دیدگاه گاردین در مورد همه گیری چین: قیمت صفر کووید | سرمقاله

مبیش از دو سال پس از آنکه چین اولین قرنطینه کووید-19 را در جهان در واکنش به ظهور ویروس در ووهان اعمال کرد، ده‌ها میلیون نفر بار دیگر در خانه‌های خود گیر کرده‌اند. در حالی که موارد در بالاترین حد خود از اوایل سال 2020 قرار گرفته است، رهبری به استراتژی صفر کووید خود متعهد است. در بیشتر موارد این بیماری همه گیر، به اکثر مردم اجازه می داد بدون محدودیت در داخل مرزهای کشور زندگی کنند و مطمئناً جان افراد بی شماری را نجات داد. به طور رسمی، با وجود جمعیت بیش از 1.3 میلیارد نفر، تعداد قربانیان سرزمین اصلی چین زیر 5000 نفر باقی مانده است. بریتانیا با 67 میلیون نفر سکنه، 165000 کشته داشته است. اما واکسن‌ها یک جایگزین ارائه کرده‌اند، قابلیت انتقال Omicron باعث می‌شود در درازمدت کمتر امکان‌پذیر باشد، و هزینه‌های اقتصادی و انسانی کمتر قابل تحمل می‌شوند.

مقامات اکنون در تلاش برای دستیابی به دو هدف متفاوت هستند: کنترل عفونت ها و در عین حال تقویت اقتصاد – یک مطالعه جدید نشان می دهد که قرنطینه حداقل 46 میلیارد دلار در ماه هزینه دارد. رویکرد «دینامیک صفر کووید» از محدودیت‌های هدفمند، آزمایش انبوه و انزوا به دنبال تسهیل سریع کنترل‌ها و به حداقل رساندن اختلال و شوک اقتصادی است. بزرگترین آزمایش آن تا به امروز ممکن است فرا رسیده باشد. اوایل روز دوشنبه، شانگهای – مرکز مالی کشور و خانه ۲۵ میلیون نفر – قرنطینه دو مرحله‌ای را آغاز کرد. نیمی از شهر در شرق رودخانه هوانگپو تا روز جمعه تحت محدودیت‌های شدید قرار دارد و آزمایش‌های گسترده (طبق گزارش‌ها، ۸ میلیون در یک روز) و ایزوله‌سازی افراد مثبت است. سپس باید دوباره باز شود در حالی که نیمه دیگر بسته می شود.

جهش در موارد باید در زمینه قرار گیرد. در اوایل سال جاری، چین کمتر از 100 مورد در روز گزارش می کرد. بیش از 5000 ثبت شده در روز دوشنبه هنوز فاصله زیادی با 42000 گزارش شده در آن روز در ایالات متحده دارد. اما هنگ کنگ که در اوایل این ماه بدترین میزان مرگ و میر را در جهان داشت – با ثبت تعداد مرگ و میر در روز از کل این همه گیری تا آن زمان – نشان داده است که شیوع بیماری با چه سرعتی می تواند تشدید شود. در سرزمین اصلی، نرخ واکسیناسیون در میان افراد مسن بهتر است، اما به ویژه افراد بالای 80 سال از محافظت ضعیفی برخوردار هستند. اتکا به یک واکسن خانگی کمتر موثر هزینه داشته است (به طرز جالبی، گزارش هایی وجود دارد که شانگهای اکنون از آن حمایت می کند. واردات واکسن فایزراگرچه تصمیم پکن خواهد بود). چین همچنین ممکن است قربانی موفقیت خود در کنترل بیماری باشد، زیرا مردم به سادگی تصور می کنند با کووید مواجه نخواهند شد.

اگرچه کارشناسان به وضوح مشتاق دور شدن از کووید صفر هستند، بعید است پکن تا قبل از پایان سال این استراتژی را کنار بگذارد (چه رسد به اینکه این کار را بپذیرد). یک دلیل علمی است: تا آن زمان، چین امیدوار است که واکسن های تولید داخلی موثرتری داشته باشد. اما عامل اصلی سیاسی است: در پاییز امسال کنگره ملی حزب کمونیست برگزار خواهد شد، جایی که فرض بر این است که شی جین پینگ با ادعای سومین دوره پنج ساله به عنوان دبیرکل حزب، سابقه را شکسته است.

تا آن زمان ثبات اجتماعی در درجه اول اهمیت قرار دارد. بنابراین، این کشور احتمالاً مدت‌ها پس از اینکه دیگران همه محدودیت‌ها را کنار گذاشته‌اند، به سمت زندگی با این ویروس حرکت کند. اگر این نشان دهنده احتیاط بیش از حد باشد، به بی پروایی در جاهای دیگر نیز اشاره می کند. زندگی با کووید با تظاهر به عدم وجود آن یکسان نیست. کالیبراسیون اقدامات منطقی تر از رویکرد همه یا هیچ است. آزمایش رایگان، دستمزد مناسب برای بیماری، سرمایه‌گذاری مداوم در مطالعات شیوع، پوشاندن ماسک در فضاهایی مانند حمل‌ونقل عمومی و بهبود تهویه، همگی به پایین نگه‌داشتن نرخ‌ها و محافظت از افراد آسیب‌پذیر کمک می‌کنند. بریتانیا که در ماه گذشته شاهد افزایش عفونت‌ها بوده است، باید مراقب باشد.