کاهش پاداش یا نه، 22 سال گذشته به من آموخته است که من یک شخص کارت مزیت چکمه هستم | لورا اسنیپس

منآنها می گویند در دوره های داستان نویسی، شخصیت ها درز کرده اند. منظور آنها این است که این اظهارات یا اقدامات قاطع نیست که ما را از بین می برد، بلکه رفتار ناخودآگاه ما است. اینگونه بود که در کمال تاسف یاد گرفتم که بخش کلیدی شخصیت من «نفر کارت چکمه‌های مزیت» است.

من اخیراً با یک دوست قدیمی معاشرت را شروع کرده بودم، و یک روز، با غرور مسخره (اما در واقع کاملاً صمیمانه)، به او گفتم که آن روز صبح با استفاده از ترکیبی مخفیانه از کوپن ها، چند امتیاز به دست آورده بودم. با صدایی گرم اما کمی نگران گفت: “میدونی این سومین باری است که در دو هفته گذشته در مورد کارت چکمه ات به من می گویی؟” امروز صبح، او با تسلیت صمیمانه خود، این خبر را به من پیام داد که شرکت در حال کاهش پیشنهاد امتیاز خود – از 4p به ازای هر پوند خرج شده به 3p- است. من گفتم مطمئن نیستم که برای نوشتن در مورد آن وقت داشته باشم، و او پاسخ داد: “شما باید همیشه زمانی را برای مبارزه برای عدالت پیدا کنید.”

برای زره، شاید بتوانم برگی از کتاب «عزت نفس» ستاره پاپ بریتانیایی که گاهی اوقات زنده می‌نوازد، بردارم. پوشیدن لباس ساخته شده از کارت های قدیمی مزیت. نه اینکه کارتم را فدای آرمان کنم: 22 سال است که همین کارت را دارم، از 12 سالگی. امضای اکنون مبهم از روزهایی است که من از یادداشت‌های خطی دست‌نویس اولین آلبوم آوریل لاوین، Let Go، استفاده می‌کردم تا به خودم بیاموزم که چگونه مانند یک ستاره پرخاشگر کانادایی پاپ پانک بنویسم (طبیعتاً بسیار تند).

مهمانداران خوش‌نیت Boots گاهی اوقات پیشنهاد می‌کنند آن را برای یک کارت سفید تازه با یک لوگوی جدید و واضح جایگزین کنند، بدون اینکه متوجه باشند که با میراث خانوادگی آینده سروکار دارند. زمانی که چند سال پیش برای یک حساب آنلاین ثبت نام کردم، یک ایمیل شرم آور برای Boots فرستادم تا از آنها بپرسم که آیا می توانند شماره مشتری من را که مدت هاست از بین رفته بود جستجو کنند، بنابراین من مجبور به دریافت شماره جدید نبودم.

علیرغم شواهد خفیف برعکس، من به نوعی دیوانه نیستم. بدیهی است که کارت مزیت تنها به لطف ارائه بهترین بازده ارزش در خیابان بزرگ، جایگاه خود را در زندگی من پیدا کرد. چهار امتیاز به ازای هر پوند و استفاده عاقلانه از کوپن ها به سرعت جمع می شوند، بدون ذکر این که باعث ایجاد یک ضدیت مادام العمر نسبت به سوپر دارو می شود (آهسته ای که Beautycard خود را 14 سال پس از ورود کارت Advantage در سال 1997 راه اندازی کرد).

من دوست دارم لیست خرید لوازم آرایشم را ذخیره کنم و یکباره آن را منتشر کنم، سپس وقتی به رسید نگاه می کنم و می بینم که 8 پوند برگشت داده ام، گیج می شوم (بدون ذکر کوپن 5 پوندی برای شماره 7 که هرگز نخواهم کرد. خرج کردن). من اهل بازی یا قماربازی نیستم، اما عجله فهمیدن اینکه چکمه بازی کرده‌ام (دقیقاً در همان بازی که می‌خواهم بازی کنم) مطمئناً با هیجان برنده شدن یک انباشته برابر است.

و همانطور که یکی از نظرات اخیر اشاره کرد، از آنجایی که هزاره ها ممکن است هرگز وام مسکن نگیرند یا نتوانند به راحتی بازنشسته شوند، باید ارزشی را در جایی که می توانیم دریافت کنیم، در نظر بگیریم. همانطور که یکی از دوستان در گفتگوی گروهی وحشتناک ما قبلاً گفت: “اول آنها برای حقوق بازنشستگی ما آمدند، و من صحبت نکردم زیرا هنوز هم می توانستم سالی یک بار ریمل مکس فاکتور Masterpiece رایگان دریافت کنم.”

این قانون کارت مزیت است: برای خرید لاک ناخن و شکلات باید امتیاز رزرو کرد. اگرچه، از آنجایی که نزدیک شدن به روز مادر ما را تشویق می کند که برای مادران خود ارزش قائل شویم، اجازه دهید از خودم قدردانی کنم که دارای خویشتن داری برای خرید هستند. یک سشوار کامل در اوایل دهه 2000.

گذشته از تخفیف های قابل احترام آن، من به خاطر درز خاصی از تاریخچه شخصی خود نیز به کارت خود وابسته شده ام. من آن را در سالی که دبیرستان را شروع کردم، دریافت کردم و اجازه یافتم اولین سفرهای بدون والدینم را با یکی از دوستانم به شهر انجام دهم. اسپری بدن وانیلی و دوربین های یکبار مصرف Natural Collection را برای سفرهای مدرسه خریدیم. در کریسمس، با دقت کاتالوگ هدیه Boots را بررسی کردم تا ببینم کدام پالت سایه چشم را می توانم برای هر یک از دوستانم تهیه کنم.

یک سال بعد، من از آن برای اولین سفرهای با چهره قرمز خود به راهروی حفاظت بهداشتی (که در آن زمان، کمتر شامل «بهداشت زنانه» نامیده می شد) و بخش تیغ استفاده می کردم. چند سال بعد، پیشگیری از بارداری. خرید ژل دوش و شامپوی خودم در یونی و سپس رفتن برای کار. فهمیدن این که میچام تنها دئودورانت است، هر چند تصادفاً دئودورانت مردانه را قبل از اولین قرار خریدم که مسیر زندگی من را تعیین می کند، و نگران این هستم که عرق کنم یا بوی مردانه داشته باشم (دئودورانت دومی خوب بود. ).

تاریخچه فروش من استقلال و سپس اضطراب من را مستند می کند. زمانی که سعی کردم در دوران طاقت فرسای تندرستی، احساس خوبی داشته باشم، بین ملین ها و پروبیوتیک ها فاصله می گیرد. حرکت از اسکراب هلو فرساینده صورت سنت آیوز به بطری‌های کوچک معجون‌های مراقبت از پوست با نام‌ها و اهدافی که من واقعاً نمی‌توانم ادعا کنم که آن را درک می‌کنم، اما فقط در صورت لزوم اعمال می‌شود.

در 34 سالگی، بدون بچه، خریدهای من اکنون تسویه شده است. من می دانم که هستم. و این، علیرغم کاهش ظاهراً ارزش بازار او، یک زن کارت چکمه است.