“هیچ جانی وجود ندارد، همه چیز روی خلبان خودکار است”: اوکراینی ها در خرسون تحت تهدید دائمی زندگی می کنند

اواخر سال گذشته، ساکنان خرسون با نیروهای مسلح اوکراین در حالی که شهر پس از بیش از هشت ماه اشغال روسیه آزاد شد، استقبال کردند. اما امروز این شهر بندری هنوز در آرامش زندگی نمی کند، زیرا نیروهای روسی به گلوله باران روزانه آن ادامه می دهند.

قبل از سفر به آنجا، مردم محلی، پلیس و همکاران هشدار دادند که خرسون خطرناک است، اما به محض رسیدن من، انتظار وحشتناک آن خطر محو شد.

روس ها سال گذشته توسط نیروهای اوکراینی از رودخانه عقب رانده شدند. آنها اکنون در آنجا هستند و زیرساخت های غیرنظامی و مناطق مسکونی را با موشک های خمپاره و توپخانه هدف قرار می دهند.

مخاطبین من، رومن و همسرش آلینا، وقتی از قطار پیاده شدم دیر رسیدند و گفتند که گلوله باران شده است اما به زودی در راه خواهند بود.

رومن می گوید: “آنها اینجا بوده اند و می دانند که اهداف استراتژیک چه می تواند باشد، اما مهمات بر روی خانه ها و زیرساخت های مدنی فرود می آیند. هدف آنها سرکوب ساکنان است.”

در شهر و منطقه اطراف، زندگی قوانین بسیاری دارد، عمدتا نانوشته. مردم محلی می گویند که در برخی ساعات از روز احتمال گلوله باران بیشتر است. برخی از مناطق امن تر از سایرین در نظر گرفته می شوند و در اواخر بعد از ظهر، بهتر است به هیچ وجه از خانه خارج نشوید. منع رفت و آمد رسمی از ساعت 19 شروع می شود.

قبل از شروع جنگ، خرسون شهری با جمعیتی نزدیک به 300000 نفر بود اما اکنون فقط 60000 نفر در آن زندگی می کنند.

اکثر ساکنینی که در شهر مانده‌اند ترجیح می‌دهند که بیرون نباشند مگر اینکه کاملاً ضروری باشد. اما بازار صبح روز یکشنبه شلوغ است. بیشتر افراد محلی مسن هستند، از جمله زنی به نام اولنا که تقویم دیواری‌اش برای سال 2023 مانند کیک داغ به فروش می‌رسد.

کیفیت چاپ ساده است اما تقویم ها حس خاصی دارند. زمانی که جنگ برای اولین بار شروع شد، تقویم ها و برنامه ریزان پس از آغاز تهاجم خالی بودند، اما اکنون مردم سعی می کنند به آینده نگاه کنند.

تنها نکته مثبت در زمان اشغال این بود که گلوله باران نبود، بقیه چیزها وحشتناک بود، خدا به ما نیرو داد و الان اشغال پشت سر ماست، اما نمی دانیم تا کی باید شرایط فعلی را تحمل کنیم. ناتالیا ساکن محلی

در نقاط مختلف شهر نشانه‌هایی از حملات اخیر از جمله به ساختمان مدیریت شهری، نیمکت پارک، سینمای تاریخی و ساختمان‌های مسکونی دیده می‌شود. اکثر مشاغل تعطیل هستند و یکی از معدود خوراکی های موجود در Kherson امروزه یک قهوه یا چای در یک کیوسک دنج است.

اولین پاسخ دهندگان، نظامیان و گاهی مردم محلی برای نوشیدنی صف می کشند اما بلوار مرکزی خالی است.

راننده محلی الکساندر ما را به اطراف می آورد اما وقتی از روی پل می گذریم پایش را روی گاز می گذارد تا سرعت بگیرد و توضیح می دهد: “این کمی خطرناک است”.

وقتی به خانه رومن و آلینا در محله ای رو به رودخانه می رسیم، انفجارهای شدیدی شنیده می شود که آنها با سه فرزندشان در آنجا زندگی می کنند.

شغل و سختی های زندگی در شهرستان خط مقدم این افراد را بی احساس نکرده است. آنها بررسی می کنند که آیا من می ترسم یا سرد یا گرسنه هستم. ما زیاد قهوه می نوشیم و در این شهر جنگ زده، عالی است.

این خانواده از ابتدای جنگ در خرسون ماندند، ماه های طولانی اشغال را تحمل کردند و امروز هنوز قصد خروج ندارند.

ما به ندرت درباره انفجارهایی که می شنویم صحبت می کنیم، با این حال گاهی اوقات مردم محلی در مورد نوع مهمات استفاده شده بر اساس صداهای مختلف صحبت می کنند.

تقریباً هر شب به دلیل گلوله باران بلند است.

خانواده می‌گویند که به آن عادت کرده‌اند و بچه‌ها در امن‌ترین طبقه خانه می‌خوابند. ساختمان های همان خیابان و حتی خانه همسایه همسایه مورد اصابت قرار گرفت. آلینا می‌گوید: «آن شب بلندترین شب بود.

در یک شب متفاوت، آنها به خاموش کردن آتش کمک کردند که خانه دیگری در محله مورد اصابت قرار گرفت.

روز بعد، آلینا به من یک گشت و گذار کوچک در مرکز شهر می دهد. او می‌گوید: «یک سال است که برای این‌طور پیاده‌روی بیرون نرفته‌ام.

“ما واقعا خسته شدیم. می‌خواهیم از قبل خوب باشد. شهر مرده است. جایی نیست که بتوانم فرزندانم را بیرون بیاورم. جایی برای قدم زدن نیست. می‌ترسم آنها را به پارک ببرم. همانطور که گلوله باران وجود دارد… حالا دیگر جانی در کار نیست، همه چیز روی خلبان خودکار است.”

“ما فقط منتظریم. ما منتظریم تا پسرانمان (ارتش) کرانه چپ را هم تصاحب کنند و مردم به خرسون برگردند. آلینا می‌گوید: من دیگر اینجا دوستی ندارم، همه رفته‌اند.

او ادامه می دهد: “دوستان فرزندانم رفته اند. برخی از دوستان ما در لهستان هستند، برخی دیگر در آلمان. همه می خواهند به خانه برگردند و ما اینجا منتظر آنها هستیم.”

اخبار دائمی در مورد انفجارها در خرسون وجود دارد، از حملات در ایستگاه اتوبوس شلوغ گرفته تا اخبار از دست دادن کودکان در منطقه.

و حتی با وجود اینکه مردم محلی امیدوارند به زودی آرامش در شهر برقرار شود، هنوز مکان امنی نیست.