چرا قرن دوم تمبا باووما برای خودش و آفریقای جنوبی اهمیت دارد | کریکت

اچبا یک درایو روکش بلند به آنجا رسیدم. هیچ ضربه ای در کریکت وجود ندارد که بهتر از یک داس چشمک زن در آفساید، هنر و ظرافت یک خمیر را در جریان کامل نشان دهد. اما زانوی خمیده پشتی، نیم تنه‌ای قوس‌دار، شکوفایی دست‌ها و سهمی خوشمزه‌ای از توپی که بر فراز زمین می‌چرخد را اضافه کنید و آنچه اکنون دارید یک بیانیه است.

تمبا باووما از زمانی که برای اولین بار در لانگا، منطقه توسعه نیافته کیپ تاون که فقط مختص سیاه پوستان آفریقایی تحت آپارتاید بود، یک چوب کریکت در دست داشت، اظهارات خود را بیان کرده است. اما او به ندرت از کلمات استفاده می کند. این افراد به ندرت دهان او را با چیزی به جز لحن زمزمه رها می کنند، زیرا در مجموعه ای از ورزشکاران آموزش دیده در رسانه ها جمع می شوند.

در عوض، باووما مجبور شده است روایتی را به زبان جهانی امتیاز دهی بسازد. اما صفحات او از زمانی که در 5 ژانویه 2016، استیون فین از انگلیس را به مدت چهار ران در رده سوم قرار داد، نادیده گرفته شده است.

این اولین قرن آزمایشی باووما بود. این یک ضربه رگه‌آمیز در ضربه‌ای فوق‌العاده در نیولندز بود و لحظه‌ای تاریخی برای ملتی بود که همیشه درگیر وحشت‌های گذشته‌اش بود.

فقط رنگ پوست باووما مهم نبود. مهمتر از آن، او یک خمیر است، هنوز هم تنها خمیر سیاه پوست آفریقایی با یک قرن آزمایش برای آفریقای جنوبی. هنر او بیش از هدایای فیزیکی و فیبرهای عضلانی تند انقباض متکی است. آن آرنج بلند در دفاع، آن درک از طول، آن مچ ها و پاهای زیرک، همه اینها محصول پیشرفت دقیق در زمین های تمرینی آراسته شده یک کارخانه استعدادیابی نخبه است. در کریکت آفریقای جنوبی، این مدارس عمدتاً گران قیمت هستند که به طور نامتناسبی پر از دانش‌آموزان سفیدپوست هستند. نقطه عطف باووما نشانه این بود که جنایات نسل گذشته شاید اندکی جلوتر در آینه عقب محو می شد.

البته این فقط یک نخ بود که به خودمان گفتیم. نلسون ماندلا زمانی گفت که ورزش قدرت تغییر جهان را دارد. سه قهرمانی در جام جهانی راگبی کمک چندانی به “رنگین کمانی” که او وعده داده بود انجام نداده است، اما این حقیقت مانع از آن نشد که ارزش خودمان را به عنوان یک کشور به ورزشکارانمان پیوند دهیم. و همانطور که باووما خفاش خود را در استادیومی بزرگ کرد که پدرش زمانی محروم می شد، ما خط جدیدی به داستان شطرنجی خود اضافه کردیم.

سپس منتظر صدها نفر دیگر بودیم که هرگز نیامدند: 2016 شد 2017 که شد 2018 و ما همچنان منتظر بودیم. او 74 گل در هوبارت، 89 در دوندین و 71 گل مقابل بنگلادش در پوچف استروم به ثمر رساند. در مارس 2018 او با یک تیم استرالیایی روبرو شد که به دلیل شکست کاغذ سنباده در حال چرخیدن بود و قبل از اینکه مورن مورکل به دومین لغزش پت کامینز برسد، رکورد شکست ناپذیری را در 95 رقم زد. توپ گیر سریع آفریقای جنوبی با ناباوری با چشمان گشاد از زمین خارج شد. چه می شد اگر این آخرین شانس باووما برای تقویت دوباره بود؟

بنابراین ما کمی بیشتر منتظر ماندیم و همانطور که انجام دادیم تیم اطراف باووما از خوب به متوسط ​​تبدیل شد. هاشم آملا، AB de Villiers، Faf du Plessis و بعدها Quinton de Kock همگی از کریکت تست بازنشسته شدند. آیدن مارکرام و دین الگار هر دو درخشش خود را در صدر جدول از دست دادند. باوما دوام آورد، اما تسلط جای خود را به رواقی گرایی داد و اگرچه میانگین او سالم ماند – 46.08 در سه سال گذشته – صد نفر از او فرار کردند.

