وقتی صحبت از حقوق بازنشستگی به میان می آید، زنان بریتانیا هنوز تا برابری فاصله زیادی دارند. چرا؟ | راس آلتمن

مندر بریتانیای قرن بیست و یکم، هنوز شکاف تکان دهنده ای بین حقوق بازنشستگی مردان و زنان وجود دارد. در حالی که گفتمان عمومی تحت سلطه شکاف دستمزد جنسیتی قرار گرفته است، که برای زنان زیر 40 سال تقریباً حذف شده است، زنان همچنان در روابط ضعیفی هستند که به امنیت مالی در زندگی بعدی می رسد.

ارقام رسمی نشان می دهد که بیشتر فقیرترین مستمری بگیران بریتانیا زنان مجرد هستند. این به راحتی حل نخواهد شد و شکاف حقوق بازنشستگی جنسیتی در بسیاری از کشورهای دیگر نیز وجود دارد. با این حال، سطح بسیار پایین تامین حقوق بازنشستگی دولتی در بریتانیا به این معنی است که کسانی که دارایی حقوق بازنشستگی خصوصی کمی دارند یا اصلاً دارایی ندارند در دوران بازنشستگی در مضیقه جدی قرار دارند.

جرمی هانت، صدراعظم، ظاهراً قصد دارد تغییراتی را در کمک هزینه معاف از مالیات سالانه برای کمک های بازنشستگی، افزایش آن از 40,000 پوند به 60,000 پوند در بودجه فردا و همچنین افزایش کمک هزینه مادام العمر (LTA) – حداکثر مقدار کارگران اعلام کند. می توانند بدون مالیات به صندوق بازنشستگی خود – بیش از 500000 پوند پرداخت کنند.

صدراعظم در حال برنامه ریزی برای بهبود حمایت از مراقبت از کودکان برای مادران شاغل است. این می تواند به زنان بیشتری کمک کند که سر کار بمانند، اما بسیاری از آنها همچنان فقط به صورت پاره وقت کار می کنند. علاوه بر این، مشکلات در مراقبت اجتماعی بزرگسالان باعث می شود که بسیاری از زنان مسن کار تمام وقت را ترک کنند تا از بستگان مسن تر مراقبت کنند.

ابتدا باید بفهمیم که چرا این نابرابری وجود دارد. دلیل اصلی شکاف حقوق بازنشستگی جنسیتی این است که زنان در طول زندگی درآمد کمتری دارند. در طول یک زندگی کاری معمولی، مسئولیت های مراقبتی معمولاً به این معنی است که زنان کمتر از مردان درآمد دارند. از آنجایی که حقوق بازنشستگی خصوصی به درآمد بستگی دارد، این بدان معناست که زنان حقوق بازنشستگی کمتری خواهند داشت.

تحقیقات نشان می‌دهد که پس از بچه‌دار شدن، درآمد مردان به طور کلی افزایش می‌یابد، اما درآمد زنان افزایش نمی‌یابد. زنان همچنین تمایل بیشتری به کار پاره وقت یا در مشاغلی دارند که متوسط ​​دستمزد کمتری نسبت به مردان دارند. ارقام اخیر ONS نشان می دهد تعداد زنانی که نیروی کار را ترک می کنند تا از خانواده مراقبت کنند در سال گذشته 3 درصد افزایش یافته است.

حتی در سال های بعدی زندگی، پس از سال های مراقبت از فرزندان، زنان بیشتر به کار نیمه وقت یا بازنشستگی زودهنگام می پردازند تا از عزیزان خود مراقبت کنند و آنها را در معرض خطر درآمد کمتر بازنشستگی قرار دهند.

ناکافی بودن ارائه خدمات مراقبتی در کشور ما – چه برای کودکان و چه برای افراد مسن – همچنان یک مانع جدی برای درآمد و چشم انداز بازنشستگی زنان است. بسیاری از عزیزانشان بدون دستمزد مراقبت می‌کنند، اما زمان کمتری برای کار با دستمزد باقی می‌گذارد. با پیر شدن جمعیت، این مشکلات بدون اصلاحات جدی بدتر خواهند شد.

شکاف جنسیتی در حقوق بازنشستگی نیز در سیاست انقلابی ثبت نام خودکار مستمری در محل کار ریشه دوانده است و بسیاری از زنان را در معرض خطر مستمری کمتر از مردان قرار می دهد. فقط کسانی که در هر شغلی بیش از 10000 پوند در سال درآمد دارند، واجد شرایط ثبت نام خودکار هستند. کسانی که چندین شغل دارند و هر کدام زیر 10000 پوند دستمزد می‌دهند، کاملاً کنار گذاشته می‌شوند و تخمین زده می‌شود که بیش از 3 میلیون زن را کنار بگذارند.

