“چگونه خرید خواهم کرد؟”: با حضور هلندی ها به صندوق های رای، بحران مسکن گریبانگیر هلند شد | هلند

نiki Struving، دانشجوی 21 ساله در آمستردام، زیر یک چتر در کنار یک چادر سیرک، در بادهای تلخ و باران رانندگی نشسته است. او با آب و هوای یخبندان مبارزه می کند تا برای مسکن مقرون به صرفه تر مبارزه کند – موضوعی کلیدی در انتخابات منطقه ای هلند در این هفته.

هلند برای کشوری که به احتیاط مالی اش معروف است، از یک بحران مسکن شگفت انگیز رنج می برد. یکی دو سال دیگر من دیگر دانشجو نخواهم بود، اما کجا خواهم رفت؟ Struving می گوید. «به پدر و مادرم برگردم؟ من 30000 یورو بدهی دانشجویی دارم، پس چگونه خرید کنم؟

سال‌ها سیاست دولت، مالکیت خانه‌ها را تحریک کرده و ساختمان‌سازی را به بازار واگذار کرده است و شرایطی را ایجاد کرده است که بسیاری از آنها قیمت‌گذاری شده‌اند و نمی‌توانند خانه‌ای مقرون به صرفه برای خرید یا اجاره پیدا کنند. ده ها نفر هفته گذشته در لاهه تظاهرات کردند و طوماری را با 102621 امضا در خواست مسکن ارزان قیمت به هوگو دو جونگ، وزیر مسکن ارائه کردند.

هزینه یک خانه به طور متوسط ​​424681 یورو است که بیش از 10 برابر درآمد معمولی است. از سال 2015 تا 2021، متوسط ​​درآمد قابل تصرف خانوارها 25 درصد افزایش یافته است، اما قیمت مسکن تا 63 درصد افزایش یافته است، به دلیل بهره کم و کمبود ملی 390000 خانه. در اوج رونق مسکن در سال گذشته، خانه‌ها در نقاط داغ از پایان سال 2013 بیش از 130 درصد افزایش یافته بودند.

اما بادهای سردی در کشوری می وزد که اکونومیست آن را یکی از آسیب پذیرترین بازارهای توسعه یافته در برابر سقوط مسکن می داند. به‌روزترین شاخص‌ها حاکی از کاهش 6 درصدی قیمت مسکن نسبت به سال قبل بوده است و بانک مرکزی De Nederlandsche Bank (DNB)، Rabobank و صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی می‌کنند که سقوط در آینده رخ دهد، اما برای اصلاح وضعیت اخیر کافی نیست. افزایش شدید قیمت دولت قصد دارد تا سال 2030 900000 خانه بسازد، اما قیمت بالای مواد خام، افزایش هزینه وام و آلودگی نیتروژن ناشی از کار ساختمانی در حال حاضر یک چالش است.

تقریباً 60 درصد از 8 میلیون خانه هلندی تحت اشغال است، در حالی که 2.6 میلیون خانه اجتماعی تحت کنترل اجاره وجود دارد که حداکثر اجاره بها کمتر از 800 یورو در ماه است. اما در بخش آزاد شده، اجاره بها در شهرهای بزرگ افزایش یافته است و – بر خلاف مسکن اجتماعی یا خانه‌های تحت مالکیت – هیچ کمکی از سوی دولت وجود ندارد. ماتییس بومن، اقتصاددان هلندی، می‌گوید که اگرچه بازار مسکن قبلاً شاهد نوسانات «هیستریک» بوده است، اما در طول همه‌گیری همه‌گیر، زمانی که وام‌های مسکن به حدود 1 درصد کاهش یافت، زیرا بانک‌های مرکزی بهره را برای تحریک اقتصاد کاهش دادند، اوضاع از کنترل خارج شد.

دکتر کودی هاخستنباخ، جغرافیدان شهری در دانشگاه آمستردام که کتابی درباره مشکلات نوشته است، می گوید: «بحران مسکن بسیار جدی است و در سال های اخیر بدتر شده است. «تعداد بی‌خانمان‌ها دو برابر شده است، یک چهارم مستاجران برای پرداخت صورت حساب‌های خود تلاش می‌کنند، اختلاف طبقاتی بسیار شدیدتر شده است و جوانان روزهای سختی را سپری می‌کنند، به‌ویژه آن‌هایی که درآمد پایینی دارند، بدون والدین ثروتمند، با پیشینه‌های دشوار. ” او می گوید.

