“بزرگتر از ترانه های ستایش”: روزهای اولیه پخش زنده فوتبال لیگ در تلویزیون | تاتنهام هاتسپر

مناین حرکتی بود که نظرات را تقسیم کرد. هنگامی که در تابستان 1983 اخباری مبنی بر پخش زنده مسابقات دسته یک از BBC و ITV منتشر شد، نگرانی بیش از حد انتظار بود. قرارداد 5.2 میلیون پوندی هر کدام پنج بازی لیگ را به شبکه ها داد، اگرچه بی بی سی به دلیل اعتصاب تکنسین ها تنها چهار بازی را پوشش داد. در طول اولین فصل کامل پوشش زنده هیچ شانسی برای نوردهی بیش از حد وجود نداشت، اما رابطه بین بازی ملی و تلویزیون این ورزش را برای همیشه تغییر می داد.

ITV پیش از این تنها مسابقه لیگ را به صورت زنده نشان داده بود، مسابقه بین بلکپول و بولتون در سال 1960، اما در یکشنبه 2 اکتبر 1983، انقلاب تلویزیونی فوتبال به طور جدی آغاز شد. تاتنهام – ناتینگهام فارست نقطه بدون بازگشت بود.

در مورد اینکه آیا فوتبال زنده لیگ کار می کند یا خیر، تردید وجود داشت. با کاهش تعداد بازدیدکنندگان و کاهش تعداد بازدیدکنندگان برای بسته های برجسته، آیا واقعاً بازاری برای این محصول جدید وجود داشت؟ دیوید لیسی در روزنامه آبان نیوز می نویسد که آیا باشگاه ها از خطرات آن آگاه هستند: «یک مسابقه عالی در تلویزیون، هواداران را متقاعد می کند که این راه بهتری برای دیدن فوتبال است. یک بازی ضعیف آنها را متقاعد می کند که به هر حال برای تماشای آن ارزش پول دادن ندارد.”

دیگران آن را یک فرصت می دانستند. جیمی گریوز در آینه نوشت: «به فوتبال تلویزیون فرصت بدهید. بیایید از آن برای تبلیغ بهترین چیزها در مورد بازی بزرگمان استفاده کنیم. ما به میلیون‌ها تماشاگر دست خواهیم یافت که بسیاری از آن‌ها اگر ببینند هنوز هم می‌توانیم فوتبالی تولید کنیم که ارزش تماشا را داشته باشد، ممکن است دوباره جذب زمین شوند.

مسئله مهم خوش بینی گریوسی وضعیت فوتبال انگلیس بود. در سال 1985، ساندی تایمز آن را به عنوان “یک ورزش محله فقیر نشین که در استادیوم های زاغه نشین بازی می شود و به طور فزاینده ای توسط مردم زاغه نشین تماشا می شود” توصیف کرد، که روشی کمتر مودبانه برای گفتن این بود که فوتبال در آن زمان از مد نبود. آیا شرکت‌های تلویزیونی واقعاً یک اسب مرده را شلاق می‌زدند؟

تاتنهام تمام تلاش خود را برای جذب هواداران به وایت هارت لین برای اولین بازی زنده لیگ از قرارداد جدید انجام داد. با صرف 2500 پوند برای تبلیغات، پیام آنها این بود: “این واقعاً زنده نیست مگر اینکه شما آنجا باشید.” با حضور چاس و دیو، وارن میچل (آلف گارنت)، گروه راهپیمایی و تیم چتر نجات، باشگاه نمایشی را به نمایش گذاشت.

اسپرز همچنین حمل و نقل رایگان را از ور، هرتفورد، هادسدون، براکسبورن، چشونت، والتهام کراس و هارلو ارائه کرد و 1000 کودک اول از طریق گردان ها یک برنامه رایگان، یک خودکار و یک عکس امضا شده از تیم دریافت کردند. مایک لوئیس، مدیر بازرگانی باشگاه، گفت: “بدیهی است که هدف این است که هر چه زودتر افراد زیادی را از خانه های خود خارج کنیم.” “اگر آنها را قبل از ناهار بیرون ندهیم، آنها به سادگی در خانه می مانند و آن را از تلویزیون تماشا می کنند.”

به ویژه یک مرد از شروع ساعت 2:35 بعدازظهر یکشنبه تحت تأثیر قرار نگرفت. کیت بورکینشاو، سرمربی تاتنهام، قاطعانه معتقد بود که تلویزیون نباید مسئول برنامه باشد. “این یک خشم است که می توان به ما دیکته کرد که چنین کنیم و من قصد ندارم برای آن بایستم. این بازی خانگی ما است و زمانی که مناسب ما باشد شروع خواهیم کرد – نه دوربین های تلویزیونی. تمام مسابقات بعد از ظهر ما از ساعت سه شروع می شود. من دلیلی برای متفاوت بودن این یکی نمی بینم و تا آخر راه با آن مبارزه خواهم کرد.»

نظرات بورکینشاو ممکن است در گذشته ساده به نظر برسد، اما نظرات او برای حامیانی که احساس می کنند شرکت های تلویزیونی کنترل بیش از حدی دارند، صادق خواهد بود. بورکینشاو افزود: “ما دارندگان بلیط فصلی خود را جریمه می کنیم.” آنها صندلی های خود را برای تماشای فوتبال در بعدازظهر شنبه و نه یکشنبه خریدند. گاهی اوقات افرادی را که در همه موقعیت ها در کنار ما هستند را فراموش می کنیم.”

