دوران عثمان خواجه فقط خوب نبود – واقعاً چیز خاصی بود | تیم کریکت استرالیا

تیدر اینجا مواقعی پیش می‌آید، در یک زمین بازی آرام، زمانی که یک عملکرد خوب نمی‌تواند یک مسابقه را برای شما به ارمغان بیاورد، اما فقدان آن می‌تواند یک مسابقه را از دست بدهید. مواقعی وجود دارد که یک دوره خوب، دستاوردی است که به سطح استاندارد تعلق دارد، اما ادامه آن آن را به حوزه ویژه ارتقا می دهد.

وقتی استرالیا در آخرین جلسه روز اول در احمدآباد دو ویکت را نسبتاً سریع از دست داد و در چهارمین و آخرین تست مرزی-گاواسکار ضربه زدن را انتخاب کرد، موقعیت 170 برای چهار به راحتی می توانست به مجموع ناکافی در سطحی تبدیل شود که در آن تهدید وجود دارد. سطح بژ بود در زمانی که ویکت بعدی در حدود 22 ساعت بعد سقوط کرد، عثمان خواجه و کامرون گرین امتیاز 378 را برای پنج به دست آوردند و کاسه‌زنان هند را برای دسته پایین‌تر از پا درآوردند. وقتی اینینگ استرالیا اعلام شد، تیم 480 امتیاز گرفته بود و دو روز از بازی خارج شد.

یک نفر نیاز داشت که این کار را برای استرالیا انجام دهد و دو نفر مجبور بودند. تلاش خواجه هر ساعت که می گذشت شگفت آورتر می شد. تا زمانی که هوشیاری او به پایان رسید – پنج جلسه و تغییر برای جمع آوری 180 دوش در گرمای خفه کننده و بی امان – تعجبی نداشت که این طولانی ترین دوره او از هر نظر بود.

بیشتر از آن، در نمودارها صعود کرد. از بین تمام موارد ثبت شده، تنها 10 اینینگ تست در هند از 422 توپی که او با آن مواجه شده بود، فراتر رفته بود. فقط 9 دقیقه 608 دقیقه او را بهتر کرده بودند. این معیارها به دلیل کارت های امتیازی جزئی ناقص هستند، اما سوابق هنوز به خوبی در شمال از 6000 تلاش پوشش می دهند. خواجه بیش از 10 ساعت ضربه زد، نه تنها دوش گلزنی کرد، بلکه امیدوار بود که ضربه زدن هند را به عمق بازی بکشاند، جایی که زمین ممکن است شروع به خراب شدن کند.

چیزی بسیار یادآور تلاش او در دبی در سال 2018 بود، جایی که دمای هوا خشک و بیش از 40 درجه در مقایسه با هوای مرطوب اواسط دهه 30 بود که تقریباً به نظر می رسید در اینجا مانند مالیات است. در آنجا او نزدیک به 9 ساعت ضربتی زد و بعداً گفت که ممکن است گرمازدگی داشته باشد. به نظر می رسد که شرایط شدید نوعی تمرکز مراقبه را از خواجه می گیرد. ریتم هرگز مختل نشد، سرعت اینینگ ها هرگز تغییر نکرد. به سمت جلو حرکت دهید تا روی پای جلویی مسدود شود، آن پا را به سمت جلو بکشید تا فضایی برای دفاع از پای عقب ایجاد شود. توپ را روی کنده پا ضربه بزنید تا توپ را روی کنده پا بپوشانید. خراش دادن، خراش دادن، کلک.

گرین در عین حال سرعت خود را همیشه تغییر می داد. او در ابتدا بدون سر و صدا گل زد، پس از اینکه یک شبه 49 بازی نکرد و نیم قرن اوایل کار خود را افزایش داد و 16 دوش در ساعت اول اضافه کرد. گرایش او به بازی‌های بیمار دفاعی از ابتدای دوران آزمایشی‌اش مشهود بوده است، زمانی که بیشتر ضربه زدن‌های او مردد بود. سمت تهاجمی بازی او به تدریج بیرون رفت، همانطور که در اینجا به طور ناگهانی انجام شد.

سه مرز در یک اوور از اومش یاداو، که همگی از سمت آف ساید عبور کردند، کافی بود تا توپ انداز سریع از حمله بیرون کشیده شود. یک شوت کششی شدید از محمد شامی کافی بود تا داور پای مربعی تصمیم بگیرد به جای آن مسابقه را از نقطه نظر قضاوت کند. یک عجله ناگهانی که امتیاز او را با چهار توپ مانده به ناهار به 94 رساند، برای فریب دادن او برای تعقیب نقطه عطف کافی نبود، در عوض به طور معقولانه یک تکی گرفته و به سمت استراحت می رود.

پس از آن، گرین با خیال راحت قرن خود را بالا برد، بعداً گفت که جدای از شادی و هیجان لحظه، از لحاظ عملگرایانه تر، موفقیتی بود که به او احساس می کرد به عنوان یک کریکت باز تست تعلق دارد. وضعیت مسابقه تصویر را کامل کرد. این چیزی است که آن را واقعاً خاص می کند. شما می خواهید در زمانی که تیم به آن نیاز دارد، گل بزنید.» او در رادیو ABC گفت.

«می توانست به هر جایی برود. فکر می‌کنم توپ دومم را رها کردم و تقریباً به زمین خورد. بنابراین چنین چیزهای کوچکی می تواند یک بازی را کاملاً تغییر دهد. من فوق العاده سپاسگزارم که توانستم تمام مدت با اوزی بجنگم. او یک سرمربی باتجربه و یک بازیکن خاص است. بودن در آنجا با او لذت بخش بود.»

گرین در نهایت به مدت 114 دقیقه در جلسه دوم سقوط کرد و از کنار پا در برابر راویچاندران اشوین که در حال چرخش خستگی‌ناپذیر بود، به زمین افتاد. خواجه بعد از خوردن چای نتوانست دوباره روشن شود، بالاخره یکی از تلنگرهای زیادش را از دست داد و به جلو ضربه زد. در آن زمان به اندازه کافی کار انجام شده بود تا به ناتان لیون و تاد مورفی اجازه داد تا 70 نفر شراکت داشته باشند. شاید پیروزی در مسابقه استرالیا کافی نباشد، اما خطر روز اول دیگر وجود ندارد.