انگلیس پس از شکست از بنگلادش، اولین بار از سال 2016 در T20 Whitewash شد | تیم کریکت انگلیس

بنگلادش اولین وایت واشر سری T20 قهرمان جهان را از سال 2016 با پیروزی با 16 ران در بازی نهایی به انگلیس تحمیل کرد و مجازات مناسبی را برای عملکرد پر هرج و مرج و خطای گردشگران در نظر گرفت.

این به‌ویژه برای بن داکت – مجرم دو میدان اشتباه کمک به مرز، یک افت وحشتناک و در نهایت، از دست دادن جاس باتلر – و همچنین برای لیتون داس که 73 توپ از 57 توپ مجموعاً 158 برنده بنگلادش را رقم زد، خاطره انگیز بود.

همانطور که در اولین بازی این تور، دو هفته پیش در همان محل برگزار شد، انگلیس در میدان آنقدر شلخته بود که عملاً به خود خرابکاری تبدیل شد. در نیمه راه بنگلادش، آنها قبلاً 8 ران اضافی را به ثبت رسانده بودند، تقریباً به همان میزان در میدان های اشتباه و از یک قطره سود بردند. چیزهای بیشتری در راه بود.

اولین قطره نشان دهنده اولین زوزه واقعی ریحان احمد از زمان صعودش به کنار بود، لبه بالای رونی تالوکدار به او فرصت داد تا موقعیتش را بگیرد، خودش را تنظیم کند، دستانش را دراز کند اما او پرواز توپ را کاملاً اشتباه ارزیابی کرد و به سختی توپ را با توپش مسواک زد. نوک انگشتان در حالی که به زمین افتاد. جوفرا آرچر، توپ‌باز، سرش را در دستانش گرفت: این آخرین بازی پاورپلی بود، رونی در 17 بود، تیمش 43 بدون باخت، و انگلیس به شدت به تشویق نیاز داشت.

اگرچه دو اوور بعد، تقریباً به ناچار از بولینگ عادل رشید، که لبه بالایی رونی را پیدا کرد و یک حرکت برگشتی ملایم داشت، پیشرفت کرد، حرکت بدون تغییر باقی ماند. داس و نجم‌الحسین شانتو بدون ممانعت با هم ضربه زدند و احمد در یک تک ضرب بر داس به نیم قرن خود رسید، با 41 توپ، و یک شانتوی قدرتمند شش در گوشه گاو، شراکت 50 را به 33 رساند. داس با بلند کردن توپ بعدی به توپ اضافی جشن گرفت. پوششی که در آن داکت، علیرغم اینکه دوباره فرصت داشت تا خودش را ببندد، حتی از اجرای یک شکار موفق هم بیشتر از احمد بود.

بولینگ تا حد زیادی خوب و گاهی عالی بود. آرچر بدشانس بود که از چهار اور خود پاداشی دریافت نکرد، اگرچه ممکن بود شب خود را بهتر کند اگر از لبه چین پا به کنده ها می رفت تا شکیب الحسن را بیرون بیاورد، نه اینکه آنها را چند فوتی از دست بدهد.

در این دوره، یعنی پنج اور پایانی بود که انگلیس با شیوع غیرمنتظره صلاحیت مواجه شد. آنها برای 27 بازی رفتند، در حالی که کریس جردن کفاره تکلیف گرانقیمت خود را در دومین مسابقه یکشنبه داد – و داس را که در طول راه توسط فیل سالت در میانه عمیق گرفتار شده بود اخراج کرد – و دو بازی آخر سام کوران 9 قیمت داشتند. در نیمه دوم اینینگ دو بازی اضافی وجود داشت. نتیجه یک تعقیب و گریز بود که دلهره آور بود، اما غیرممکن نبود.

به طرز وحشتناکی شروع شد، با سالت که یک تور ناامیدکننده را با کوتاه‌ترین دوره‌هایش به پایان رساند، پیشروی کرد، غیبت کرد، و گیج شد – کار بهتری از داس – برای تبدیل شدن به اولین ویکت بین‌المللی تنویر اسلام در اولین اوور خود و اینینگ. دو توپ وارد توپ دوم شد، تسکین احمد توپ را به پاهای داوید مالان زد و داور انگشتش را بالا برد.

پس از یک بحث کوتاه با کاپیتان خود، مالان بررسی کرد و پس از تکرارهای متعدد، داور چهارم تصمیم گرفت که اولین لرزش در UltraEdge همزمان با عبور توپ از چوب است، نه یک لحظه بعد که در یک پد تقلب می شود. مالان در آن زمان در یک بازی بود و از مهلت خود نهایت استفاده را کرد و انگلیس را به همراه باتلر که برای اولین بار در T20 های بین المللی در رتبه 3 قرار داشت، به مقام برتری رساند.

سپس همه چیز به هم ریخت. در شروع 14 بر روی مالان روی یک پرتاب کننده مستافیزور چرخید و به داس رسید، که یک جهش خوب انجام داد، ویکت 100 فیز T20 با امتیاز 100 رسید. داکت وارد شد، توپ بعدی را به نقطه زد و شروع به دویدن کرد. ; مهدی حسن میراز جمع شد، پرتاب کرد و در انتهای مهاجم به استامپ ضربه زد، باتلر خیلی کوتاه بود.

سه اوور بعد، معین علی و داکت در فاصله پنج تحویل تاسکین احمد اخراج شدند و انگلیس نه تنها ویکت‌های خود را در دسته‌ای از دست داد، بلکه در بازی‌ها نیز از دست داد.