تمرکز سوناک ممکن است روی چین باشد، اما این امنیت اروپا است که برای بریتانیا حیاتی است | سیاست دفاعی

تازه شدن بازنگری یکپارچه دفاع و سیاست خارجی تنها دو سال پس از طرح اولیه انجام می شود و اگر حزب کارگر در انتخابات پیروز شود، ممکن است مدت زمان مشابهی ادامه یابد. اگر هرج و مرج محافظه‌کاران نبود، این اتفاق نمی‌افتاد، زیرا بازگشایی مجدد این بررسی زاییده افکار کوتاه مدت لیز تراس بود.

اگر منصف باشیم، جنگ در اوکراین فرضیات قبلی را تغییر داده است، اما این واقعاً راهی نیست که ریشی سوناک در پیش گرفته است. بخش بزرگی از آنچه اعلام شده است بر چین و شراکت نوظهور استرالیا، بریتانیا و ایالات متحده “Aukus” متمرکز است تا کانبرا را با زیردریایی های هسته ای تامین کند تا برابری فن آوری دریایی با پکن داشته باشد.

به بن والاس، وزیر دفاع، طی دو سال 5 میلیارد پوند اضافی داده شده است که 3 میلیارد پوند از آن صرف سرمایه گذاری در توان هسته ای بریتانیا می شود، تا حدی برای تسهیل برنامه ساخت زیردریایی. 2 میلیارد پوند دیگر برای بازگرداندن انبارهای مهمات ارسال شده به اوکراین و بازسازی زنجیره های تامین تسلیحات است، به عبارت دیگر یک توقف، و کمتر از آنچه والاس می خواست.

این به سختی به یک ارزیابی مجدد استراتژیک از اهداف نظامی و امنیتی بریتانیا تبدیل می شود. بلکه به منزله عزم وفادار ماندن به «شیب هند و اقیانوس آرام» است، تصوری مبهم که به استقرار ناو هواپیمابر کار بریتانیا در دریای چین جنوبی و همچنین تلاش مداوم برای ساخت یک زیردریایی هسته‌ای جدید برای استرالیا تبدیل شده است. .

وقایع سال گذشته این ایده را تقویت کرده است که روسیه، همانطور که در بررسی یکپارچه اولیه بوریس جانسون گفته بود، یک “تهدید” است. این کشور قبلاً کشوری بود که به دنبال مسمومیت با عامل اعصاب در خاک بریتانیا بود، سیستم حقوقی انگلیس را برای اهداف خود فاسد کرد و هکرهای آن چه جنایتکار و چه سیاسی تهدیدی برای دولت و تجارت در بریتانیا به شمار می‌رفتند. سپس به اوکراین حمله کرد.

اما اگرچه زبانی که امشب از داونینگ استریت بیرون آمد روسیه را به عنوان یک “خطر اساسی” برای امنیت اروپا توصیف می کند و هدف این است که “منفعت مسکو را رد کنیم.” پس از حمله به اوکراین، این زبان در اطراف چین خواهد بود که نزدیک ترین بررسی سیاسی را به خود جلب می کند، حتی اگر اهمیت بسیار کمتری داشته باشد.

چین که قبلا “یک رقیب سیستمی” بود – عبارتی که عموما مفید بود، اگر به یاد ماندنی نباشد – به ارائه یک “چالش تعیین کننده دوران” ارتقا یافته است – به عنوان اشاره ای به پشتیبانان محافظه کار که می خواستند پکن به عنوان یک تهدید معرفی شود. برای توصیف روسیه استفاده می شود.

این، در واقع، دلیل تروس برای بازگشایی مجدد بررسی یکپارچه بود، تا چنین بازطراحی تهاجمی را انجام دهد که فقط باعث التهاب بیشتر روابط با پکن شود. تعریف دوره مفهوم بزرگی است، به ویژه به این دلیل که دوره ها بسیار طولانی هستند، در حالی که بررسی های یکپارچه هر دو سال یکبار ظاهر می شود، و اگر حزب کارگر پیروز شود، حزب احتمالاً می خواهد دوباره بر روسیه تمرکز کند، اگر چنین باشد، ایالات متحده به آنها اجازه می دهد. .

با این وجود، «تعریف دوران» همچنین نشان می‌دهد که جهان در حال تبدیل شدن به مکان دیگری ناامن است. بنیادگرایی اسلام گرا در حال عقب نشینی است و پس از شکست ارضی داعش و کشته شدن رهبر آن ابوبکر البغدادی به شدت سقوط کرده است. به جای آن، نزدیک شدن روسیه و چین، بازیگران دولتی با بودجه بیشتر، تسلیحات بیشتر و ابزارهای پیچیده در اختیارشان است.

این تفکر زیربنای اعلام سوناک برای تعهد مجدد به هدف افزایش هزینه‌های دفاعی به 2.5 درصد تولید ناخالص داخلی «در بلندمدت» است، مشابه آنچه جانسون در آخرین نشست ناتو در ژوئن اعلام کرد، یکی از آخرین اقدامات او قبل از سقوط نخست‌وزیر. . جانسون، با این حال، یک تاریخ هدف – 2030 – برای زمان تحقق این تعهد تعیین کرده است، و Sunak این کار را نکرده است.

این مقدار کمی بیش از 10 میلیارد پوند به صورت واقعی به بودجه دفاعی اضافه می کند، نزدیک به 50 میلیارد پوند در سال جاری، پولی که باید از سایر خدمات عمومی تامین شود.

با ادامه تسلیحات مجدد، نسبت به برخی از کشورهای خط مقدم، مانند لهستان که قصد دارد به بالای 4 درصد تولید ناخالص داخلی برود، تدریجی تر است. اما تناسب بیشتری نسبت به آرزوی کوتاه مدت تراس برای رساندن بودجه دفاعی به 3 درصد در یک بخش بدنام دارد. 2.5 درصد هزینه های دفاعی را به سطحی که در زمان حزب کارگر بود بازگرداند.

اما معنای این زبان تازه برای رویکرد سیاستی بریتانیا در قبال چین به طور مشخص کمتر روشن نیست. افزایش بیشتر حضور نظامی کوچک بریتانیا در اقیانوس هند و اقیانوس آرام برای نیروهای مسلح گسترده بریتانیا ارزش پولی خوبی ندارد – و حداقل در حال حاضر، تهدید اصلی پکن برای بریتانیا تمایل بی وقفه این کشور به سرقت مالکیت معنوی است، نه یک تهدید. نظامی

سرمایه گذاری مجدد محتاطانه در توان نظامی بریتانیا باید بر کمک به اوکراین و کشورهای خط مقدم ناتو برای محافظت از خود متمرکز شود، به عنوان مثال در استونی که بریتانیا تصمیم گرفت پس از حمله به اوکراین، نیروهای بریتانیایی اضافی را که برای مدت کوتاهی در آنجا مستقر کرده بود، خارج کند. این امنیت اروپا است که برای بریتانیا استراتژیک است، علیرغم تصورات برعکس پس از برگزیت.