرد، گفت: «به طور کلی، شیلی از نظر مشارکت زنان در سیاست از سایر کشورهای منطقه پیشرفته تر است.

اورلانا، که اصولش در همان جنبش‌های دانشجویی بوریک شکل گرفت، عزم آتشین برای تغییر کشورش و قدردانی شدید از کسانی که قبلاً رفته‌اند را حفظ می‌کند.

او گفت: «برای ما فمینیست‌های جوان واقعاً مهم است که تلاش‌های نسل‌های گذشته را به رسمیت بشناسیم. یکی از چیزهای زیبا در مورد جنبش فمینیستی این است که هر نسل آزادی های بیشتری را برای نسل بعدی به جا می گذارد.

اورلانا، دختر یک شاعر و یک معلم، در سانتیاگو به دنیا آمد و در اولین تظاهرات خود در سن 14 سالگی در زمانی که جنبش فمینیستی شیلی در حال تقویت بود شرکت کرد.

در سال 2015، جنبش #NiUnaMenos در آرژانتین همسایه به عنوان زوزه اعتراض علیه خشونت علیه زنان متولد شد. به سرعت از کوه های آند به شیلی سرایت کرد، جایی که موجی از اعتصابات دانشگاهی فمینیستی در زمستان 2018 به دنبال داشت که سیستم آموزش عالی را به بن بست کشاند.

در اکتبر 2019، یک طغیان اعتراضی مشخص کننده دوران کشور را تکان داد و در نهایت نسل جوانی از سیاستمداران را به سمت دولت ملی سوق داد.

اورلانا هر لحظه در پس‌زمینه حضور داشت، و با پیوستن به حزب بوریک، به هماهنگ کردن جنبه جنسیتی برنامه ریاست‌جمهوری 2021 او کمک کرد و اعتبار فمینیستی دولت آینده را مشخص کرد.

رئیس جمهور بوریک در اولین سخنرانی خود در کشور در ژوئن سال گذشته اعلام کرد که برابری جنسیتی و برابری را در قلب همه مشاغل دولتی قرار خواهد داد. او حتی برای اولین بار وزارت زنان و برابری جنسیتی را در دفتری در لاموندا نصب کرد. (رقیب فوق محافظه کار بوریک در انتخابات، خوزه آنتونیو کاست، در ابتدا پیشنهاد لغو کلی وزارت را داده بود.)

آلوندرا کاریلو، سخنگوی Coordinadora 8M، یک گروه فمینیستی با شعبه‌هایی در سراسر کشور، گفت: «اینکه یک حکومت می‌تواند در عصر حاضر خود را «فمینیست» معرفی کند به این معنی است که جنبش نادیده گرفتن خود را غیرممکن کرده است.

با این حال، کاریلو هشدار داد که برخی از فعالان از ارتباط نزدیک با دولتی که اقداماتش در نهایت به آرمان فمینیستی نسبت داده می شود، محتاط هستند.

ارزش های محافظه کارانه در شیلی همچنان قوی است و اخیراً مسائلی مانند امنیت عمومی و مهاجرت جایگزین تلاش دراز مدت برای برابری شده است.

بر اساس نظرسنجی اخیر انجام شده توسط نظرسنجی Criteria، 58 درصد از مردم شیلی هنوز کشور خود را در نظر دارند. شوونیست مردو 82 درصد از مردان و 65 درصد از زنان گفتند که ارتباط کمی با جنبش فمینیستی شیلی دارند یا هیچ ارتباطی ندارند.

علاوه بر این، در 4 سپتامبر، مردم شیلی پیش نویس قانون اساسی را رد کردند که برابری جنسیتی را در بین نهادهای دولتی تثبیت می کرد، کار خانگی را به عنوان فعالیت اقتصادی به رسمیت می شناخت و راه را برای گسترش حقوق باروری برای زنان شیلی هموار می کرد.

“[The government’s] خاویرا آرس ریفو، دانشمند علوم سیاسی در دانشگاه کاتولیکا دل نورت شیلی، گفت: فمینیسم نمی تواند به سادگی اجراکننده باشد. پس از نتیجه همه‌پرسی، فکر می‌کنم آنها متوجه شدند که نه اکثریت پارلمانی برای تغییر شیلی دارند و نه چارچوب قانون اساسی برای این کار.»

با وجود این مشکلات، وزارت اورلانا در مجلس قانونگذاری مشغول بوده است.

لایحه ای برای اعطای حق زندگی عاری از خشونت در کنگره دوباره فعال شد و قانونی که تضمین غرامت به فرزندان قربانیان زن کشی را تضمین می کند این ماه بدون یک رای مخالف در مجلس سفلی به تصویب رسید – که به اجماع گسترده تر در مورد برخی از قوانین دولت اشاره دارد. برنامه

قبل از پایان سال، دولت امیدوار است که سیستم مراقبت ملی خود را ارائه کند. یکی از اصول برنامه آن در نهایت به رسمیت شناختن و پاداش دادن به کارهای خانگی و مراقبتی است.

یک ثبت ملی مراقبین قبلا ایجاد شده است، و همچنین فهرستی از کسانی که به پرداخت هزینه های نگهداری خانواده بدهکار هستند، ایجاد شده است.

اورلانا با احتیاط گفت: “هیچ پیشرفتی برگشت ناپذیر نیست.” “این باید در طول زمان با یافتن اجماع گسترده ای که از دولت به دولت ادامه می یابد، حفظ شود.”

در سال آینده، این وزارتخانه امیدوار است که استقلال اقتصادی و محل کار زنان را از طریق بازنگری در سیستم مهدکودک بهبود بخشد. Orellana همچنین برنامه ای برای عرضه داروهای ضد بارداری ارزان قیمت اعلام کرد.

دسترسی به سقط جنین آزاد و ایمن، جنبش فمینیستی شیلی را از زمان بازگشت دموکراسی پس از دیکتاتوری ژنرال آگوستو پینوشه (1973-1990) هدایت کرده است.

با این حال، بعید است که در طول دولت فعلی با کنگره ای که بین ائتلاف های حاکم و مخالفان متعادل شده است، به واقعیت تبدیل شود.

سقط جنین در شیلی از سال 2017 در صورتی که حاملگی نتیجه تجاوز جنسی باشد، جان مادر در خطر باشد یا جنین غیرقابل تحمل باشد، جرم‌زدایی شده است.

او توضیح داد: «تا پایان این دولت، من می‌خواهم پیشرفت‌های نسل‌های قبلی فمینیست‌ها را تثبیت کرده باشیم.

از این گذشته، آنها نیز تا حد زیادی بخشی از این جنبش هستند.”