و چرا باید این مهم بود؟ این فقط یک تصادف تکاملی است که ما 10 انگشت داریم و بنابراین ارزش زیادی در سیستم اعشاری قائل هستیم. اگر ما دو رقم کمتر داشتیم، بازیکنانی که به عدد 64 می‌رسند، کلاه خود را بر می‌دارند و از خوشحالی می‌پرند. آیا واقعاً تفاوتی بین 99 و 100 دویدن وجود دارد؟ هر کسی که از آن آستانه عبور کرده باشد، در هر سطحی، می داند که وجود دارد.

سخت است بدانیم چه زمانی این اتفاق افتاد، اما باوما تا زمانی که از تیم تست در ژانویه 2020 کنار گذاشته شد، تبدیل به یک استعاره راه رفتن شده بود. او نه تنها به یک نماد برای ورزش در کشور بلکه برای خود کشور تبدیل شده بود. آیا این واقعاً بهترین چیزی است که برای بیش از دو دهه دموکراسی باید نشان دهیم؟ آیا این همان برتری سیاهی است که ANC وعده داده بود؟ به‌طور ناعادلانه، بسیاری او را نمونه دیگری از ناخوشی بزرگ‌تر می‌دانستند که در تمام جنبه‌های جامعه نفوذ کرده بود. هیچ کس باووما را به خاطر خاموشی های برق و شرکت های دولتی در حال فروپاشی سرزنش نکرد، اما به نوعی او بخشی از همان گفتگو شد.

و با این حال او تحمل کرد. در مورد بازیکن هر چه می خواهید فکر کنید، اما در روحیه فوق العاده مرد شکی وجود ندارد. هیچ کریکت‌باز دیگری در جهان، از جمله ستاره‌های هندی که در هر نوبت دو میلیارد چشم به آن‌ها نگاه می‌کنند، مجبور نبودند هر بار که نگهبانی می‌دادند، همان چیزی را که باوما بر دوش می‌کشید، حمل کند. هر توپی که با او روبرو می شود یک عمل شجاعت است. هر ضربه هجومی خطر بیشتری نسبت به زمانی دارد که او در زمان یا مکان دیگری متولد شود. زمانی که زک کرولی نادیده گرفته می شود، هیچ کس اعتبار برگزیت یا سیاست های مهاجرتی دولت محافظه کار را زیر سوال نمی برد.

باوما به زودی به تیم بازگشت. تا حدودی به خاطر دویدن های داخلی، بلکه به این دلیل که هیچ کس دیگری، سیاه یا سفید، مانع بازگشت او نشد. و بنابراین ما به انتظار ادامه دادیم: 2020 تبدیل به 2021 شد که به 2022 تبدیل شد. او در راولپندی 61 گل، در دوربان در مقابل بنگلادش 93 گل و در ملبورن 65 گل زد. شاید دیگر هرگز به آنجا نرسد. شاید مهم نبود. این چیزی است که ما شروع به گفتن به خود کردیم.

تغییر در سرمربی باعث شد که او به عنوان سردار آزمون منصوب شود و او در اولین بازی خود به عنوان سرمربی، یک جفت را در برابر وست هندوستان بازی کرد. او آن را رد کرد و در حالی که قول داده بود بهتر عمل کند، با یک ورزشکار یکنواخت صحبت کرد. سپس، در حالی که تیمش در دومین دوره آزمون دوم دچار مشکل شده بود، به خفاش اجازه داد تا صحبت کند. آرنج بالا در دفاع، پاهای زیرک، شکوفا شدن دست ها. او پشت مربع را قطع کرد تا وارد دهه 90 شود. به او پنج سرنگونی داده شد تا او را در مرز سرزمین موعود ببرد. و هنگامی که آلزاری جوزف از زمین خارج شد و عرض خود را ارائه کرد، باووما به بالاتنه خود قوس داد، زانوی پشتی خود را خم کرد و با یک درایو روکش بلند به آنجا رسید.

در مجموع، 88 اینینگ بین قرن اول و دوم او گذشته بود. فقط آدام پارور نیوزیلندی با 92 خفاش بیشتر طول کشید. مهم نبود. وقتی داستانی اینقدر خوب است، ارزش صبر کردن را دارد.