خانه‌سازی ناکافی در دهه گذشته دلیل آشکار آن است. برخی معتقدند دلایل دیگر عبارتند از جهت دهی دولت به بازار آزاد، فروش مسکن اجتماعی، از بین بردن وزارت مسکن ملی، طرح های سودمند برای سرمایه گذاران، و سخاوتمندانه ترین تخفیف مالیات بر بهره وام مسکن در اروپا (که منجر به یکی از بالاترین نرخ های مالیات در جهان می شود. بدهی های وام مسکن).

هوخستنباخ می گوید: «در 30 سال گذشته، مجموعه ای از سیاست ها بر اساس ایدئولوژی مالکیت خانه وجود داشته است که همه ما را به خرید به عنوان سرمایه داران کوچک استراتژیک و محاسبه گر تشویق می کند. «مردم تشویق می‌شوند، حتی تعقیب می‌شوند، تا آنجا که می‌توانند وام بگیرند. نتیجه افزایش قیمت‌ها و افزایش خطرات است و در صورت کاهش قیمت‌ها مردم را در خانه‌ها حبس می‌کنند زیرا نمی‌توانند بدون باقی ماندن بدهی بفروشند.

هلند یک سنت غنی از مسکن اجتماعی داشت، این یک نمونه بین المللی از مسکن مقرون به صرفه بود که توسط شرکت های مسکن مدیریت می شد. اما به‌ویژه در دهه گذشته، سیاستمداران شرکت‌های مسکن را از بین برده‌اند.»

آژانس‌های املاک معتقدند پیشنهادهای دولت برای تنظیم اجاره بهای بیشتر سهام هلند – «بازار میانی» – حتی می‌تواند اثر معکوس داشته باشد و سرمایه‌گذاران را تشویق به فروش کند، اجاره‌های غیراجتماعی را افزایش دهد و خانه‌سازی را غیراقتصادی کند. توسعه دهندگان می گویند که مقررات – از اهداف بهره وری انرژی گرفته تا محدودیت های آلودگی نیتروژن – ساخت و ساز را مسدود می کند. آنتون هوسمن گفت: «اقتصاد به دلیل همه این سیاست‌های ایدئولوژیکی که هرگز ثابت نشده است در ایجاد خانه‌های بهتر برای مردمی که می‌خواهند در آن‌ها زندگی کنند، ضربه‌های عظیمی خواهد خورد».

Sjoerd van Heck، یک نظرسنجی در Ipsos می گوید که مسکن در انتخابات استانی این هفته کلیدی است. او خاطرنشان می کند که احزاب راستگرا در زمینه مهاجرت به آن اشاره می کنند، در حالی که در سمت چپ با بخش کشاورزی مرتبط است که انتشار نیتروژن خود را کاهش می دهد تا ظرفیت بیشتری برای ساخت و ساز آزاد کند. او می افزاید: «این یک معضل جالب برای حزب کشاورز-شهروند است که در نظرسنجی ها عملکرد خوبی دارد. هرگز نمی شنوید که آنها در مورد خانه ها صحبت کنند، زیرا آنها باید کاری در مورد نیتروژن انجام دهند.

برای حزب کارگری PvdA – نظرسنجی به عنوان بزرگترین حزب سنا در یک پیمان با چپ سبز – زمان تغییر لحن مسکن هلند فرا رسیده است. هنک نیجبور، نماینده حزب کارگر و سخنگوی مسکن می گوید: «مسئله واقعی این است که آیا شما به مسکن به عنوان یک بازار نگاه می کنید یا به عنوان عرضه مسکن عمومی، با مسکن به عنوان یک حق قانون اساسی. زمانی که من به عنوان نماینده مجلس شروع به کار کردم، یک میلیون خانه «زیر آب» بودند، با وام مسکن بالاتر از ارزششان. این دوباره یک ریسک بزرگ است. در همین حال صدها هزار نفر هستند که بر اساس قانون اساسی حق مسکن دارند که از آن بی بهره هستند زیرا دولت چیزهای زیادی را به بازار واگذار کرده است.»

اما آیا منافع صاحبان خانه های ثروتمندتر به این راحتی از بین خواهد رفت؟ هنگامی که فردریکه 25 ساله شکارچی خانه در اعتراض به وزیر مسکن دی جونگ گفت که با وجود حقوق و پس انداز خوب، نمی تواند چیزی برای خرید به تنهایی پیدا کند، پاسخ او این بود: “آیا به ثروتمند شدن فکر کرده ای. دوست پسر؟»