بورکینشاو، همراه با بسیاری از بازیکنان فوتبال، نگران تأثیر بالقوه آن بر تعداد تماشاگران بود. لیگ فوتبال یک استخر 300000 پوندی ایجاد کرد تا در صورت افت دروازه باشگاه ها به عنوان غرامت استفاده شود. تاتنهام قصد داشت در صورتی که بازی فارست کمتر از 30000 نفر را جذب کند، وارد آن شود. خوشبختانه آنها نیازی به این کار نداشتند.

این مسابقه خود یکی از جذاب‌ترین برنامه‌های تقویم فوتبال بود. بورکینشاو و نفر مقابلش برایان کلاف دوست داشتند فوتبال روی چمن بازی شود تا در هوا، و اگر تاکتیک های مشکوک اندرلخت نبود، این دو باشگاه واقعاً باید در فینال جام یوفا در اواخر فصل به مصاف هم می رفتند.

جمعیت 30596 نفری، بزرگ‌ترین جمعیت آخر هفته در بخش یک بود که ترس‌های اولیه را کاهش داد. داگلاس الکسیو، رئیس تاتنهام خوشحال شد. “این یک موقعیت فوق العاده بود، یک جمعیت فوق العاده. ما سعی کردیم این روز را به یک روز برای خانواده تبدیل کنیم و امیدواریم برخی از آنها برگردند و بازی ما را دوباره ببینند.”

پوشش فقط پنج دقیقه قبل از شروع بازی، با ارائه جیم روزنتال، کمک گریوز، و برایان مور عالی در کنار یان سنت جان، شروع شد. آنها مجبور نبودند مدت زیادی برای گل اول منتظر بمانند، کالین والش پس از چند کار خوب استیو ویگلی و ویو اندرسون، دروازه فارست را باز کرد.

وقتی تاتنهام خط دفاعی فارست را شکست، آنها توسط هانس ون بروکلن عالی، دروازه بان هلندی که گلن هادل را چندین بار تکذیب کرد، ناکام ماند. اما بازی زمانی تغییر کرد که گری بروک وینگر این تیم در نیمه دوم جایگزین آلن برزیل شد. ارسال خوب بروک باعث شد تا گری استیونز، خرید جدید خود را در دقیقه 69 به تساوی بکشاند و در 5 دقیقه مانده به پایان، ضربه ایستگاهی بروک توسط مارک فالکو با ضربه سر به دروازه وارد شد و استیو آرچیبالد را با ضربه محکمی وارد کرد و اولین برد خانگی تاتنهام در لیگ را به ارمغان آورد. کمپین

معمولاً بعد از ظهر موفقیت آمیز تلقی می شد، اما رزروهایی وجود داشت. سنت جان به طرز جالبی به بینندگان گفت: «اینجا بودن بهتر از نشستن در خانه جلوی تلویزیون است.» مور مداخله کرد و به او گفت: “مطمئن نیستم که باید این حرف را بزنی.” اما سنت جان از نظر او تنها نبود.

فرانک مک‌گی کمتر متقاعد شده بود و در میرور نوشت: «فوتبال تلویزیونی همیشه کمی رضایت‌بخش خواهد بود – تصویری از استیک و چیپس به جای یک لقمه، زیرا دو بعد نمی‌توانند با سه بعد مطابقت داشته باشند. بینایی و صدا بدون افزودن طعم و بوی نمی‌توانند واقعی باشند.»

لیسی نیز در حال ستایش از حضور در مسابقات در تن بود. «تماشای فوتبال درباره سروصدا و شلوغی و بوی پیاز بیش از حد پخته شده از دکه های هات داگ است. دیروز ITV به ما لیگر، شکلات و سیگار برگ پیشنهاد داد – اما فقط در تبلیغات.

جان بروملی، رئیس ورزش ITV، گفت که از جذب 5036000 بیننده خوشحال است. «مخاطبانی با این حجم در بعدازظهر یکشنبه بسیار دلگرم کننده است. مردم از نکات برجسته خسته شده اند و این مسابقه ثابت کرد که با پوشش زنده چیزی برای ترسیدن وجود ندارد.”

اما، با توجه به اینکه بازی اخیر انگلیس و دانمارک 10،474،000 بیننده را به خود جلب کرده بود، برخی از آنها بدبین بودند. سخنگوی بی‌بی‌سی این رقم را «بسیار ناامیدکننده» خواند و افزود: «اگر این اتفاق برای ما افتاده بود، چشم‌هایمان گریه می‌کرد. ترانه‌های ستایش بعداً در همان یکشنبه به همان اندازه مخاطبان زیادی را به خود جذب کردند. لیگ فوتبال نیز محتاطانه به نظر می‌رسد و «بازی‌های زنده» را «یک آزمایش» می‌نامد و پیشنهاد می‌کند که «باید منتظر ماند و دید که چگونه پیش می‌رود».

آن را دوست دارم یا از آن متنفرم، فوتبال زنده لیگ اینجا برای ماندن بود. قدم‌های آزمایشی اولیه که در سال 1983 برداشته شد، پایه‌های آینده را گذاشت، اما ابتدا فوتبال باید خانه‌اش را مرتب می‌کرد. تراژدی هیلزبورو برای بهبود ایمنی تماشاگران لازم است و موفقیت انگلیس در ایتالیا 90 ثابت کرد محصولی وجود دارد که می‌توان فروخت.

درست قبل از بازی تاتنهام و فارست در سال 1983، اخباری مبنی بر انتقال روپرت مرداک به دنیای تلویزیون های ماهواره ای منتشر شد. با تبدیل شدن تاتنهام به اولین باشگاهی که سهام خود را در بورس لندن به فروش رساند، شکل فوتبال در حال تغییر بود، نه اینکه در آن زمان آن را می دانستیم. فارست همچنین در اولین بازی لیگ برتر در اسکای حضور خواهد داشت. در آن زمان این یک بازی کاملاً جدید با توپ بود.