سقوط SVB بانک های مرکزی را با دردسر بزرگی مواجه می کند | بانکداری

سقوط بانک سیلیکون ولی (SVB) به ناچار خاطرات سپتامبر 2008 را تداعی کرد، زمانی که ورشکستگی Lehman Brothers باعث فروپاشی بازار، رکود جهانی و کاهش چشمگیر سیاست بانک های مرکزی جهان شد.

ترس از اینکه SVB تنها بانک ضعیفی نیست که اثرات افزایش مداوم نرخ بهره ایالات متحده را احساس می کند، منجر به بازنگری در مورد آنچه اکنون برای هزینه های استقراض رسمی خواهد افتاد، شده است. در نهایت، این بستگی به این دارد که آیا این واقعاً «لحظه لیمن» است یا تکرار سقوط بازار سهام در سال 1987 یا شکست صندوق تامین سرمایه بلندمدت مدیریت سرمایه در سال 1998، زمانی که آشفتگی بازار موقتی بود.

در هر دو مورد قبلی، فدرال رزرو برای کاهش نرخ بهره که غیرضروری بود و بعداً باعث پشیمانی آن شد، مورد تشویق قرار گرفت. به این ترتیب، این واقعیت که SVB در زمانی که تورم ایالات متحده سرسختانه بالاست، سقوط کرده است، فدرال رزرو را با یک سردرد واقعی مواجه می کند. بانک انگلستان و بانک مرکزی اروپا با همین معضل روبرو هستند.

در شرایط عادی، فدرال رزرو در ادامه افزایش نرخ بهره تردیدی نخواهد داشت، زیرا تورم اصلی – به استثنای مواد غذایی و انرژی – 5.5 درصد است و با سرعتی سرد در حال کاهش است. تنها هفته گذشته جروم پاول، رئیس فدرال رزرو اشاره کرد که افزایش 0.5 درصدی جدیدی در راه است.

اما این قبل از بحران در SVB بود. بازارهای مالی نسبت به شکست شانزدهمین بانک بزرگ آمریکا واکنش بدی نشان داده اند، زیرا می ترسند این اولین بانک در میان بسیاری از بانک ها باشد. پیتر واربرتون، اقتصاددان ارشد گروه تحقیقاتی Economic Perspectives فکر می‌کند که آنها حق دارند نگران باشند، زیرا فدرال‌رزرو تاثیر ضربات مضاعف نرخ‌های بهره بالاتر و فروش اوراق قرضه تحت فرآیند موسوم به انقباض کمی را محاسبه کرده است.

فروشندگان کوتاه مدت و برداشت سپرده SVB را پایین آورده است، اما مشکل سیستمیک است. واربرتون گفت: فدرال رزرو صندلی ها را حذف کرده است و دیگر ظرفیت صندلی کافی وجود ندارد.

با این حال، فدرال رزرو اصرار دارد که اقداماتی را انجام داده است که تضمین می کند هیچ سرایتی وجود ندارد. این بانک تمامی سپرده‌ها را در SVB تضمین کرده و یک برنامه بودجه سخاوتمندانه جدید را برای کمک به بانک‌هایی که با مشکلات جریان نقدی مواجه هستند، اعلام کرده است. علاوه بر این، می‌گوید که سیستم بانکی به‌طور کلی نسبت به سال 2008 دارای بافرهای سرمایه‌ای بزرگ‌تر برای جبران ضرر است.

در واقعیت، بازارها فکر می‌کنند که احتمال افزایش 0.5 درصدی نرخ‌ها در نشست بعدی فدرال رزرو در اواخر این ماه تقریباً صفر است و انتخاب بین افزایش 0.25 درصدی یا عدم انجام کاری خواهد بود. دلایلی برای رویکرد محتاطانه وجود دارد.

برای شروع، شرایط بازار مالی در نتیجه بحران در SVB سخت تر می شود و بانک ها اعتبار را گران تر و کمتر در دسترس قرار می دهند. که تاثیری مشابه افزایش نرخ بهره بر فعالیت خواهد داشت.

ثانیاً، تأثیر کامل افزایش نرخ بهره رسمی ایالات متحده از کمی بالاتر از صفر به 4.5-4.75 درصد زمان می برد تا مشخص شود. فدرال رزرو در برابر خطرات تکرار اوایل دهه 2000 زنده خواهد ماند، زمانی که به نظر می رسید اقتصاد از تاثیر افزایش 17 ربعی نرخ بهره خودداری می کند و در نهایت به دیوار ضربه می زند.

در نهایت، بازارها تصمیم خواهند گرفت که در آینده چه اتفاقی بیفتد، اگر آرام شوند، نرخ ها در اواخر این ماه 0.25 درصد افزایش خواهند یافت. اگر این تلاطم ادامه پیدا کند، علیرغم این خطر که باعث ایجاد مشکل تورمی بزرگتر در آینده شود، بعید است که فدرال رزرو آن را به خطر بیندازد.