شورشیان کارگر و محافظه کار مجبور به افشای توصیه های امنیتی در مورد همتایان لبدف | بوریس جانسون

بوریس جانسون پس از پیوستن شورشیان محافظه‌کار به حزب کارگر برای انتشار توصیه‌های امنیتی مربوط به همتایان اوگنی لبدف، تحقیر جدیدی را متحمل شد.

پس از افشای نگرانی‌های سرویس‌های اطلاعاتی در مورد تاجر روسی الاصل و پسر یک افسر سابق KGB، حزب کارگر تلاش‌هایی را برای افشای اطلاعات مربوط به انتصاب دوستش توسط جانسون به مجلس اعیان آغاز کرد.

انتظار می رفت اپوزیسیون در تلاش خود برای اجبار افشاگری از طریق یک آدرس متواضع شکست بخورد، اما شورشیان محافظه کار تصریح کردند که آمادگی جلوگیری از انتشار را ندارند و دولت را مجبور کردند که به نمایندگان خود اجازه دهد از رای ممتنع کنند.

دولت با انتشار این اسناد مخالفت کرد و مایکل الیس، مدیر کل پرداخت، گفت که این تلاشی است برای “لکه زدن یک شهروند بریتانیایی از روسیه به منظور کسب امتیاز سیاسی ارزان علیه نخست وزیر”.

با این حال، به نمایندگان حزب محافظه کار دستور نداد که به این پیشنهاد رای منفی دهند، زیرا می ترسید که دولت بتواند رای را از دست بدهد. اطلاعات مربوط به همتایان لبدف اکنون باید حداکثر تا 28 آوریل توسط دفتر کابینه منتشر شود.

پشتیبانان محافظه کار تهدید به شورش کرده بودند و معتقد بودند که این وضعیت یادآور ناکامی اوون پترسون است، زمانی که به آنها دستور داده شد از تغییر قوانین استاندارد که از نظر سیاسی نامحبوب و محکوم به شکست بود حمایت کنند.

در مواجهه با شورش، تازیانه های محافظه کار یک چرخش چشمگیر انجام دادند و به نمایندگان مجلس گفتند که اجازه خواهند داشت از رای خودداری کنند.

یک شورشی تخمین می‌زند که 50 نفر آماده بودند که در برابر شلاق‌هایی که در ابتدا به آنها رای مخالف داده بودند، خودداری کنند. آنها گفتند که پس از رسوایی پاترسون، فشار بر دولت در مورد مسائل استاندارد ادامه خواهد یافت.

“دفعه بعد، من به تازیانه ها نمی گویم که با دولت رای نخواهم داد – آنها باید یاد بگیرند که از گرفتن این تصمیمات احمقانه و وادار شدن به چرخش دست بردارند. ما فقط خوش شانسیم که این بار خیلی سریع بردیم.

لبدف در پاسخ به درخواست حزب کارگر در توییتی نوشت: «باز بودن و شفافیت ستون‌های سیستم دموکراتیک ما هستند، بنابراین من از درخواست توصیه‌های امنیتی درباره من که به هولاک ارائه شده برای آزادی استقبال می‌کنم. من چیزی برای پنهان کردن ندارم.» او همچنین فاش کرد که کیر استارمر، رهبر حزب کارگر، در زمان انتصابش به مجلس اعیان، به او پیامک فرستاده و به او تبریک گفته است.

آبان نیوز در اکتبر 2020 فاش کرد که جانسون در مارس همان سال با لبدف ملاقات کرد، اندکی قبل از اینکه کمیسیون انتصابات مجلس اعیان (هولاک) که همه نامزدها را بررسی می‌کند، نامه‌ای به نخست‌وزیر نوشت. گفته می‌شود که کمیسیون نگرانی‌های خود را در مورد همتای پیشنهادی لبدف ابراز کرده و از داونینگ استریت خواسته است تا در این مورد تجدید نظر کند.

گفته می‌شود که همتایان در کمیسیون گزارش محرمانه‌ای از سرویس‌های امنیتی بریتانیا داشته‌اند که نشان می‌دهد این انتصاب یک خطر امنیتی بالقوه به دلیل پدر لبدف، الکساندر لبدف، مامور سابق KGB که مخفیانه در سفارت اتحاد جماهیر شوروی در لندن کار می‌کرد، بود.

سپس ادعا می شود که داونینگ استریت به دنبال تضمین های بیشتر از سازمان های امنیتی بوده است. آنها زمینه اضافی را فراهم کردند، که برای منتهی به یک نتیجه متفاوت کافی بود و همتایان قرار ملاقات را امضا کردند.

جانسون رد کرده است که برای جلب همتای خود مداخله کرده است و لبدف پس از گزارش بیشتر ساندی تایمز گفت که او “عامل روسیه” نیست.

دومینیک کامینگز، مشاور ارشد سابق جانسون، گفت که او در اتاق بود زمانی که مقامات دفتر کابینه به جانسون گفتند که سرویس‌های اطلاعاتی و «سایر بخش‌های دولت عمیق» «در مورد طرح نخست‌وزیر ملاحظات جدی دارند».

او گفت که نخست وزیر از صحبت کردن با او در مورد این موضوع منصرف شد و “آدمی پیدا کرد تا به دخمه پرپیچ و خم دفتر کابینه خزیده و معامله کند”.

راینر از دفتر کابینه می خواهد که تمام اطلاعات مربوط به انتصاب را تحویل دهد، اما عبارت آدرس اجازه می دهد تا در صورت وجود ملاحظات امنیت ملی، برخی از قسمت ها اصلاح شوند.

راینر قبل از مناظره گفت: «این یک موضوع مهم امنیت ملی است. «مردم بریتانیا حق دارند بدانند که آیا و چگونه به فردی که آشکارا نگران سرویس‌های اطلاعاتی ما بود، توسط بوریس جانسون، برخلاف توصیه‌های امنیتی، کرسی در قلب پارلمان ما اعطا شد یا خیر».

لبدف قبلاً گفته بود که “یک خطر امنیتی برای این کشور که من آن را دوست دارم” نیست، و اخیراً بیانیه‌ای از طریق یکی از روزنامه‌های تحت مالکیتش به نام “ایونینگ استاندارد” منتشر کرد که در آن حدس و گمان “مضحکانه” را روسوفوبیا رد کرد.

او گفت که برخی از “سوالات باورنکردنی” که توسط روزنامه نگاران برای او مطرح شد، پوچ بود زیرا او “عامل روسیه” بودن را انکار کرد. او همچنین تهاجم به اوکراین را محکوم کرد و از ولادیمیر پوتین خواست تا نیروهایش را خارج کند.