به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
منt مرگ بر اثر قانقاریا است. به نظر میرسد هیچ دولتی جرات کشتن HS2، بزرگترین و احمقانهترین پروژه زیرساختی بریتانیا را ندارد، بنابراین هرکدام فقط یک عضو دیگر را از دست میدهند. در سال 2021، لیدز بود. اکنون افتتاح خطوط بیرمنگام به منچستر و اکتون به اوستون به تعویق افتاده است.
این راهآهن پروژهای در جنوب است که جرمی هانت، صدراعظم، هفتهای 100 میلیون پوند یا سالانه 5 میلیارد پوند از آن سود میبرد. او سالانه 622000 پوند به رئیس HS2 و 250000 پوند به مدیران آن در منطقه پرداخت می کند. پس از شش صندلی ناامید، وایت هال ماه گذشته ناامیدانه به یک کارمند دولتی به نام سر جاناتان تامپسون روی آورد تا مسئولیت را بر عهده بگیرد.
حتی بر اساس تخمین های فعلی، هسته HS2 تا اواسط دهه 2030 به بیرمنگام نخواهد رسید. در مورد تصمیم عجیب و غریب برای رفتن به سمت یوستون، که تا حدود سال 2040 امکان پذیر نیست. تا آن زمان، شهروندان کامدن، که صدها خانه را به خاطر این راه آهن از دست داده اند، به مدت 20 سال یا بیشتر از یک بیابان در آستانه خانه خود چشم پوشی خواهند کرد. . بهترین پیمانکاران جهان یک ربع قرن طول کشیده تا پروژه ای را بسازند که رابرت استفنسون در مدت پنج سال با کلنگ و بیل به پایان رساند. این غیر قابل توجیه است
اینرسی بقیه وایت هال در مورد این موضوع گیج کننده است. وزارت حمل و نقل تحت فشار فزاینده ای قرار گرفته است تا صرفه جویی در هزینه ها از HS2 پیدا کند – یا اجازه دهد پروژه های سرمایه گذاری ریلی غیر HS2 از بین بروند. اداره حسابرسی ملی گهگاه ناله می کند، در حالی که باید مدت ها پیش تبر را به دست می گرفت. برای حامیان آن، HS2 مانند برگزیت شده است، اشتباهی که جرأت نمیکنند نام آن را به زبان بیاورند.
راهآهنها دوران دردناکی را پشت سر میگذارند، زیرا بریتانیاییها نحوه کار و سفر را دوباره ارزیابی میکنند. رفت و آمدهای محلی به میزان قابل توجهی در سطح قبل از کووید کاهش می یابد. حتی قبل از اعتصابات فعلی، خدمات بینالمللی بیش از نیمی کاهش یافته است. این ارقام حتی وحشیانه ترین مورد ارزش برای پول را برای آنچه که یک خط لوکس تکراری از بیرمنگام تا لندن است را از بین می برد.
از سوی دیگر، آنها به وزرا فرصت طلایی برای توقف و بازنگری سرمایه گذاری ریلی به عنوان یک کل ارائه می دهند. هانت، تحت فشار مایکل گوو، وزیر سطح بالا، این هفته یک «انقلاب تفویض اختیار» را در بودجه خود اعلام خواهد کرد. این امر انتخاب اولویت های زیرساختی، به ویژه در حمل و نقل را به شهرداران منطقه واگذار می کند. این باید به عهده آنها باشد که تصمیم بگیرند که بخش راه آهن کشورشان می خواهد ببیند.
خدمات محلی در جنوب لنکاوی و یورکشایر غربی اکنون وحشتناک هستند و تا زمانی که HS2 بودجه سرمایه حمل و نقل را مصرف کند، به همین شکل باقی خواهند ماند. هانت هنوز حدود 50 تا 60 میلیارد پوند برای خرید HS2 دارد، پس چرا آن را به مناطق شمالی که قرار بود این پروژه به نفع آن باشد، ارائه ندهیم، اما دیگر این کار را نخواهد کرد؟ بگذارید تصمیم بگیرند که با آن چه کنند. او سپس می تواند زمین بایر کمدن خود را برای توسعه – یا برای یک پارک یادبود به رابرت استفنسون بفروشد. امسال پنجاهمین سالگرد افشای آخرین تثبیت حمل و نقل بزرگ وایت هال، جعبه بزرگراه لندن است. مرگ HS2 یک یادبود مناسب خواهد بود.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.