مشکل دیگر برای زنان کم دستمزد این است که برخی از طرح های کارفرمایی کسانی را که کمتر از 12570 پوند در سال درآمد دارند مجبور می کنند 25 درصد اضافی برای حقوق بازنشستگی خود بپردازند، که ممکن است به معنای انصراف کامل باشد. بیش از 1 میلیون زن تحت تأثیر این مشکل قرار دارند و اگرچه وزارت خزانه داری قول داده است که این بی عدالتی را جبران کند، این کار قبل از سال 2025 انجام نخواهد شد.

طلاق همچنین می تواند باعث از دست دادن زنان در زندگی بعدی شود. دولت ایده عالی زنان مطلقه را معرفی کرد که حقوق بازنشستگی شریک سابق خود را به اشتراک بگذارند. اما فقدان آگاهی مالی و ناکافی بودن حمایت‌ها برای زنان طلاق‌گیر باعث می‌شود که وقتی شریک زندگی‌شان به درستی ارزش حقوق بازنشستگی‌شان را فاش نکند، بسیاری از آنها ضرر زیادی می‌کنند. اگر زوجه نتواند از عهده کمک حقوقی خوبی برآید، یا به سادگی اطمینان داشته باشد که ارزشی که شوهرش داده است درست است، ممکن است به طور جدی دچار مشکل شود.

زنان نه تنها به طور قابل توجهی در بازنشستگی خصوصی از دست می‌دهند، بلکه نگران‌کننده‌تر از آن، در حقوق بازنشستگی دولتی نیز ضرر می‌کنند. پس از چندین دهه نابرابری در سیستم بیمه ملی، حتی حقوق بازنشستگی جدید دولتی که در سال 2016 معرفی شد، شاهد ضرر زنان است. این شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد، زیرا سیستم جدید قرار است مستمری دولتی با نرخ ثابت و بدون عناصر مرتبط با درآمد را ارائه دهد. با این وجود، همچنان پیش‌بینی می‌شود که زنان حدود 10 پوند در هفته حقوق بازنشستگی کمتری نسبت به مردان داشته باشند، بر اساس میزان بازنشستگی کامل دولتی (البته از 30 پوند در هفته). پیش بینی نمی شود که این شکاف تا سال 2040 کاهش یابد.

این تا حدی به خاطر بقایای سیستم قدیمی است، اما عناصری از معیارهای صلاحیت نیز وجود دارد که زنان را به زیان می رساند. به عنوان مثال، کمک هزینه فرزند به معنی آزمون زنان را ملزم می‌کند، حتی اگر می‌دانند چیزی دریافت نمی‌کنند، برای دریافت مزایا درخواست دهند وگرنه اعتبار بازنشستگی دولتی خود را از دست می‌دهند. زنانی که کمتر از حد درآمد پایین‌تر بیمه ملی (LEL) درآمد دارند، هیچ اعتباری برای بازنشستگی دولتی خود دریافت نمی‌کنند. آنها ممکن است چندین شغل داشته باشند که هر کدام کمتر از LEL درآمد داشته باشند، و همچنان هیچ بازنشستگی دولتی دریافت نمی کنند.

این قوانین غیرمنطقی و غیرقابل انعطاف هزاران زن را جریمه می کند. چنین ناهنجاری هایی در یک سیستم قرن بیست و یکمی جایی ندارد و دولت باید فورا آنها را برطرف کند.

دولت برای بهبود نتایج بازنشستگی زنان چه کار دیگری می تواند انجام دهد؟ کاهش آستانه ثبت نام خودکار برای افرادی که کمتر از 10000 پوند در سال درآمد دارند، به وضوح کمک خواهد کرد. همچنین، بهبود آموزش مالی در محل کار برای کمک به زنان برای درک حقوق بازنشستگی، و حمایت قوی‌تر از حقوق بازنشستگی زنان پس از طلاق. یک اصلاحات انقلابی دیگر می‌تواند راه‌هایی را برای کمک به زنان و شرکای آن‌ها برای کمک به حقوق بازنشستگی در طول سال‌های مراقبت و تشویق زنان خانه‌نشین به درخواست از شرکای خود برای پرداخت حق بازنشستگی در نظر بگیرد.

اگرچه زنان در حقوق بازنشستگی دولتی و خصوصی ضرر می‌کنند، اما راه‌هایی برای رفع برخی از شکاف‌ها وجود دارد. تشويق زنان به عهده گرفتن مسئوليت حقوق بازنشستگي خود با ارتقاء آگاهي نيز كمك خواهد كرد. کارهای زیادی برای انجام دادن؛ امیدواریم این اتفاق بیفتد